Met een goed bed is een hotelkamer prima te verkopen. Gasten zijn thuis het nodige comfort gewend, dus als ze de portemonnee trekken voor een hotelovernachting, willen ze verzekerd zijn van een nachtrust à la Doornroosje. En uiteraard stellen ze ook de nodige eisen aan de hygiëne. Onder toeleveranciers wordt daar creatief op ingespeeld. Nieuw: het huurbed en het hoesloze dekbed.
Keuzemenu’s, waarbij een gast zijn favoriete type kussen 'boekt', of ervoor kiest de nacht in een waterbed door te brengen, doen langzaam hun intrede bij hotelketens. Er wordt duidelijk op de individuele wensen van gasten ingespeeld. Maar wat als uw hotel niet over de financiële middelen van een keten beschikt? Dan huurt u een bed! Dat is tenminste het idee waarmee de firma Blycolin (onder andere bekend als verhuurder van horecalinnen voor de slaap- en de badkamer) zich op het hotelbed heeft gestort. Samen met een beddenfabrikant die gespecialiseerd is in luxere bedden (voor cruiseschepen bijvoorbeeld), ontwikkelde het bedrijf vijf varianten huurbedden - steeds een trapje comfortabeler. Kosten: vanaf €1,30 per bed per week.
Drempel
Commercieel directeur Bernie Thépass van Blycolin: ‘Een hotelgast vindt twee dingen belangrijk in een kamer: het bed en de badruimte. Op het gebied van bedden lopen veel hotels achter bij de consumentenmarkt. Vroeger stond een boxspring model voor het toppunt van luxe voor een gast, nu hebben ze er thuis ook een staan. Je ziet dus langzaam dat hoteliers hun bedden gaan upgraden, om de aansluiting met de markt niet te verliezen. De investeringen vormen soms echter een drempel, maar zijn na een periode van relatieve stilstand toch nodig. Na een lange periode van lage inkomsten staat er echter toch weer een tijd van investeren voor de deur. Vandaar dat wij hebben onderzocht of we in de leaseconstructie die we voor ons linnengoed hanteren, ook bedden konden onderbrengen.’ Een eigen onderzoek leerde dat hoteliers wel interesse hadden, en de kiem van het nieuwe concept was er. Inmiddels zijn er vier modules verkrijgbaar: een normale, enkelgeveerde boxspring, een dubbelgeveerde iets hogere boxspring, een (pocket)geveerde matras en een topdekmatras. Afhankelijk van de wens van het hotel te combineren van comfortabel tot 'comfortabelst'. Thépass: ‘In de gewone kamers kies je bijvoorbeeld voor de standaardbox en matras, de suites krijgen er een topdek bij en de bruidssuites de deluxe uitvoering. Over vijf jaar is het “Scandinavisch” slapen volgens vele partijen gemeengoed, en een topdekmatras de standaard. Ons beddenconcept is daarop voorbereid. We hebben bij de keuze van de materialen ook al een voorschot genomen op strenger wordende eisen op het gebied van brandveiligheid; de bedden zijn allen in trevira CS tijk uitgevoerd.’
Beestjes
Behalve de hang naar comfort is er nog iets dat bij veel hotelgasten leeft. Laten we het voor het gemak het ‘Goudlokje-complex’ noemen; wie heeft er in mijn bedje geslapen? Dekbedhoezen worden regelmatig gewassen, maar het dekbed zelf heeft vaak al veel wisselende contacten achter de rug. Uit een al wat ouder Duits onderzoek kwamen dekbedden naar voren als een populaire biotoop voor grote populaties bacteriën en andere viezigheid. Griezelt u even mee: niet alleen waren in bedden soms bloed-, zweet- speeksel- en spermasporen rond, ook schimmels en huisstofmijt tieren er welig. Hulleman textiel, een productiebedrijf dat onder andere spreien, bedrokken en dekbedden maakt, zon op een list en kwam na een aantal jaren onderzoek met een nieuw type dekbed: het Quick Hygienic System. Het is gebaseerd op de dekbedden in de medische wereld, waar alles uiteraard zo 'kiemvrij' mogelijk moet zijn. Het dekbed bestaat uit twee delen, die allebei chemisch te reinigen zijn. Een dekbedhoes behoort ermee tot het verleden; het dekbed is tegelijkertijd ook hoes en sprei. Of laken, deken en sprei. De onderste helft gaat dus, net als lakens, dagelijks de was in.
