Wij wilden eens iets heel anders, na al dat Amsterdamse vijfsterrengeweld (Payer, Hilton; Grandia, Hotel de L’Europe; Castoe, Le Méridien Apollo), dus de paden op, de knapzak mee, richting Drenthe. Moet je daar nota bene de afslag Nieuw-Amsterdam hebben! Gelukkig treedt vervolgens de rust in. Den Hool 10, Holsloot, luidt het adres. Den Hool is eigenlijk geen straat, maar een... Nou ja, er staan zeven boerderijen. Een ‘hamlet’, op zijn Engels. Komen we gelijk in de juiste sfeer. Met heksen en zo. Een van die boerderijen heeft reeds lang geleden de koeien verruild voor de hotelgasten: het is een ‘theehuys en hotel’. Ook een ‘kijkdoos’ trouwens.
Tovenaars hebben iets met jonge mensen. Neem Gandalf; hij ontfermde zich over de jeugdige hobbits Frodo, Sam, Pippin en Merry. Maar Gandalf - hoe vriendelijk en goedaardig ook - is niet los te denken van de gruwelijke veldslagen, huiveringwekkende heersers, duistere krochten en gedrochten uit Tolkiens The Lord of the Rings. Merlijn dan. Hij was de steun en toeverlaat van de jongeling Arthur. In een tijd van plunderingen, heksenvervolgingen, brandstapels, vreselijke martelwerktuigen... Harry Potter (deel III in ieder geval) schijnt kleine kinderen ook nachtmerries te bezorgen. Wellicht dacht de naamgever van hotel De Tovenaarsberg aan de oudtijdse kinderserie Ti Ta Tovenaar? Vast staat dat dit hotel naam gemaakt heeft door zijn kindvriendelijkheid. Welke magie waart rond op die berg in Den Hool?
Witte Wieven
Hoewel, berg... Dat valt een beetje tegen. Ooit, heel lang geleden, in een land ver hier... Pardon. Ooit stond hier een verdedigingsschans, toen ons vriendelijke landje nog bedreigd werd door boze buitenlandse heersers. Tussen Coevorden en Emmen, op het geheel niet geaccidenteerde platteland, heet zoiets al gauw een berg. Daar brengt Henny Groote, een vriendelijke dame die zich meer herbergier voelt dan hotelier, echte gastvrijheid in de praktijk. ‘De naam van het hotel verwijst eigenlijk naar een legende,’ vertelt zij. ‘Vroeger woonde of logeerde hier een man van wie men zei dat hij kon toveren.’ - Is dat zo gek? We zijn te gast in het land van de Witte Wieven. De hemel zij dank vinden we zelfs in Nederland nog wat folklore.
Henny Groote heeft de ‘zaak’ in 2001 gekocht. Voorheen dreef zij een ruim opgezet dorpscafé in de buurt van Roden (ook Drenthe). Daar zette zij zich in voor een herwaardering van de Drentse tongval. ‘Als iemand met een Limburgs dialect spreekt, vindt men dat charmant, maar het Drents beschouwt men als achterlijk,’ zegt Henny, nog altijd een beetje verbolgen. Haar ergernis is begrijpelijk, want het Twents, Sallands en Drents klinkt gewoon heel sympathiek; heel wat aangenamer dan het platte taaltje dat in menig grote stad gesproken wordt. Culturele avonden op bescheiden, gewestelijke schaal dus, in dat café. Helaas maakte in 1998 een felle brand een einde aan dat hoofdstuk. Hoewel, helaas... Weliswaar was Henny alles kwijt, want zij woonde ook in dat pand, maar het woord hoofdstuk geeft al aan dat er een nieuwe pagina omgeslagen werd, in een boek dat alleen maar interessanter werd.
Omdat zij niet lang vóór de brand in De Tovenaarsberg overnacht had, vatte zij het plan op om dat bedrijf - een pension - over te nemen. ‘Ik vond het hier toen al erg leuk,’ luidt de eenvoudige verklaring.
Ons gesprek wordt onderbroken door twee kinderen die met hun ouders de kamer komen bezichtigen: de Elfenkamer waar wij onze toevlucht gezocht hadden. (Het theehuys was te druk en levendig voor een interview.) Het jongetje en het meisje aanschouwen vol verwondering de sprookjesachtige ‘ambiance’. Elke dag, van 14.00 tot 16.00, is er een rondleiding. Aangezien andere mensen zich al gauw bij de koters aansluiten, is het beste wat wij kunnen doen, de groep volgen. De Spiegelkamer (69,50); de Torenkamer (139,50); de Toverkamer (97,50); De Droomkamer (135,-); De Heksensuite (145,- tot 182,50); de Voorraadkamer (het domein van de kabouters, 77,50); de Trollenkamer (85,-); de Elfenkamer (87,50). Overal wordt de glimlach opgeroepen, en de vertedering.
