Europeanen slapen beter dan Amerikanen. Dat komt gewoon doordat wij meer noten op onze zang hebben met betrekking tot ons 'nest'. Hotelketens die gedirigeerd worden vanuit de Verenigde Staten, moeten dus een vertaalslag maken in de Europese beddenmarkt, want de gast is koning - ook in een land met een president. Maar wat is een koninklijk bed?
Veel mensen slapen niet goed in een hotel. Een vreemde kamer, een vreemd bed; het is er te warm, of te koud; ... Alleen al daarom zou een hôtelier alles uit de kast moeten halen - of uit de portemonnaie - om het slaapcomfort van de gasten te verhogen. Dat gebeurt lang niet altijd. Veel hôteliers zijn er onvoldoende van doordrongen dat hun gasten gewend zijn geraakt aan welhaast decadente luxe: thuis staat al lang geen ledikantje meer. Thuis staat een verstelbaar bed waarin gelezen en ontbeten wordt. Wie wil er nog kussens achter de rug proppen om tv te kunnen kijken? En de matras? Die mag wat kosten.
Levensduur
Sue Cownley is een Engelse dame die als purchasing manager werkt voor de Amerikanen. Zij heeft onder andere de bedden uitgezocht voor het gloednieuwe Sheraton Hotel Schiphol. Wapperend met een uit Amerika afkomstige minimumstandaard, heeft zij vier Europese fabrikanten (een Franse, een Belgische en twee Britse) verzocht een matras te maken. Dat was voor die fabrikanten niet zo eenvoudig, want in Europa gebruiken we, zoals reeds gezegd, andere, dikwijls betere materialen. 'Alle vier hebben ze de kwaliteitseisen volstrekt anders geïnterpreteerd,' vertelt Cownley. 'De Franse fabrikant gebruikte schuim, de Belgische ook; de twee Britse bedrijven kwamen met een interieur van "cotton felt" aanzetten. De wijze waarop zij de springveren hadden toegepast verschilde eveneens.'
Voor Cownley lag het eenvoudig, of beter gezegd: luxe. 'Ik wilde een traditioneel diep divanbed met pocketvering. Schuim vind ik minder geslaagd, want het wordt nogal snel een compacte massa, zelfs in combinatie met springveren. Een matras van cotton felt met verpakte springveren gedraagt zich veel langer naar behoren. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de Hotel Beautyrest Primary van Sleepeezee, een Britse firma met een Franse eigenaar. Een matras met pocketvering biedt volgens mij de beste nachtrust, en hij gaat lang mee; wij hopen zo'n twaalf tot vijftien jaar.'
De levensduur van een matras wordt vaak bruut ingekort door 'bevlekking'. Allerlei lichaamseigen vetten en vloeistoffen laten hun sporen achter. Een matrasinterieur van schuim is daar gevoeliger voor dan een -interieur van cotton felt.
De matrassen die nu in het Sheraton liggen, hebben ventilatiegaatjes in de zijkanten. Dat is niet onbelangrijk. 'Een matras kan overal op liggen,' beweerde Sue Cownley in een onbewaakt ogenblik, maar dat is slechts ten dele waar. Iedereen die als student zijn matras jarenlang (in het pre-Ritzen tijdperk dus) op de grond had liggen, weet dat zo'n ding van onderaf moet kunnen ademen. De door Cownley uitgezochte matras kan misschien wel, dankzij de ventilatiegaatjes, op de vloer overleven, maar dat hoeft hij niet, want het Sheratonbed is een 'deepsided' divanbed (boxspring) op zwenkwieltjes.
In het oorspronkelijke concept was men uitgegaan van een houten frame met een daarin verzonken matras; een bedbak dus. Cownley: 'We zouden daardoor problemen gekregen hebben met het schoonmaken, want het is lastig om in de randen van zo'n bed te stofzuigen. Een bedbak is bovendien lastig te verplaatsen. Je moet voorzichtig zijn met kamermeisjes. Omwille van die meisjes moet je een matras ook hoog leggen: diep bukkend zestien bedden per dag opmaken levert gegarandeerd rugklachten op.'
'Idiotproof'
Iemand die voor de slaapkamer thuis een bed moet uitzoeken, heeft het tegenwoordig niet makkelijk. Zoals gezegd: er bestaat een 'interactie' tussen de matras en de bedbodem. Een matras van latex (schuimrubber) of polyether (koudschuim) kan - vanwege de ventilatie - beter niet op een plank gelegd worden. Een traditionele binnenveringmatras (Bonellsysteem) voelt zich - vanwege de ondersteuning - niet op elke bodem even senang. Maar laten we voor het gemak, in het overzicht van de diverse bedbodems, even uitgaan van een 'compatibele' matras.
