We beginnen weer voorzichtig te praten over luxe. De Parijse ‘magnificent seven’ zitten weer helemaal vol; 90% bezetting en een gemiddelde suite prijs van 3000 euro; een standaard tweepersoons voor 700 euro. Nog een rapport over de Londense tophotels: er zijn er heel veel, er komen een heleboel bij, en toch is er ruimte voor iedereen!
Bezettingsgraad 85% en honderden ponden gemiddelde kamerprijs. Nederland heeft een groei gehad van meer dan 2% ten opzichte van het vorige kwartaal; de uitzendbranche maakt net zulke winsten als vóór de crisis; Hoogovens draait op volle toeren, Akzo Nobel produceert als een dolle, Unilever plukt de vruchten van het feit dat ze niet gestopt zijn met het uitgeven van marketinggeld. Kortom, alle industrieën die vanouds het herstel aangeven zijn er weer bovenop.
Maar we willen het niet geloven. De dreun was immers heel hard. Zijn het notoire azijnpissers die zeuren over een ‘double dip’? Of staat ons dat fenomeen werkelijk te wachten? Negatieve werkgelegenheidscijfers in Amerika, een langzamere groei in Japan en een remming in de huizenverkoop in de VS. Hoe moeten we dat interpreteren? Niemand weet het, dus als ik mijn mening geef, kan niemand die met geldige argumenten weerleggen. Dat is prettig.
Het lijkt me duidelijk dat er een economische aardverschuiving plaatsvindt, zoiets als met de tektonische platen. Normaal gesproken verschuiven die gewoon rustig met vier centimeter per honderd jaar en merk je daar betrekkelijk weinig van. Maar soms... Welnu, de VS verschuiven naar een veel minder belangrijke positie, doordat ze al hun posities (economisch, technisch, financieel, politiek, cultureel) hebben verkwanseld. Militair zijn ze nog een speler van belang, en ze zijn nog redelijk groot. Maar in ieder van de BRIC-landen wonen al meer mensen dan in de VS. Die hebben zich op bijna al die posities danig versterkt, waardoor er een gigantische 'clash' is ontstaan.
Dat heeft zich met name geuit op het financiële vlak, omdat daar – bij de financiële instellingen – de grootste nitwits van de wereld zaten, die ook nog eens de gelegenheid kregen alleen aan zichzelf te denken. De tektoniek is een wetenschap die nog niet eens in de kinderschoenen staat; een willekeurige aswolk kunnen ze nog niet eens voorspellen. Iets soortgelijks is er met ons economisch stelsel aan de hand; het is nog veel te moeilijk om te voorspellen. Nu de stofwolken optrekken, zien we dat Europa er redelijk vanaf komt, de VS nog verder wegzakt, en de BRIC-landen, tot hun stomme verbazing, per ongeluk alle elementen goed op orde weten te krijgen.
Vroeger (heel vroeger) had je een radiocommentator, genaamd G.B.J. Hilterman. Hij kon in tien minuten ook dit soort analyses maken, waardoor je de wereld weer begreep. De eenvoudige conclusie is, dat als Europa zich met gepaste snelheid goed op de BRIC-landen richt, locaties als Londen en Parijs nog jarenlang uitstekend blijven draaien. Amsterdam hoeft alleen maar te volgen. Als de prijzen en bezettingsgraden dan op 75% van Londen en Parijs blijven, hebben we nog steeds bijna 70%, bezetting met een kamerprijs van 525 euro voor de tophotels!
HM302010
