Het is weer behoorlijk onrustig op het dossier OTA’s en hotellerie. Nu demissionair minister van Economische Zaken Henk Kamp zich op de valreep ook in de discussie heeft gemengd, lopen de emoties weer hoog op.
Hoe zit het nu eigenlijk? Technisch gesproken hebben de OTA’s een overeenkomst met de hotels waarin de rechten en plichten tussen de partijen zijn vastgelegd. Zolang deze afspraken binnen de wetgeving van een land vallen is er verder niks van te zeggen. Natuurlijk kun je het er dan nog steeds niet mee eens zijn. Belangrijkste knelpunt in deze overeenkomsten is het principe van rate parity. Een hotel mag geen kamers tegen lagere prijzen aanbieden op hun eigen site als waar zij deze bij de OTA’s voor aanbieden. Deze afspraak gaat steeds meer op de helling. In meerdere Europese landen hebben rechters deze afspraken verboden. Het lijkt een kwestie van tijd tot ook in Nederland dit principe gaat verdwijnen. Op het eerste gezicht lijkt dit een overwinning voor de hoteliers, de vraag is of dit ook echt zo zal uitpakken.
Er zal weinig veranderen aan de huidige situatie als, in de nieuwe situatie, partijen nog steeds voldoende verdienen aan het aangepaste model. Als de hoteliers genoeg blijven verdienen door exposure op de OTA, dan zal de OTA dezelfde percentages blijven vragen. Er zal nog steeds commotie zijn, maar geen van de partijen zal de noodzaak zien om te komen tot echt ‘nieuwe’ afspraken waar eenieder zich in kan vinden. Zoals in vele verstandshuwelijken overheerst hier het economische principe.
Daarom zullen wij voorlopig nog te maken hebben met het gevecht om de eerste pagina’s van de website van de OTA’s. Met dezelfde irritatie en frustratie als momenteel bij hoteliers over de, in hun ogen, te hoge commissies die zij moeten betalen en hotels die alles zullen doen om de gasten te verleiden met lagere prijzen op hun eigen site. Allemaal activiteiten die leiden tot minder vreugdevolle momenten in het huwelijk. Als je tot elkaar veroordeeld bent, en beide partijen begrijpen mijns inziens heel goed dat zij niet zonder elkaar kunnen, dan moet je toch een keer gaan werken aan nieuwe afspraken in de samenwerking. Het lijkt bijna wel een gewoon huwelijk. Ga eens om de tafel over een ander commissiestelsel, bespreek systemen zoals die gewoon waren in de oude economie: naarmate je meer verkoopt, betaal je een lager percentage commissie. Dus meer praten en betere afspraken maken met als doel, zoals in elk huwelijk, een happy end.
HM302017
