De Kruistochten. Dit jaar weten de eindexamenkandidaten er alles van. Eén van de twee onderwerpen van het Centraal Schriftelijk Examen heet immers 'Europa en de buitenwereld 1150-1350'. De scholiertjes krijgen dus uitvoerig te horen hoe onze voorouders moordend en plunderend door het Heilige Land getrokken zijn. Dat is geen Oosters sprookje, en omdat het geen sprookje is, denkt vrijwel niemand nog aan de Tempeliers en al die andere gewapende pelgrims. Alladin is een stuk populairder, zeker sinds de Disneystudio's hem het gezicht van Tom Cruise gegeven hebben. Een straatjongen en een prinses; dat droomt veel fijner. Zeker in een sprookjesachtige kamer.
Tijdens een internationale 'GM-meeting' lieten de hoogste bazen van de Mövenpickhotels er geen twijfel over bestaan: 'Wij moeten anders zijn dan de rest.' Zij beseften evenwel terdege dat de 'hardware' binnen de hotellerie overal eender is, dus wat valt er nog anders te zijn?
'Het belangrijkste instrument waarmee we een verschil kunnen maken, is onze groep medewerkers,' zegt de general manager van het Mövenpick Hotel Voorburg, Jean-Luc Baeriswyl. Deze van oorsprong Frans-talige Zwitser heeft de betrokkenheid van zijn personeel op een hoog peil gebracht. Om dat te bereiken heeft hijzelf een stapje terug, of - zo u wilt - een stapje omlaag gedaan.
Gebundelde energie.
Al zijn medewerkers hebben een aikido-cursus gekregen. Jawel, ... die vechtsport. Baeriswyl: 'Dat is omdat aikido geen agressie gebruikt, maar de energie van de ander. Het gaat erom die energie te gebruiken in de sociale contacten - met elkaar en met de hotelgasten. De medewerkers hebben geleerd hoe je gemeenschappelijk voordeel kunt halen uit de ideeën en inzichten van anderen.'
Denk dus niet dat een mondige hotelgast direct met een heupworp gevloerd wordt; hij wordt op een positieve wijze bij het bedrijf betrokken. Dat klinkt mooi, maar dan ... Teneinde tastbare resultaten te krijgen van dergelijke 'cursuspraat', werden projectgroepen in het leven geroepen. Het is de taak van de mensen binnen die groepen om alle ideeën te inventariseren; vervolgens moeten zij anderen warm maken voor een bepaald project. Dat genereert uiteraard weer nieuwe ideeën en initiatieven. Kortom: een domino-effect.
Om het eerste steentje te laten vallen, zijn destijds professionele 'projectstarters' binnengehaald. Momenteel heeft elk Mövenpickhotel nog een projectleider, maar die zorgt enkel en alleen voor de coördinatie. 'De sfeer binnen ons hotel is veel speelser geworden,' benadrukt Baeriswyl. 'De medewerkers zijn veel meer bereid eens iets te proberen. De "1001 nacht kamer" heeft natuurlijk promotionele en daarmee commerciële waarde, maar het gaat mij vooral om de uitstraling naar de medewerkers toe. Die kamer was voor iedereen een enorme stimulans. Als de medewerkers achter zo'n project staan, komt de rest vanzelf. Het enthousiasme binnen een hotel vindt zijn weg naar de gasten.'
Baeriswyl heeft tot nog toe geen enkele keer 'nee' hoeven te zeggen tegen een projectgroepje. 'De mate van volwassenheid is tegenwoordig heel hoog,' stelt hij. 'De medewerkers zijn veel meer in staat om zakelijk te denken dan vroeger.'
Buikdanseres
Voor het inrichten van de 1001 nacht kamer is de hulp van een binnenhuisarchitect ingeroepen, maar Baeriswyl ontmoette die man pas toen hij al lang en breed bezig was. De projectgroepen mogen dus daadwerkelijk zelfstandig hun gang gaan. Misschien heeft daarom de kamer iets heel huiselijks gekregen: het is geen 'visitekaartje' van een inrichter of aannemer. De badkamer bijvoorbeeld, is ongemoeid gelaten, want dat is een hele klus. Lekker samen een kamer leuk inrichten; dat straalt ervan af. Veel kussens; weelderige gouden kleuren; rotan; lampen met zijden kappen; Oosterse snuisterijen - het is overal te koop, maar het maakt een wereld van verschil. Alleen de hoofdhuisdames mogen trouwens deze kamer schoonmaken. Ook dat heeft het personeel zelf besloten.
Het domino-effect is een succes binnen de Mövenpick hotelgroep; zo'n succes dat het is overgenomen door de moedermaatschappij met 15.000 medewerkers. Het hotel in Voorburg heeft er in ieder geval veel plaatselijke publiciteit aan te danken. De burgemeester heeft de 1001 nacht kamer geopend, en een buikdanseres heeft de kamer 'erotisch' ingewijd, dus de kranten waren best geneigd om een fotootje te plaatsen. Overigens toonde vooral de Duitse vakpers belangstelling: de kamer heeft daar in vier hotelbladen gestaan. Vast niet zo mooi als op deze pagina's.
Auteur: Marco Remo
HM30JAAR HM301998
