Volgens sommigen is het einde van convenience mogelijk aanstaande. Bij de termen biologisch, duurzaam, streekgebonden en zelfvoorzienend denkt menigeen niet direct aan gemaksproducten. Dat hedendaagse eettrends eigenlijk prima naast convenience passen en misschien zelfs ook zelf als convenience te bestempelen zijn is wellicht des te opmerkelijker.
Gemak en gezondheid zijn in sommige gevallen elkaars tegenpolen, ze staan soms paradoxaal tegenover elkaar. Consumenten krijgen steeds minder beschikbare tijd om al hun doelen in de privé en de werksfeer te halen, en wensen in het leven te vervullen. Mensen zijn meer en meer aan het ‘multitasken’ en combineren diverse activiteiten die voorheen los van elkaar werden ondernomen. Alle producten die het leven daarbij gemakkelijker maken zijn dan ook meer dan welkom. Technologie speelt hierin een grote rol (zie kader). Op het gebied van voeding doet zich echter een sterke tegenstrijdigheid voor. Eten moet namelijk zowel snel en gemakkelijk zijn, maar moet ook aan bepaalde kwaliteits- en gezondheidseisen voldoen. Seizoens- en streekgebonden producten zijn vaak niet de meest gemakkelijke in het licht van gemaksvoedsel. Toch is er vanuit de consumentenkant een opkomende vraag naar deze producten. Een voorbeeld hiervan is een marktkraam waarin seizoensproducten, zoals asperges en Hollandse aardbeien, tijdelijk worden aangeboden op treinstations.
Activiteiten combineren
Terug naar het multitasken. Men verlangt in de horeca tegenwoordig de mogelijkheid om activiteiten met elkaar te kunnen combineren. In de hotelbar tegelijkertijd met de borrel een vreemde taal leren, of naar een restaurant gaan waar je zelf een gerecht kunt leren koken en dit mee naar huis nemen. Dit laatste is door Jamie Oliver verwerkt tot het concept Recipease. Mensen kunnen in een restaurant (vooralsnog alleen in Londen) een tijdslot reserveren en onder begeleiding van een chef-kok doordeweekse, doch gezonde en verse, gerechten voor het hele gezin maken. Het is interessant om te kijken of en hoe dit kan worden vertaald naar de hotellerie. De hotelkeuken is er dan niet alleen meer voor de hotelgasten. Ook passanten en de lokale bevolking worden zo naar het hotel getrokken. Extra F&B-omzet voor het hotel, convenience voor de deelnemers en chef-koks als onderwijzers.
Nog een voorbeeld waarbij wordt uitgegaan van multitasken. In het Golden Tulip Hotel Westerduin heeft men de Culi Club – koken aan ZEE! Hier volgen groepen kookworkshops onder begeleiding van een professionele chef. Voor zakelijke partijen kan de workshop worden gecombineerd met vooraf, tussendoor of achteraf vergaderen (zie ook de beeldimpressie achterin deze special). Zo wordt invulling gegeven aan de wens om meerdere activiteiten in één te combineren.
Nog even terughalen. Convenience is alles wat tijd, kosten, frustratie en energie bespaart. Daarbij kan convenience worden geschaard onder de huidige eettrends biologisch, duurzaam en regionale producten. Bij gemaksproducten moet men dan ook niet alleen maar aan de potten met poeders en zakjes met sauzen denken. In dit licht bezien is het dus niet gek dat het Fairmont Royal York hotel in de Canadese stad Toronto vorig jaar boven op het dak van het dertien etages tellende gebouw een aantal bijenkorven liet plaatsen om in verse honing te voorzien. De 40.000 bijen leveren de chefs zo’n 320 kilo honing op. Te gebruiken in de
keuken, bij het ontbijt in de thee enzovoort. De honing is gemakkelijk, duurzaam, biologisch en een lokaal product. Behalve de investeringskosten bespaart men op aankoopkosten van potten en portieverpakkingen honing. Er hoeft geen tijd meer te worden gespendeerd aan het (in)kopen van honing. Er wordt energie bespaart, want de natuur doet zijn werk. Enige punt waaraan deze biologisch duurzame oplossing mogelijk niet voldoet in termen van convenience is het wegnemen van frustratie. Hoewel het hotel zegt dat nog niemand is gestoken door de bijen, is het natuurlijk wel zo dat een bijensteek meer frustratie oplevert dan het openmaken van een portiepakje honing.
Op het dak van het hotel staan de bijenkorven niet alleen. Sterker nog, ze werden bij de groenten-, fruit- en kruidentuin geplaatst die er al was, midden in de stad.
Uiteraard is het Fairmont Royal York hotel slechts één voorbeeld. Ook kan natuurlijk niet ieder hotel zijn eigen bijenkorven plaatsen. Maar het verhaal over de bijenhoning laat wel duidelijk zien dat convenience en huidige eettrends meer met elkaar verweven zijn dan dat men in eerste instantie zou denken.
Bijzondere kamernamen
Het Fairmont Royal York hotel in de Canadese stad Toronto heeft drie bijenkorven op het dak om het hotel en de keuken in honing te voorzien. De behuizingen van de insecten hebben toepasselijke namen gekregen: Honey Moon Suite, the Royal Sweet and the V.I. Bee Suite.
Hightech in het restaurant?
Naast de ontwikkelingen op gebied van voeding en eettrends staan ook de technologische ontwikkelingen niet stil. Technologie is er uiteraard ook in het hotel (zie ook elders in deze special het artikel over automaten). In een Cornell Hospitality Report van eind april werden de trends, consumentenervaringen en wenselijkheden met technologie in (hotel)restaurants in de Verenigde Staten gepubliceerd. Belangrijkste conclusie van de onderzoekers was dat restaurateurs niet alleen goed moeten letten op de kosten en baten van nieuw te implementeren technologie, maar ook even zo goed naar de gedragsveranderingen van consumenten die plaatsvinden na implementatie. Technologie die de gastenervaring nadelig beïnvloed zou nooit de gang naar het restaurantgedeelte moeten kunnen maken, ook al bespaart de nieuwe techniek nog zo veel op arbeid- en energiekosten.
In het onderzoek werden de volgende meer en minder bekende restauranttechnologieën onderzocht: ‘buzzers’ op de tafel, handheld bestellingen opnemen terwijl gasten in een rij staan te wachten, bestellingen doen via internet, betalingen doen via SMS, betalen via een kioskzuil, bestellen via een kioskzuil, betalen via een smartcard met RFID, betalen met het mobieltje, virtuele menu’s op de tafel middels schermen met voedingswaarde-informatie, virtuele menu’s op een website met voedingswaarde-informatie en online reserveren. Deze elf technologieën werden weer onderverdeeld in vijf categorieën: kiosk, menu, online gebruik, dienstverlening omtrent betalingen, technologie tijdens wachten. Uitkomst van de studie was dat restaurantgasten in de VS het meest gebruik maken van de tafelbuzzers en online reserveringen en dat betalen met de mobiele telefoon haast niet wordt gebruikt. De onderzoeksresultaten toonden verder aan dat het acceptatieniveau en waardering voor een technologie toenamen naarmate men de mogelijkheid heeft gehad om met de technologie
kennis te maken. Dit is uiteraard een logische conclusie. Zo ook de uitkomst van het onderzoek dat personen die veelvuldig nieuwe technologieën gebruiken vaker in de restaurants kwamen dan de gasten die meer technologieschuw zijn.
HM302009