Fijn voor housekeeping is, dat het gehannes met dekbedhoezen verleden tijd is, bovendien zorgen het lage gewicht de en ingestikte hoeken ervoor dat het opmaken van een bed een fluitje van een cent is. En als we het dan toch over housekeeping hebben, een kamer mooi inrichten volstaat niet. Om hem echt gastvriendelijk te maken moet hij verzorgd ogen. Niet alleen op het eerste gezicht, ook wanneer een blik onder het bed wordt geworpen. Dat betekent vaak stevig aanpoten voor de 'room attendant', want gasten kunnen er een behoorlijk zooitje van maken.
Opblaaspoppen
Als er Oosterse gasten in een kamer hebben gelogeerd, ben je als room intendant wel even bezig, weet general manager Anne-Miek Fernandez-Boelens van Hotel Operations Services inmiddels. Die hebben de gewoonte op de kamer te koken, met alle rommel van dien. En bij Engelse gasten tref je achteraf vaak de nodige sporen van drank- en drugsgebruik aan. Maar het kan nog erger. ‘De vieste dingen die ik zelf ooit heb meegemaakt waren een kamer waar vanaf het plafond naar beneden een spoor van sperma liep en een kamer waarin iemand zelfmoord had gepleegd en overal bloedsporen zaten,’ vertelt ze. ‘Je komt ook wel in kamers waar mensen doodleuk midden in de kamer gepoept hebben. En dan zwerft er vaak ook nog van alles in de bedden. Opblaaspoppen, fruit en condooms, bijvoorbeeld. Onderbroeken, maar ook tampons. Het hangt een beetje van het hotel af, maar je staat wel eens raar te kijken.’
Het zijn uiteraard uitschieters, maar ook over onschuldiger zaken kan ze zich verbazen. ‘Er wordt niet altijd geld uitgegeven aan bedlinnen van goede kwaliteit. Dus komen we regelmatig lakens tegen met scheuren of gaten erin, of met vlekjes. Ik vind niet dat je je gast daaronder kunt laten slapen. Je moet de kamer door de ogen van de gast bekijken. Dat klinkt voor de hand liggend, maar je komt regelmatig missers tegen. Bij het schoonmaken wordt alles vaak op reikhoogte gedaan, daarboven gebeurt er niks. Eronder trouwens ook niet; veel kamermeisjes nemen niet de moeite door hun knieën te gaan of op hun tenen te staan. Stofzuigen schiet er ook vaak bij in, dus je moet vooral niet onder het bed kijken. Dat zijn punten waarop wij juist kritisch zijn. Een gast moet iets neer kunnen leggen zonder dat het meteen grijs is, de kamer moet overal smet- en stofvrij zijn.’
Hoog en op wieltjes, graag
Als het om bedden opmaken gaat, zweert Fernandez-Boelens bij de enveloppemethode (waar ze zelf maar 56 seconden voor nodig heeft); mooi strak. ‘Bij een bed met een deken moet de bovenrand van het laken precies op de juiste hoogte liggen. De gast moet niet stikken, maar de boel ook niet op zijn navel terugvinden. En de naad moet mooi in het midden zitten. Voor onze medewerkers zou het ideale bed er één zijn dat in hoogte verstelbaar is en op wieltjes staat, met niet te zware dekbedden, graag eenpersoons, en een lichte sprei. Maar in de praktijk kom je vaak zware spreien tegen, materialen die veel stof aantrekken en dubbele dekbedden.’
HM302005
