De van een strenge scheiding voorziene haren zijn kort opgeknipt, de van keurig geknoopte dassen voorziene boorden zijn hooggesloten, terwijl de ogen recht de lens inkijken. Ze lijken allemaal op elkaar, op de zwart-witfoto’s van de vroegste lichtingen hotelschoolstudenten. Die foto’s doen vermoeden dat er weinig te lachen viel in hun dagelijks bestaan. Wie een soortgelijke foto nu maakt, krijgt een geheel ander beeld te zien: korte haren, lange haren, zelfverzekerde, vrolijke gezichten, dasloze boorden... Hier en daar zelfs een kleine piercing. De tijden zijn veranderd.
In het uitstekende Elements restaurant van ROC Amsterdam werd ik zeer vakkundig geadviseerd door een piepjonge sommelier-in-wording die op zijn hoofd een kunstige hanenkam had geconstrueerd. In dezelfde week werd ik, in het nieuwe kasteelrestaurant van de dit jaar jubilerende Hotelschool Maastricht, vakkundig en met flair bediend door studenten in praktijkuniformen. Het uniform voor de jongens kent daar geen das. 'Schande!' mompelden behoudende ondernemers. 'Hulde!' zei ik, want het gaat om gastvrijheid.
Natuurlijk wil het oog ook wat en is een zekere mate van herkenbaarheid van het personeel van belang. Maar de generatie die nu de arbeidsmarkt betreedt, vindt het ongelooflijk belangrijk om zichzelf te kunnen zijn en om een zekere mate van vrijheid te hebben. Conventies als het dragen van een das, die geen ander doel lijken te dienen dan het behouden van een traditie, komen daarmee onder druk te staan. Dat is natuurlijk altijd al zo geweest, maar tegenwoordig heeft de werkzoekende meer te zeggen op de arbeidsmarkt dan vroeger. Dan wordt het buigen of barsten. Beter: meebewegen.
Er is veel onderzoek gedaan naar wat de jonge arbeidsmarkttoetreder van vandaag werkelijk zoekt. Zulke onderzoeken brachten naar voren dat de jongere van nu zichzelf verantwoordelijk voelt voor zijn of haar carrière. Bij het zoeken naar een baan is men in de eerste plaats op zoek naar een goede sociale sfeer, direct gevolgd door interessante carrièremogelijkheden en een boeiende functie. Zaken als geld en zekerheid blijven belangrijk, maar halen de top drie dus niet.
De hotelsector heeft alles in huis om de jonge generatie in te kunnen lijven, maar moet op een aantal punten veranderen om die kansen ook daadwerkelijk te pakken. Het kan best nog wat worden met die jeugd van tegenwoordig…
HM302010
