Dagboek 5 Mary K: Eerste boekingen binnen

Met het terras-seizoen in volle gang is het goed toeven hier in Utrecht. Koffietje hier, roséetje daar en weer een BBQ ginder. Helaas zeg ik tegenwoordig het meeste af. Ik heb het te druk. Vorige zomer zat ik volgens mij elke ochtend op het terras. 'Twee grote verkeerd en twee glaasjes water.' Uurtje of anderhalf ouwehoeren en allebei ons weegs om een nieuw dagje te knallen.

*Avontuur zoeken*
Op die redelijk 'stressvrije' momenten denk je dat het leven altijd zo zal blijven. Je gaat ervan uit dat je in ieder geval alles wat belangrijk voor je is zal weten te behouden. Maar je weet nou eenmaal nooit hoe je leven er over een jaar uit zal zien. Ik vind het wel een sport om er voor te zorgen dat er zoveel mogelijk veranderingen in zitten een jaar later. Om zoveel mogelijk dingen gedaan te hebben zodat, als je heel veel later terugkijkt, je geen last hebt van 'had ik maar' gevoelens. Maar zelfs al doe je er bewust je best voor om avontuur te zoeken, dan nog weet je nooit van te voren wat het leven voor je in petto heeft. Mooi vind ik dat, dan heb je weer wat om over te ouwehoeren zo op het terras.

*Nu is het nog een kantoorbaan...*
"Maar, ehm, wat doe jij dan zo heel de dag?" In de vraag die een vriendin stelt klinkt ongeloof door. "Je bent altijd druk maar er is nog geen hotel? Ik kan me voorstellen dat je het dan pas druk hebt, als het er echt is." Tja wat doe ik de hele dag? Dingetjes. Allemaal losse dingetjes die ervoor zorgen dat ik een kantoorbaan heb. Dat had ik niet zo voor ogen, vele uren achter de computer, gekromde rug, stijve nek, en weer een dagje zon gemist. En dat je daar dan moe van wordt, helemaal verrassend! Ik kan niet wachten tot ik 12 uur per dag rond mag huppelen in mijn Mary K. Heel gek idee dat ik dadelijk ga werken op een plek die ik zo door en door ken. Alles zit waar ik het wilde hebben, nou ja, zo ongeveer dan. Ik weet zelfs wat er achter de muren en onder de vloeren zit.


~Het 'oude' achteraanzicht van Mary K~


~En het nieuwe achteraanzicht~

*De mannen in witte overalls*
En de leuke fase komt nu. Na alle ruwbouw, concept-ontwikkeling en grote installatie technische beslissingen is het tijd voor finetuning en afwerken. Volgende week gaan ze de tweede etage al stuken. Het dankbaarste werk ever in mijn ogen. Wat ziet een ruimte er anders uit nadat de mannen in witte overalls geweest zijn! Daarna kunnen de meubelmakers voor die verdieping al alles gaan inmeten. En beginnen met bouwen. Zo werken we netjes van boven naar beneden totdat als laatste ook de prachtige werfkelder klaar voor gebruik is. De bar inclusief apparatuur voor de kelder is zo goed als geregeld in samenwerking met een brouwer die helemaal binnen het Mary K concept past.

*Bedden met ecodekbedden en ecokussens*
En eindelijk heb ik voor bedden gekozen. Weliswaar niet helemaal groen geproduceerd maar wel passend binnen mijn budget. Daarop komen ecodekbedden en ecokussens en ik ga faitrade linnen huren bij een wasserij. Zo ben ik binnen mijn mogelijkheden wel trouw aan mijn groene hart.

*Puzzelen met kamers en prijzen*
Wat ik ook enorm fijn vind, is dat "de nieuwe website":http://www.marykhotel.com in de lucht is! Weliswaar nog zonder boekingsknop maar ik moet eerst elke kamer goed bekijken en prijzen. Ze zijn allemaal anders en dus niet zo gemakkelijk voor elkaar in te wisselen. Daardoor maak ik het mezelf best lastig. Ik geef mezelf nog even tijd om eraan te puzzelen.


~De nieuwe site van Mary K.~

*Mary K groeit*
Al met al gaat het dus lekker. Ik zie het hotel groeien van een leuk kunst hotelletje met tweedehands meubels in het midden van de stad tot een luxe cultuurhotel met een groen hart op een toplocatie in Nederland.

*De wereld binnen handbereik*
Soms ben ik weleens bang dat er geen gasten zullen komen. Ik zou misschien wat meer aan marketing kunnen doen. Sociale media, je wordt er mee doodgegooid tegenwoordig. En inderdaad het is een super voordeel dat we in deze tijd hebben. De hele wereld binnen handbereik. Vanuit verschillende hoeken worden seminars gegeven om je er wegwijs in te maken. Toch houdt mij iets tegen, ik ben nog naar geen enkele goedbedoelde bijeenkomst geweest. Ik heb wel een twitter account, een LinkedIn profiel en een Mary K Facebookpagina. Die laatste vind ik wel leuk. Vooral om alle vrienden en familie op de hoogte te houden van de ontwikkelingen tijdens de verbouwing. Maar twitter? Wat moet ik in godsnaam twitteren dan? Ik neem me elke dag voor om morgen te beginnen. Zo nu ook, terwijl ik dit schrijf. Vanaf maandag ga ik het anders doen. Oehhh jammer, het is alweer maandag geweest. Twitter is mijn goeie voornemen, ik wacht slechts op het juiste moment.


~De kelder van bovenaf gezien~

*Eerste grote boeking is binnen*
Maar dan toch, zonder echt moeite gedaan te hebben, werd ik een aantal weken geleden gemaild met de aanvraag voor een grote boeking. Ik heb al eerder wat losse aanvragen gehad maar deze ging over een hele week. En de week erop kreeg ik er nog een. Ik word er spontaan zenuwachtig van. Echte gasten in Mary K. Dat is natuurlijk wel de opzet van dit hele avontuur, dat er daadwerkelijk gasten komen, maar een beetje spannend vind ik het wel. Ik hoop dat anderen mijn project net zo tof vinden als ik het zelf vind. Als alles goed gaat zit ik de eerste week van september al vol. De bouw heeft een maand vertraging opgelopen dus al met al zou ik deze klus precies op tijd moeten kunnen klaren.

*Vegeteren in het zand*
Nu ga ik eerst even vier dagen apathisch op het strand liggen. Ook al een verrassing dat ik daar na jaren backpacken, jungletracks, citytripping en nachtbraken van blijk te houden. Naast harde actie hoort blijkbaar totale rust, voor de balans. Vorig jaar ging ik een week. Ik weet nog dat ik de eerste twee dagen alleen maar voor me uit heb liggen staren naar de zee. Geen boekje, geen iPod, helemaal niets behalve een totale 'nietsigheid' in mijn hoofd. Nu ga ik weer voor lekker vegeteren in het zand. Al wil ik niet beweren dat er niet een klein beetje genachtbraakt gaat worden.


~Marijke Koks~