Curaçao en Aruba zijn kleine eilanden met een fantastisch klimaat; mooie stranden; schitterende gelegenheden om te duiken; ‘relaxte’ mensen... Beide eilanden hebben, ondanks hun geringe omvang, een luchthaven die geschikt is voor de grootste toestellen. Er wordt Nederlands gesproken en de rechtspraak gebeurt in het Nederlands. Dan moet het op die twee eilanden met het toerisme toch ongeveer gelijk op gaan, zou je zeggen. Een schrijnender contrast is echter nauwelijks denkbaar.
De afgelopen twintig jaar zijn vrijwel alle hotelontwikkelingen op Curaçao jammerlijk mislukt, met als gevolg dat er op dit moment nog geen 2000 kamers zijn van enig niveau, en als je eerlijk bent, kun je daar meteen de helft van schrappen. Op Aruba zijn de afgelopen twintig jaar alleen maar hotels bijgebouwd, waardoor er nu een dikke 6000 kamers zijn. De bezettingsgraad en gemiddelde kameropbrengst op Curaçao liggen, in de betere hotels, op ternauwernood 40% en nog geen 90 Amerikaanse dollar. Aruba: boven de 80%; ruim 250 dollar!
Op de keper beschouwd is Aruba eigenlijk minder aantrekkelijk dan Curaçao: het eiland is kleiner en veel minder geaccidenteerd; Curaçao heeft meer te bieden aan historie. Willemstad is een monument op zich. In de afgelopen vijftig jaar is Curaçao sterk op Nederland georiënteerd geweest; een groot deel van de gasten was uit ons land afkomstig. Curaçao is vrijwel volledig onbekend in de VS; in Venezuela is er enige bekendheid (voor een groot deel dankzij de drugstransporten).
Op Aruba is Oranjestad een wat kitscherige, Amerikaans aandoende plaats, waar eigenlijk geen enkele historie terug te vinden is. Er is een wit strand met een grote hotelstrip, waarop het merendeel van de 6000 kamers is uitgesmeerd. Het Nationaal Park geeft wat eigen karakter aan het eiland; de stranden zijn er mooier dan op Curacao (waar veel meer stenen op het strand liggen). Duiken kun je er fantastisch, maar Nederlands wordt er nauwelijks nog gesproken; de mensen betalen er vrijwel uitsluitend met dollars. Naast Amerikaanse hotelketens als Marriott, Hyatt, Wyndham en Allegro, barst het er van Amerikaanse foodketens, zoals Taco Bell, Pizza Hut, Wendy’s, MacDonalds en Burger King. Van de meer dan 4 miljoen overnachtingen komt 60% op het conto van Amerikanen.
Er is maar één verklaring: Destination Marketing. Aruba heeft in de jaren zeventig het toerisme ontwikkeld aan de hand van een goed doortimmerd plan, met het vizier op het nabijgelegen Amerika. Op Curaçao is ook hard gewerkt, maar zonder enig overkoepelend plan, waardoor iedereen zich bleef uitsloven voor zijn eigen kleine hutje. Veel energie ging verloren door kinnesinne en nutteloze acties. Laten we ons dat in Nederland eens realiseren en op korte termijn zorgen voor een goed overkoepelend destination marketing plan. Dat kan ons met name in de komende periode uit het dal van het toerisme houden.
HM302000
