Beleven, een toevoegde waarde creëren, is Âhot and happeningÂ. De heersende opinie is dat de hedendaagse mens meer en
meer kicks en belevenissen wil meemaken en zich steeds meer gaat gedragen als ÂRupsje NooitgenoegÂ. Dientengevolge zijn we steeds meer en extremere 'belevenissen' aan het creëren voor onze gasten. We hopen dat de gasten vervolgens hun ervaringen met een Âgo pro of via een Âvlog delen met iedereen die ze kennen. Meer en sneller beleven, het adagium van onze tijd. Tegelijkertijd is de behoefte aan verstilling, rust en zelfverwezenlijking sterk stijgend. Kloosters zitten vol met mensen die zich willen bezinnen en het aantal zelfhulpboeken rijst de pan uit. Authenticiteit is hierbij het toverwoord.
Twee tegenstrijdige stromingen die vragen om een adequate aanpak. Steeds vaker constateer ik echter dat we het wel erg ingewikkeld maken en soms de consequenties van een 'belevenis' creëren niet meer helemaal overzien. Recent verbleef ik in een luxehotel waar ik na een wandeling terug kwam in een grote lobby waar het erg 'rook' naar wafels die er tijdens de thee Âreal time werden gemaakt. Zonder afzuiging natuurlijk, met als effect dat de geur erg overheersend was in de lobby en de hotelgangen. Wij kregen er geen trek vanÂ
Een paar oudere gasten stonden bij de lift aan hun kleren te ruikenÂ
Een simpel voorbeeld van net iets te veel beleving willen bieden en, in mijn optiek, niet passend bij het concept van een luxehotel. Ik vraag mij af of gasten hierop zitten te wachten.
Zoals zo veel in de huidige samenleving vind ik dat deze belevenis Âte hoog op smaak is, hetgeen bevestigd werd door de geur in de lobby! Belevenissen moeten passen binnen je concept, bij je doelgroep en geloofwaardig zijn, anders bereik je naar mijn mening een averechts effect.
~Hans van Spronsen~
Hoog op smaak
25 februari 2016
