Bij het woord minibar zie je de meeste F&B managers betrekken. Fronsende wenkbrauwen; een verbeten trekje rondom de mond. De met moeite verzamelde kleine winst binnen hun exploitatie wordt immers vaak in één klap door de minibar teniet gedaan. Waarom staat er eigelijk zo'n ding op de kamers? Het is een verkoopargument; een service die op een bepaald sterrenniveau van een hotel wordt verwacht. Maar evenals het zwembad waarin zelden wordt gezwommen, heeft de minibar niet de gewenste uitwerking.
Natuurlijk, de gast verwacht een minibar op de kamer en zal er, uit nieuwsgierigheid, ook in kijken. Er zijn immers hotels die er een heus winkeltje van maken. Maar dan... De meningen over het consumeren van de inhoud van dit kleine koelkastje lopen erg uiteen. Sommigen maken principieel geen gebruik van de tegen woekerprijzen - volgens hen - aangeboden consumpties; anderen treffen vrijwel nooit hun favoriete drankje aan; de volgende blijft het ongezellig vinden om solitair een borrel op de rand van het bed te drinken.
Wie maakt er dan wel gebruik van? De gast die rustig, onder het genot van een drankje, naar de tv wil kijken; degene die nog wat werk wil doen (waarbij een borrel best mag); personen die gewoon dorst hebben; mensen die hun promillage voor die dag nog niet bereikt hebben; en... de kleptomanen. Want nu komt de cruciale vraag: wie betaalt er wel, en wie niet voor de consumpties?
Door een uitgekiende manier van werken binnen de afdeling minibar kan er redelijk 'break-even' gedraaid worden. De verliespost zit hem vaak in het deel dat gestolen wordt. Het niet betalen van minibarconsumpties komt voort uit burgerlijke ongehoorzaamheid. 'Ik hoef ze toch niet te herinneren aan wat ik heb gebruikt?' Voor kleptomanen is het uitchecken juist de kick van de dag.
Ondertussen staat de techniek niet stil. Steeds meer geavanceerde bars verschijnen op de markt. Automatische systemen waarbij het probleem van het niet meer kunnen terugplaatsen van artikelen (robobar) is overwonnen. We weten tegenwoordig precies hoe laat het drankje uit de bar is gehaald en zelfs of het bij vergissing is ingewisseld voor een andere versnapering. Maar nog steeds is de gast alleen in de kamer en blijft het bij de check-out een registratie op basis van vertrouwen. Nog meer controle is denkbaar, maar niet haalbaar, want wie wil er nu met Big Brother een drankje drinken?
