Dick Vollenga (54) nam op 13 december afscheid als voor­zitter van de sector hotels van Koninklijk Horeca Nederland. Afscheid van de hotellerie neemt hij aller­minst. De meerderheidsaandeelhouder van de Twentse Dish Hotel Groep richt zich zelfs op expansie.

In 1982 kreeg Dick Vollenga de leiding over Dish Hotels (Enschede). ‘Men vroeg een directeur en ik bleef na een sollicitatieprocedure als enige geschikte kandidaat over,’ vertelt hij. ‘Maar de commissie vond mij te jong. Daarom volgde een tweede sollicitatieprocedure, waaraan ik opnieuw deel­nam. Opnieuw bleef ik als enige over. Toen kreeg ik de baan.’

Best Western

Dish Hotels was in die tijd een heel andere organisa­tie dan tegenwoordig. Vollenga: ‘Het accent lag in die dagen op het huisvesten van internationale cursisten. “Dish” staat voor Dutch International Service Ho­tels, en had als voornaamste klant het internationale luchtkarteringinstituut ITC, dat cursussen en congres­sen organiseerde. Dat bedrijf zat aan­vanke­lijk in Delft en zette later een tweede vestiging op in En­schede; de hotel­groep zette daar dus ook een tweede hotel neer. Het was mijn taak het tweesterrenhotel om te bouwen en de doel­groep te verbre­den. Dat vond ik een fan­tastische uitdaging.’

Het Dish hotel in Enschede (316 kamers) kende in die dagen een behoorlijke leegstand. ‘Ik ben rigoureus aan de gang gegaan; dat leidde tot spanningen. Het ITC werd van eigenaar contractpartner, en het hotel werd commerciëler geëxploiteerd. Het eerste dat ik deed, was zorgen voor volledige automatisering, inclu­sief pay-tv en hotel-info op die tv.’

Hij richtte in 1988 de BV Dish op, en nam in 1998, samen met zijn adjunct-directeur Frans Meijer, de aandelen over van de stichting Dish. Vollenga: Frans bezit 40 procent, ik 60. De eigenaren waren blij met deze oplossing. Vervolgens hebben we veel veranderd: het hotel werd voorheen altijd geassocieerd met internationale cursisten, maar Enschede ont­wikkelde zich steeds meer tot een echte za­kenstad. Daarom besloot ik in 1992 het bestaande gebouw uit te breiden met een vierster­renhotel; we hebben tevens het congrescentrum gerenoveerd. Daarna stortte de markt in en steeg de rente. Ik heb daar wel wakker van gele­gen, maar toch doorgezet. We gin­gen ons nog meer toeleggen op congres­sen en vergaderingen. Congresbe­zoe­kers heb je immers de hele dag in huis: ze eten, drinken, slapen en maken gebruik van de andere facili­teiten.’

In hetzelfde jaar (1992) trad Vollenga toe tot de Best Western keten. ‘Dat betekent samenwerken met 4200 zelfstandige col­lega's wereldwijd. Daardoor kregen we gemakkelijker buitenlandse gasten.’

Vollenga stelde zijn expertise ook ter beschikking van anderen. Zo deed hij, tot begin 2000, de exploitatie van landgoed De Wilmersberg in Lutte, eigendom van Ferdinand Franssen. Dat toonaangevende bedrijf maakt nu deel uit van Bilderberg Hotels & Restaurants. Vollenga: ‘Het is meer toeristisch gericht, terwijl ik zelf vooral sterk ben in de zakelijke markt.’

Regio

In september 1999 nam de Dish hotelgroep het Golden Tulip hotel ‘De Broeierd’ over in Enschede. ‘We hadden behoef­te aan meer ruimte,’ aldus Vollenga. ‘In overleg met de eige­naar van het onroerend goed, hebben we het hotel meteen uitgebreid van 30 naar 61 kamers, plus een brasserie. We hebben ook plannen voor uitbreiding van ons Best Western hotel; boven op het bestaande hotel. Het kan ook zijn dat we een extra viersterrenhotel bij de invalsweg neerzetten, of bij het Muziek­plein. De integratie van oud- en nieuwbouw op de be­staande locatie is erg kostbaar; sloop van de laagbouw is een te grote desinvestering. Dan is verplaatsing van de huidige activiteiten wellicht de beste optie. Of we maken een alternatief bouwplan voor de huidig locatie. De markt is momenteel redelijk in balans, maar heeft wel be­hoefte aan een extra locatie. Er is al­leen nog wei­nig vraag naar toeristische kamers in Enschede, maar dat komt nog wel: Enschede maakt deel uit van de “Toeristisch Twente” cam­pagne; en de “avonturenboulevard Miracle Planet” is reeds gerealiseerd.’