Kindvriendelijk
Het eenvoudige pension werd door Henny Groote omgetoverd in een hotel waar mensen van heinde en verre op af komen. En langs komen, want het wijd en zijd bekende Pieterpad voert veel hongerige wandelaars en fietsers direct langs De Tovenaarsberg. Een kop koffie of thee met tovertaart (samen 4 euro) in het theehuys en een bezichtiging van de bijzondere hotelkamers is dan mooi meegenomen. Henny: ‘De vorige eigenaar deed dat niet; hij vond dat het een verrassing moest blijven, maar ik krijg er veel nieuwe gasten door, want de mensen vertellen enthousiast aan vrienden en bekenden wat ze gezien hebben. Heel veel mensen die hier reserveren, hebben zulke verhalen gehoord. Het gaat eigenlijk vanzelf.’
Voor wie geen wandelende of fietsende vrienden heeft: zoekwoorden als ‘bijzondere hotels’ en ‘sfeerhotels’ leiden naar verbazend veel websites waar De Tovenaarsberg ‘gelinkt’ wordt. En denk nu niet dat in de omgeving van Den Hool verder niets te vinden is. ‘We krijgen mensen uit Rotterdam en uit België... Die komen hier overnachten en gaan vervolgens een dagje uit. In Exloo bevindt zich Kabouterland; erg leuk voor kinderen. Eekhoorntjesland ligt in Kleindijk, en in Emmen hebben we natuurlijk het beroemde Noorder-Dierenpark. De hunebedden bij Borger...’
Iedere rechtgeaarde Nederlander kent ze: de bedden van reuzen (hunebedden). Wie slaapt in de Trollenkamer of de Voorraadkamer kan ‘s nachts gestoord worden door ondermaatse lastpakjes die uit de boeken van Rien Poortvliet of Hans Christiaan Andersen weggeslopen zijn. In de Heksensuite is genoeg ruimte voor iedereen; voor vier volwassen mensen in ieder geval. En voordat we het vergeten: onbeduidende zaken als een tv, een minibar, waterkoker of telefoon zult u op de kamers niet (!) aantreffen. De kinderen talen er niet naar; zij vermaken zich met de spelletjes en boeken (sprookjes, Harry Potter, ...) die ruim voorhanden zijn.
Over die kinderen moeten we het even hebben, want veel hotels - veel te veel hotels; lees de column van Van Spronsen - zijn nogal kindonvriendelijk. Daarbij moet gezegd worden dat de kinderen die De Tovenaarsberg binnengeloodst worden, wel tot een uitstervend ras behoren: het zijn geen lummels in wording die met de magnetronmaaltijd op schoot opgevoed worden door Jerry Springer, Oprah Winfrey en soapacteurs. ‘De vorige eigenaar had een hekel aan kinderen,’ herinnert zich Henny Groote. ‘Ik wilde hier overnachten met mijn kleinzoon, maar we werden eerst “uit principe” geweigerd. Pas toen ik hem ervan overtuigd had dat mijn kleinzoon een heel lief jongetje was, dat zich nooit misdroeg, streek hij de hand over zijn hart. Wel met de voorwaarden dat het jochie niet door de gang zou rennen; niet op het bed zou springen; nergens aan zou zitten...’
Wanneer zowel de ouders als de kinderen een hotel als dit leuk vinden, ontstaan er volgens Henny geen problemen. ‘Wij krijgen hier geen wildebrassen die pretparken
afstruinen. En ik zet gewoon geen dingen neer die kostbaar of mij dierbaar zijn, dus als er al eens wat kapot gaat, is het niet erg.’
Zakenlieden
Vaders die er thuis nooit aan toe komen, gaan in De Tovenaarsberg plotseling sprookjes voorlezen. Waar een hotel al niet goed voor is! En na het ontwaken uit Dromenland wordt de kleine mens beslist niet over het hoofd gezien door Henny Groote en haar medewerkers. Aan tafel bijvoorbeeld, krijgt hij of zij hetzelfde te eten als de ouders, met aangepaste porties uiteraard. ‘Iedereen die hier komt is een volwaardige gast.’
