De kredietcrises, met als belangrijke gevolgen de problemen bij grote banken, een terughoudend investeringsklimaat, kelderende beurskoersen en een negatief sentiment bij de burgers, is aan mij voorbij gegaan. Wat moet u als investeerder/belegger vandaag de dag met uw geld doen? In vastgoed stoppen? Toch/juist in aandelen? In goud of misschien olie? Uiteindelijk leidt het maximaal tot een interessant financieel gewin en in het slechtste geval tot een woekerpolis-situatie. Hoe lang blijft de waarde van geld in uw geheugen? Weet u nog dat u tien jaar geleden 500 euro aan een transactie heeft verdiend? Ik waag het te betwijfelen. En als u dat nog weet, is dit een herinnering waar u geroerd aan terug denkt? Nou ik niet, want het blijft uiteindelijk gewoon stom geld.
Ik zie dan ook om mij heen een steeds grotere groep mensen die gaan beseffen dat beleggen/investeren met alleen een financieel rendement niet echt leidt tot geluk. Steeds meer mensen gaan onderkennen dat rendement op een belegging in beleving inderdaad oneindig is. Zoals de commercial van Eurocard ooit propageerde: 'Sommige zaken zijn onbetaalbaar.' Met je koter(s) naar een voetbalwedstrijd, of naar Disneyland; met je geliefde heerlijk eten en slapen in dat leuke hotel in Twente. Lifetime-rendement noem ik dat.
Denk eens goed terug; wat zijn uw mooiste herinneringen? Een leuke winst op de beursvloer of die ene keer zwemmen met dolfijnen; of dat heerlijke gerecht op dat terrasje in Toscane?
Ik weet zeker dat het uiteindelijk gaat om de herinnering aan die ultieme beleving. Dus beleg ik al jaren in belevingen en steeds meer mensen gaan dat doen. En u als hotelier moet er alles aan doen om mij bij u te laten beleggen! Maak het mogelijk dat uw gasten en hun kinderen jaren lang - misschien zelfs hun leven lang - de herinnering aan uw bedrijf koesteren. Dat is een geweldig rendement voor u en uw gasten.
U heeft alle mogelijkheden om het verblijf bij u tot een geweldige beleving te maken: persoonlijke ontvangst bij aankomst, een prachtige hotelkamer, heerlijk eten en drinken en een warm afscheid. Het belangrijkste is, dat u nadenkt over mij als gast. Wat is belangrijk voor mij? Wat blijft mij bij, wat wil ik beleven? Kortom, gewoon heel simpel in de belevingseconomie het oude principe: De gast staat centraal in ons handelen en doen. Ik kijk nu al uit naar het 'Lifetime herinneringsrendement arrangement'. Ik beloof u dat ik er dan een column aan zal wijden.
HM302008