Hotel De Broeierd blijft lid van Golden Tulip. ‘Dat past het beste bij dat hotel,’ meent Vollenga. ‘Golden Tulip is immers sterk op de vergadermarkt en de leisuremarkt, en het ligt in het business- en science­park; tegen­over de universiteit en het Arke-stadion.’

Vollenga wil zijn grip op de Twentse markt vergroten met een hotel in Hengelo (100 kamers; 30 tot 34 vierkante meter). Het wachten is op de bouwvergun­ning. ‘Ik ben daar al tien jaar mee bezig, terwijl het initiatief nota bene van de burgemeester was gekomen. We wilden de bouw com­bineren met die van de schouwburg, en dan gebruik maken van elkaars faciliteiten. De financieringsproblematiek rond die schouwburg heeft dat helaas verhinderd. Er moet ook nog een parkeer­garage ko­men. Je hebt niets aan voorzieningen die nauwe­lijks met de auto bereikbaar zijn.’

Dish Hotel Groep kiest voor regionale expansie in verband met de uitwisselbaarheid van personeel en diensten. Elk hotel moet overigens een internationale dimensie krijgen via een keten of samenwerkingsverband. Verder exploiteerd Vollenga de restaurants bin­nen zijn hotels als zelfstandige ondernemingen die gewoon moe­ten bijdragen aan de winst. ‘Dat is de verantwoorde­lijkheid van de restaurantmanager en de chefkok; zij moeten op de inkoop en de personeelskosten letten.’

Netwerken

Vollenga voegde aan zijn activiteiten ook MAV toe. (More Added Value; een hotelmanagementservice.) ‘We bieden de hotelbranche alle diensten aan: financieel, personeel, techniek, administratie; wat je maar wilt. We hebben de kennis in huis, dus waarom zouden anderen daar ook geen gebruik van kunnen ma­ken? Als onze accountant overlegt met de accountant van een nieuw hotel, kunnen ze hetzelfde programma gebruiken. Je hoeft het wiel niet telkens opnieuw uit te vinden.’

Eén advies wil Vollenga hier al kwijt: ‘Een hôtelier kan in de 21ste eeuw goede zaken doen met de exploitatie van een klein, maar uitermate luxe hotel; of door het aanbieden van een groot aantal hotelkamers en faciliteiten, in een samenwerking binnen internationale ketens of samenwerkingsverbanden, zoals Best Western, Golden Tulip, Holiday Inn, Familie Hotels... Je spreidt op die manier de overhead- en back-office­kosten.’

Vollenga neemt - na dertien jaar - afscheid van het sectiebestuur van Koninklijk Horeca Nederland. Maar hij blijft actief als bestuurslid van het Bedrijfschap Horeca. Het behoort tot het netwerken, dat Vollenga zo belangrijk vindt in de hotelbranche. ‘Ik zit in heel wat toeristi­sche, economische en zakelijke netwerken,’ vertelt hij. ‘Met Hotelover­leg Twente adverteren we gezamenlijk - als Twente -, maar zonder de namen van de hotels te noemen. De arrangementen die daaruit voortvloeien worden door het Gelders Overijssels Bureau voor Toerisme (GOBT) verkocht.

Vollenga voelt zich - na 18 jaar - thuis in Twente. ‘Twente zit in een goede ontwikkelingsfase, zowel zakelijk als bourgondisch. Het is hier goed toeven. Enschede profiteert duidelijk van de ontsluiting van de A1. De plaats telt bovendien 20.000 studenten. De Bijenkorf en het Holland casino zijn er in aanbouw.

Vollenga had Twente graag als een zelfstandige provincie ge­zien: ‘We zijn de tuin van Amsterdam; Twente voert een goed toeristisch promotiebeleid. We hebben al een aardige promotiesubsidie binnengehaald. De mensen moeten deze regio leren ken­nen. Twente kan de door ons voorgenomen expansie met drie- en viersterren­hotels prima aan, maar voor een vijfsterrenhotel is de regio nog niet rijp. Twente heeft veel weg van Zuid-Limburg. We zijn bourgondisch en genieten van gastronomie. Mijn vrouw komt uit Maastricht, dus ik kom nogal eens in het diepe zuiden.’

DISH HOTEL GROUP:

HM302000