De beste spiraalbodem heeft in de breedte gespannen spiraalveren die op elke plek zorgen voor, wat men noemt, 'de juiste progressieve opwaartse druk'. Spiraalbodems zijn uitstekend verstelbaar in meerdere standen. Sommige spiraalbodems zijn ook nog eens voorzien van een zogenaamde schoudercomfortzone. 'State of the art' dus.
De betere lattenbodems hebben latten die zijn opgebouwd uit meerdere laagjes beukenhout. De latten zijn bevestigd in rubberen houders; daardoor veren ze over de gehele breedte van het bed. In sommige frames kunnen zij, dankzij rubberen 'gewrichtjes', onafhankelijk van elkaar bewegen. Qua verstelbaarheid biedt de lattenbodem nog meer mogelijkheden dan de spiraalbodem.
Een type lattenbodem van Nederlands fabrikaat heeft ronde staven; het contact met de matras is daardoor minimaal. Een ander type heeft flexibele schoteltjes op de verende latten zitten. Dat totaal nieuwe slaapconcept komt van Dunlopillo.
Voor hotels is de boxspring oud nieuws. In die bedbodem is een groot aantal springveren op een frame van hout of metaal bevestigd. Een belangrijk voordeel van de boxspring is, dat hij de kou- en condensatiegrens zo'n twintig centimeter naar beneden verlegd; weg van de matras en de slaper. Een leuk voordeel is, dat hij bekleed kan worden met textiel waarin hetzelfde dessin zit als in de gordijnen bijvoorbeeld.
Ook de boxspring is verstelbaar, maar dat kan Sue Cownley niet echt boeien. 'A bed is a bed,' zegt zij gedecideerd. 'In een hotel als dit is de gemiddelde verblijfsduur van een gast 1,2 nachten. Een hotelbed is een bed om in te slapen. Verstelbare bedden zijn bovendien te duur voor de gewone hotelkamer. En denk erom dat een hotelbed "idiotproof" moet zijn.'
Brandveiligheid
Natuurlijk is het zo dat veel nouveautés uitsluitend bedoeld zijn voor de individuele gebruiker: zij bieden een soort maatwerk, afgestemd op lichaamsgewicht en lichaamsbouw. Zulke technische hoogstandjes zijn niet interessant voor hotels. Daar geldt immers de grootste gemene deler. Het verstelbare bed valt evenwel niet in de categorie 'individueel'.
Ramon van de Nobelen, sales manager van Eastborn, verkondigt met grote stelligheid dat het verstelbare bed wel degelijk een toekomst heeft op de (duurdere) hotelkamer: 'Een zakenman heeft op zijn hotelkamer behoefte aan een moment van ontspanning. Hij wil comfortabel in bed een hoofdstuk uit een boek kunnen lezen; hij wil comfortabel een ontbijt op bed kunnen nuttigen. Het comfort dat hij thuis heeft, wil hij in een hotel ook.'
Maar we laten Van de Nobelen niet aan het woord om te pleiten voor geavanceerde bedbodems. Eastborn levert namelijk brandvertragende matrassen. De Fire-Save matrassen van dit bedrijf zijn leverbaar in diverse combinaties. De brandvertragende tijken van PROBAN, Trevira CS of P.U., in combinatie met een interieur van CMHR-foam garanderen de meeste veiligheid. Van de Nobelen: 'De nieuwe regelgeving vanuit Brussel, inzake brandveiligheid, komt eraan. De Nederlandse hôteliers zouden er goed aan doen zich voor te bereiden.'
Wellicht moeten tal van hôteliers zo langzamerhand toch de bedden gaan vervangen. De mensen zijn immers een stukje langer geworden de laatste tien jaar, en een te kort bed is voor elke hotelgast een 'bezoeking'. Denk dan aan de pocketvering. Matrassen met een dergelijke vering (beter dan de Bonellvering) zijn ook geschikt voor verstelbare bedbodems. Denk aan de brandveiligheid van de matrassen. Denk ook aan de kamermeisjes die een bed makkelijk moeten kunnen verplaatsen (wieltjes) en opmaken (hoogte). Ga er vooral eens bij liggen.
Auteur: Jason van de Veltmaete
HM30JAAR HM301997
