Dagboek 4 Mary K: Mary K maakt kilometers!

Tijd is een raar ding. Als je ergens op moet wachten gaat de tijd traag en slepend als een slak. Het voelt zelfs of ze stilstaat. Maar als je oneindige to-do-lists hebt om af te werken, lijkt de tijd meer een soort glibberige aal. Je hebt er totaal geen grip op en ze glijdt zo weg tussen je vingers. Het is nu 'aalentijd' bij Mary K.

*Bouwstress, stopcontacten, tegels en meer*
Dagen en weken vliegen voorbij en ik hol achter de feiten aan. De bouwstress slaat toe en ik moet beslissen. Beslissen waar de stopcontacten komen, welke tegels er geplakt gaan worden, gras of steen, licht of donker, links of rechts, oud of nieuw. De tijd van het uitstellen en het mijmerend leuke plannetjes smeden is voorbij. Er wordt gehakt, op dikke knopen, we maken kilometers.


~Bij elke kamer denk ik: Dit wordt de allermooiste!~

*Interieur bijna definitief*
De interieurplannen zijn zo goed als definitief. De lijst met benodigde meubels is bijna af. Dan kan het grote verzamelen beginnen. Inkopen, opknappen en opslaan. De werfkelder en de receptieruimte staan wat ontwerp betreft nog een beetje open. Dat heeft onder andere te maken met de benodigde horecavergunningen. Daardoor weet ik nog niet precies wat er mogelijk is.

*Gapend gat op plek ontbijttafel*
Vooralsnog ligt daar waar de ontbijttafel komt te staan, een groot gapend gat voor me. Als ik ernaar kijk, zegt een klein stemmetje mij dat ik het een en ander enigszins onderschat heb. Jezus, wat een project! Eigenlijk ben ik blij met deze gezonde naïviteit. Als ik alles van te voren had geweten, dan was ik er misschien nooit aan begonnen namelijk.


~Er zijn veel beslissingen te maken: gras of steen?~

*Dit is de allermooiste kamer!*
De bouwers gaan boven verwachting snel. Elke keer als ik ga kijken ben ik verrast. Op de eerste verdieping staan al bijna alle muren. Superleuk om te zien hoe de kamers gaan worden. Ik ga het liefst 's middags kijken, als de bouwers al weg zijn. Dan kan ik 'onder de douche' gaan staan, 'op het bed' gaan liggen of 'aan het bureau' gaan zitten. Gewoon om te kijken wat het doet. Hoe het licht valt en waar je leuke dingen met het interieur kan verzinnen. Sommige kamers lijken veel groter en andere juist weer kleiner. Maar bij elke kamer denk ik: 'Dit wordt de allermooiste'. Ik kan me bijna niet voorstellen hoe veel geweldiger het nog is als de kamers dadelijk allemaal gestuukt zijn. Het wordt zo ontzettend mooi dit hotel.


~Er werd flink geploegd en gehakt tijdens het 'tuinfeestje'~

*'Tuinfeestje'*
De achtergevel en de aanbouw zijn nu tot op de fundering afgebroken. De achterkant van het pand ligt daardoor helemaal open. Daar rij je gemakkelijk door op en neer met een kruiwagen. Het uitgelezen moment voor een 'tuinfeestje' dus. Een mooie mail rondsturen met de belofte van wijn, bier en een winterbarbecue levert zo een groep van bijna 20 man op. Hartverwarmend vind ik het dat ze me komen helpen op hun vrije zaterdag, terwijl tuinieren nou niet ieders lievelingsklusje is. Maar het zonnetje scheen heerlijk en de 'hout hakselaars' hakten er lekker op los. Na 4 uurtjes knallen was de tuin leeg. Een vriendin van me had de hele barbecue bij mij thuis voorbereid dus we konden zo doorschuiven. Echt een heerlijke dag, met allemaal lieve vrienden die mijn Mary K droom graag met mij delen. Hiermee is voor mij de lente al begonnen is. Proost!


~Het eindresultaat~

~Marijke Koks~