Over het algemeen kunnen senioren prima uit de voeten met producten die voor een brede doelgroep zijn ontwikkeld. In de meeste gevallen kan prima op de wensen en behoeften van senioren worden ingespeeld, zonder een product specifiek voor hen op de markt te brengen. Dat geldt ook voor het sanitair in hotels.
Er zijn maar weinig behoeften die uitsluitend bij senioren voorkomen en die het bestaan van een apart product voor senioren rechtvaardigen. Dat betekent echter niet dat de groeiende seniorenmarkt geen invloed zou hebben op het productbeleid van een onderneming. Er zijn bijvoorbeeld kenmerken en wensen die met name bij 55-plussers of 65-plussers voorkomen, waarmee in het productbeleid goed rekening gehouden moet worden gehouden.
Nuances
Dat geldt overigens niet alleen voor producten met betrekking tot tot senioren. Of het nu gaat om leeftijd, sekse, etnische achtergrond, of bijvoorbeeld om de provincie waar men woont: wanneer er op basis van deze factoren feitelijk geen relevante verschillen in behoeften of productgebruik zijn, heeft het weinig zin om voor zogenaamde 'segmenten' aparte producten op de markt te brengen. Bij kleine verschillen kan worden volstaan met nuances in het marketing- of communicatiebeleid. Wanneer de verschillen in behoeften wel groot zijn, kan het nodig zijn om meerdere producten in het assortiment te hebben. Als uitgangspunt kan worden gehanteerd: als het niet echt noodzakelijk is, dan geen product voor een bepaalde leeftijdscategorie ontwikkelen. Ofwel: standaardiseren wat mogelijk is, differentiëren wat noodzakelijk is.
Steeds meer bedrijven hanteren dit uitgangspunt bij de modificatie van bestaande en bij de ontwikkeling van nieuwe producten. Het gaat hierbij om het ontwerpen van producten die vrijwel iedereen goed kan gebruiken: er wordt niet uitgegaan van 'de gemiddelde consument' (gezonde, blanke man, rond de 30) zoals lange tijd gebruikelijk was, maar van mensen die niet meer zo heel jong zijn, of die bepaalde fysiologische problemen hebben. Als ouderen met een product kunnen omgaan, kunnen jongeren dat vrijwel zeker ook. Resultaat van zo’n productontwikkeling zijn vaak productkenmerken die niet opvallen als je ze niet nodig hebt, maar die zeer welkom of zelfs noodzakelijk zijn wanneer je er wel behoefte aan hebt.
Oud en jong
Het is belangrijk om de vraag te stellen: in hoeverre dient een hotelkamer voor senioren er anders uit te zien dan een hotelkamer voor niet-senioren? Er moet geen compromis ontstaan waarmee noch de ene (gezonde) groep, noch de andere groep (met een bepaalde functionele beperking) tevreden is. Wanneer er grote verschillen zijn tussen 75-jarigen en 35-jarigen ten aanzien van wensen, behoeften en het gebruik van een product, is het niet altijd mogelijk om één product voor de totale markt te ontwikkelen. Dan kan beter voor twee producten of uitvoeringen worden gekozen.
In het geval van sanitair geldt dat ook: bepaalde kenmerken zullen oud en jong aanspreken (of met name senioren; jongeren merken het niet op), zoals een iets hoger toilet, handgrepen zodat men eenvoudig in en uit bad kan stappen, een anti-slipgedeelte, et cetera. Gezien de gemiddelde leeftijd van hotelgasten, zijn dat geen voorbeelden van overbodige luxe. En voor veel senioren zijn zulke details zeer belangrijk.
Hotelkamers voor rolstoelgebruikers moeten natuurlijk wel aan andere eisen voldoen, onder andere qua ruimte, douchezitje, enzovoort.
Het communiceren over dergelijke voorzieningen vraagt enige aandacht. ‘Bent u senior? Onze badkamers zijn prima geschikt voor oudere gasten...’ - Dat is sterk af te raden. Het is verstandiger om termen te gebruiken als ‘comfortabel’, ‘gebruikersvriendelijk’, ‘badkamer van alle gemakken voorzien’. Wanneer geïnteresseerde consumenten - telefonisch - specifiek navraag doen naar de faciliteiten van de (bad)kamer, is het natuurlijk wel verstandig om dat goed naar voren te brengen. In het Handboek Seniorenmarketing staat beschreven hoe, voor wat betreft het marketingbeleid, rekening kan worden gehouden met oudere klanten.
HM302002
