“Goedenavond meneer, nee we kunnen helaas geen reserveringen aannemen van mensen die niet in het hotel slapen. Ook aanloop kunnen we helaas geen plaats bieden vanwege het personeelstekort. We hebben alleen ruimte voor onze hotelgasten. Mijn excuses.” Afgelopen week probeerde ik te reserveren in het restaurant van een hotel in Amsterdam. Ik lees en schrijf veel over het personeelstekort in de horeca. Nu kwam ik het voor het eerst persoonlijk tegen.
Er gaan geluiden op dat het de schuld is van de branche. Dat geloof ik niet helemaal. Deels is het waar. Tot ongeveer vijf jaar geleden waren nul-urencontracten, matige arbeidsvoorwaarden, lange dagen en magere lonen een probleem om de nieuwe generatie hotelprofessionals aan te branche te binden, voornamelijk in de F&B-afdeling van de hotellerie. Een nieuwe generatie had moeite met de in hun ogen hiërarchische structuur.
Echter, toen het personeelstekort een aantal jaar geleden al oprukte is de branche gaan nadenken: ‘hoe zorgen wij ervoor dat we de hospitality professionals aan ons weten te binden’? Met die vraag is de branche aan de slag gegaan. Kortere werkdagen, vaste contracten, doorgroeimogelijkheden en een 4-daagsewerkweek was het resultaat van de transformatie die de branche doormaakte. Een geste naar de nieuwe generatie, die andere eisen stelde aan een uitdagende baan.
Het personeelstekort bleef, maar dat lag niet aan de arbeidsvoorwaarden. De tropenjaren die de hotellerie heeft beleefd in de jaren voor de coronacrisis en de explosieve groei die het heeft meegemaakt zorgden voor een groot deel dat de vacatures niet gevuld konden worden. Jonge professionals werkten met ontzettend veel plezier in een branche die floreerde.
Een kleine anderhalf jaar geleden kwam alles abrupt tot een einde. De sneltrein ramde frontaal op een onzichtbare vijand, de beurzen werden gesloten, geldkranen dichtgedraaid en er werd bespaard waar dat kon. Aflopende- en tijdelijke contracten werden niet verlengd. Een logisch gevolg van een branche in crisis. Een logisch gevolg daarvan is dat hospitality professionals eieren voor hun geld kozen en een baan zochten (en vonden) in een andere branche. Vreemd is dat niet. Wat vreemd is, is dat de horeca de enige branche is die de schuld lijkt te krijgen van het personeelstekort in de branche.
Want niet alleen de horeca heeft met een groot personeelstekort te maken. In het onderwijs in de vier grote steden is het personeelstekort zo groot dat scholen dreigen met sluiting. In de zorg loopt het tekort op naar bijna 75.000 banen in 2022. De bouw kampt met ongeveer 22.000 openstaande vacatures, maar er moeten wel meer huizen gebouwd worden...
In de horeca verdwenen tussen februari 2020 en februari 2021 ongeveer 122.000 (!) banen. Het is te makkelijk om de branche daar de schuld van te geven. Volgens mij hebben we sinds maart 2020 te maken met iets dat groter is dan we ons ooit hebben voor kunnen stellen. Een oplossing voor het personeelstekort (niet dé oplossing) is digitalisering. Voornamelijk in de F&B zijn er verschillende techbedrijven die ondersteunende apps aanbieden die met videocontent nieuw personeel opleiden, dan hoeft de manager dat niet te doen. Hoe een tafel moet worden opgedekt staat in een video in de app, net als hoe de bar achtergelaten moet worden of hoe de stroganoffsaus gemaakt moet worden.
Gelukkig maken nog altijd de mensen de branche, maar zie de digitale hulpmiddelen als een extra werknemer in tijden dat werknemers schaars zijn. Ze zijn betrouwbaar, goedkoper, altijd inzetbaar en ondersteunen en begeleiden de mensen die het uiteindelijk moeten doen.
David Bakker is hoofdredacteur van het vakblad Hospitality Management. Reageren? Graag! david.bakker@uitgeverijps.nl
Blijf je graag op de hoogte?
Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
