Ik ben nu ruim een jaar in de voorbereidende fase van de opening van mijn Theaterhotel Venlo. En het komt goed! En dat alles goed zal komen, hoor ik eigenlijk al vanaf dag één van mijn plannen. Het komt goed, oftewel in het dialect: 'Ut kump good Gijs, maak dich gen zörreg'. Mijn omgeving spreekt dagelijks deze opbeurende woorden vol overtuiging en met veel verve uit richting mij!
Een aangenaam gevoel?
Ja, eigenlijk wel. Het is zelfs een beetje mijn lijfspreuk geworden. Wat Barack Obama had met zijn 'Yes we can' en Merkel met haar ‘Wir schaffen das’, zo heb ik mijn eigen 'Het komt goed'. Dagelijks suist het door mijn hoofd en ik moet eerlijk gezegd bekennen dat deze positieve boodschap mij dagelijks erg goede zin bezorgt. Het is de aard van het beestje zal ik maar zeggen, maar vooral dankzij de inborst van de mensen uit mijn directe omgeving met wie ik dagelijks mag samenwerken. Voornamelijk mensen uit mijn eigen Noord-Limburgse regio die met de poten in de klei houden van hard en eerlijk werk en van flink aanpakken. Daar staat mijn streek bekend om en daarom komt de immer positieve en hoopvolle 'Ut kump good' ook recht uit het hart. Het zijn niet zomaar woorden, maar het is een soort van levensinstelling van iemand die echt wel weet dat niet alles goed zal gaan, maar er wel van overtuigd is dat wat fout gaat, uiteindelijk goed komt. Ja, zo zitten de mensen in mijn stad in elkaar. Heerlijk!
Gepaste druk
Maar de tijd begint nu echt te dringen en steeds vaker moet ik opdrachten uitdelen met gepaste druk. Het hotel moet namelijk klaar en eigenlijk kunnen we ons geen tegenslagen meer permitteren. Geen lekkages meer, geen late leveringen, elektriciteitsstoringen of oponthoud van vergunningen. Nee, het moet nu echt goed komen, want mijn hotel gaat bijna open voor de gasten en als eigenaar van dit prachtige hotel ben ik als enige verantwoordelijk voor de dingen die mij en mijn hotel overkomen. Ik heb er zelf het meeste baat bij dat alles loopt zoals het moet lopen. De bouwvakkers werken hard en doen hun werk, maar zij hoeven niet open. De leveranciers doen goed hun werk en leveren zo goed en kwaad als het kan hun producten, maar zij hoeven niet open. De decorateurs van de kamers gooien al hun creativiteit in de strijd en draaien overuren voor de pure luxe voor mijn gasten, maar zij hoeven niet open.
Wir schaffen das
Nee, ik moet open en alleen ik ben er eindverantwoordelijk voor dat alles tijdig klaar komt. Maar, met wie ik ook samenwerk, iedereen garandeert mij dat het goed komt. 'Maak je geen zorgen Gijs, dit krijgen we gedaan. Wir schaffen das!' Ik geloof ze van harte en leg stiekem toch mijn lot in beetje in de handen van de optimisten. Gewoon doorgaan en alles komt goed. Balanceer ik op een onevenwichtige wijze tussen droomwereld en werkelijkheid? Nee, ik denk het niet. Ik ben ervan overtuigd dat ik overzicht heb over alle mogelijkheden en alle kansen die mij worden aangeboden, zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Het optimisme van mijn omgeving straalt over mijn gehele doen en laten en geeft mij vertrouwen dat tot ongekende prestaties leidt. Zonder deze hoop geen zelfvertrouwen en dus geen prestaties. 'Ut kump dus good' en met zijn allen gaan we ervoor. Met dit team mensen kunnen we samen alles aan. 'Yes we can!'
Gijs Hendrikx
Directeur Theaterhotel Venlo