‘Iedereen’ strekt zich verder uit dan de letterlijk kleine lieden met hun ouders. Je zou het wellicht niet verwachten, maar ook zakenmensen - soms groot in het kattenkwaad - weten de weg naar De Tovenaarsberg te vinden. Binnenkort hebben zij helemaal niets meer te klagen, want het voorhuis wordt verbouwd; daar komen de Feeënsuite (net weer wat luxer) en een vergaderruimte. Nu maar hopen dat hun antracietgrijze kostuums de kleine mannekes en meisjes niet bang maken. Heksen, toverkollen en trollen zijn toch wat aaibaarder.
‘Conferentieoorden zijn allemaal zo gelikt,’ aldus Henny Groote. ‘Daar zijn veel zakenmensen op uitgekeken.’ - Klatergoud... In De Tovenaarsberg hoort het en past het. En veel rood; ruwe bakstenen; ruige balken... Nog een nachtje logeren? Dan dezelfde kamer voor de halve prijs. En desgewenst wordt de vergadering leven ingeblazen door een echte heks. Henny: ‘Daar moet niet iedereen wat van hebben, maar zij presteert het toch om de twijfelaars te verbazen met haar tarotkaarten; zij is echt begaafd.’
Maar vooral! U mag hier uitslapen. Niemand wordt zijn bed ‘uitgesleurd’ omwille van de ‘housekeeping’. Of voor het ontbijtregime. ‘Dat slaat toch nergens op?’ vraagt Henny met oprecht onbegrip. ‘Een hotelgast wil tot rust kunnen komen; hij of zij wil niet lastig gevallen worden met regeltjes, beperkingen of tijdsdruk. Dat is onze mooiste reclame: u kunt hier uitslapen. En mensen kunnen rustig tot 13.00 uur ontbijten. Dan maken we trouwens nog steeds een lekker vers ontbijt. Ook verse koffie. In de meeste hotels smaakt de koffie ‘s morgens nergens naar; dat is hier anders. Housekeeping? In geen enkel hotel worden toch alle kamers tegelijk om 10.00 uur schoongemaakt? Ik vind het echt gezeur. De grootste onzin.’
Die losse, gemoedelijke houding slaat over op de gasten: mensen die eigenlijk van alles van plan waren, tref je de hele dag aan in de tuin, lekker luierend met een boek.
Mensenkennis
Weinig regeltjes dus binnen dit hotel, maar ook Henny Groote kan Hare Majesteits ambtenaren niet wegtoveren. ‘Al die regelgeving is toch afschuwelijk?’ verzucht zij. ‘De een weet het nog beter dan de ander, en ze duikelen over elkaar heen om nieuwe regels te verzinnen. Je moet een half uur op de kamer kunnen blijven zitten als er brand is. Wie doet dat? Je moet op de kamer blijven zitten, want de brandweer behoort er binnen acht minuten te zijn. Nou, toen ik brand had, duurde het drie kwartier voordat ze kwamen opdraven. Gelukkig is er niemand blijven wachten. Vroeger moesten alle hotelkamers een brandtrapje hebben; nu weer niet, want als iemand uit het raam klimt en zijn been breekt, is de hotelier aansprakelijk. Dus op de kamer blijven wachten... Ja, ja.’
Ook voor wat betreft het personeel stuit een hotelier - zoals elke werkgever - op ‘de wet’. Hooguit driemaal een tijdelijk contract; daarna moet een werknemer in vaste dienst genomen worden. Dit betekent in de praktijk dat goede werknemers
weggestuurd worden - ‘want anders zit je eraan vast’-, terwijl de werkgevers ze eigenlijk wel hadden willen houden. In De Tovenaarsberg is dat helaas niet anders, want Henny Groote heeft, naar eigen zeggen, weinig mensenkennis. ‘Soms doen ze heel erg hun best, totdat ze een vast contract hebben; vervolgens lopen ze de kantjes ervan af. Ik vind het moeilijk om dat in te schatten.’
Maar de gasten worden goed ingeschat: De Tovenaarsberg is precies wat zij willen.
De Tovenaarsberg
Kamers: 8
Prijzen (op basis van twee personen): € 69,50 tot € 145,-
Extra bed (incl. ontbijt): € 25,-
Boeking voor enkel de zaterdagnacht: toeslag € 12,50
Eenpersoonsbezetting: € 11,50 korting
faciliteiten: een kast vol spelletjes en boeken
zalen: binnenkort 1
Restaurant: menu’s € 25,- en € 35,-
HM302004
