Minister Karien van Gennip (Sociale Zaken en Werkgelegenheid) wil het nulurencontract verbieden. Dit moet werknemers meer zekerheid geven over hun inkomen en hun rooster. Ook voor ondernemers zou het positieve effecten hebben. Wat is de visie van hoteliers op het verdwijnen van het nulurencontract?
De minister heeft op 3 april een pakket maatregelen naar de Tweede Kamer gestuurd. Dit moet leiden tot meer wendbaarheid voor ondernemers. Volgens de minister wordt goed werkgeverschap daardoor aantrekkelijker en kunnen bedrijven makkelijker inspelen op veranderingen in hun omgeving. Eén van die maatregelen is het vrijwel geheel verbieden van het nulurencontract. Daarvoor in de plaats komt het basiscontract. Deze kent, uit de voorstellen van de minister, een minimum aantal uren (de garantie-uren) en een maximum aantal uren (de beschikbaarheidsuren). De garantie-uren moet de werknemer sowieso werken en betaald krijgen. Daarnaast kan de werkgever de werknemer vragen meer uren te werken. Tot het aantal beschikbaarheidsuren is de werknemer verplicht daaraan gehoor te geven, niet daarboven. Daarnaast mag het aantal beschikbaarheidsuren niet meer zijn dan dertig procent van het aantal garantie-uren. Dus stel dat er sprake is van tien garantie-uren, dan is het aantal beschikbaarheidsuren maximaal dertien. Momenteel geldt voor oproepcontracten dat de werkgever de werknemer na twaalf maanden het aantal verloonde uren in die twaalf maanden moet aanbieden in een contract. Dat blijft van toepassing voor basiscontracten. Er is een uitzondering. Voor scholieren en studenten die op jaarbasis maximaal gemiddeld zestien uur per week werken, blijft het mogelijk een oproepovereenkomst te sluiten.
In de hotellerie wordt veel gewerkt met nulurencontracten vanwege de behoefte aan flexibiliteit van het personeel. In de branche kan de vraag naar personeel fluctueren vanwege de seizoenen, evenementen en andere factoren. Voor werknemers kan het aantrekkelijk zijn als ze flexibiliteit zoeken, bijvoorbeeld studenten en mensen met andere verplichtingen. Er is ook kritiek te horen op dit soort overeenkomsten vanwege het onzekere inkomen en rooster voor werknemers. Met Hospitality Management delen twee hoteliers hun kijk op het verdwijnen van het nulurencontract en het nieuwe basiscontract als plaatsvervanger.
Alexander Kluit, managing director Leonardo Hotels Benelux
“Wij staan ervoor om onze werknemers een toekomst te bieden met een divers baanperspectief binnen onze organisatie. Met zekerheid kunnen mensen plannen maken voor die toekomst, wij gaan daar zo flexibel mogelijk mee om. Daarbij hoort een passende arbeidsovereenkomst voor beide partijen. We realiseren ons heel goed dat een vastere aanstelling heel nuttig kan zijn, omdat medewerkers daarmee meer zekerheid hebben en zich meer verbonden voelen met ons bedrijf. Een nulurencontract is een overeenkomst met weinig garantie.
Je wilt eigenlijk de koppeling maken tussen zekerheid en flexibiliteit. Dat is vaak maatwerk. We proberen voor medewerkers in ieder geval een arbeidsovereenkomst samen te stellen waar zij gelukkig van worden. Zeker in deze krappe arbeidsmarkt is het prettig voor organisaties om op een manier te werken waarbij beide partijen weten waar ze aan toe zijn. Vaste uren geven die duidelijkheid. Overigens is de kans groot dat studenten en scholieren wel met een nulurencontract kunnen blijven werken. Dat lijkt ons voor die groepen werknemers en voor organisaties ook passend.”
Tjitte de Wolff, directeur Parkhotel Tjaarda in Oranjewoud
“Het maximale verschil van 30 procent tussen het aantal garantie-uren en beschikbaarheidsuren is te krap. Stel dat er sprake is van tien garantie-uren, mag het aantal beschikbaarheidsuren maar max. dertien zijn. Daar zit weinig flexibiliteit in. Er wordt totaal geen rekening gehouden met het weer bijvoorbeeld. Drukte gaat binnen de horeca op en neer, het is geen kantoorbaan of lopendebandwerk. Het voorseizoen op het terras is absoluut onvoorspelbaar vanwege het weer. Als de minister garantie kan geven op de voorspelbaarheid van het terrasseizoen, ben ik bereid garantie-uren te geven aan mijn parttimers. Dit kan je bijna wel een crisis noemen voor seizoenbedrijven en horeca, net nu we corona achter de rug hebben. Een nulurencontract werkt goed met het op en neer gaan van de drukte, ik ben daar tevreden over en kan ook niet een beter alternatief bedenken. Ook de medewerkers zijn te spreken over de huidige overeenkomsten, en dat zijn er best veel. Vooral studenten, schoolverlaters, stagiaires die naast hun stagecontract werken en mensen bij wie parttime werken de voorkeur geniet, werken bij Parkhotel Tjaarda parttime op een nulurencontract. Zij komen niet aan de veertig uur per week, zulke gevallen krijgen sneller een contract voor een vast aantal uren.
Ook zie ik meer stapels regels niet zitten. Het is niet bij te houden voor een mens. Ik vind dat ze beter moeten handhaven door te kijken of de bestaande regels wel worden toegepast in plaats van nieuwe regels bedenken. Er wordt nu niet genoeg gehandhaafd. Er is met de WAB (Wet arbeidsmarkt in balans: sinds 1 januari 2020 betalen werkgevers een lagere WW-premie voor werknemers met een vast contract, red.) een poging gedaan om medewerkers meer vastigheid te bieden, maar zij willen zelf juist flexibiliteit en geen vast contract. Nu gaat Den Haag weer een poging doen om de flexibiliteit aan banden te leggen. De uitzondering die voor scholieren geldt, belemmert hen ook omdat ze met bijvoorbeeld het paasweekend meer dan zestien uur willen werken.”
Het is de bedoeling dat de veranderingen de komende drie à vier jaar worden ingevoerd. Minister Van Gennip hoopt zelf dat in het voorjaar van 2024 de plannen door de Tweede Kamer kunnen.
Blijf je graag op de hoogte?
Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
