In Nederland is de brancheorganisatie Bedrijfschap Horeca & Catering verantwoordelijk voor de implementatie van het wettelijk verplichte hotelclassificatiesysteem. Het Bedrijfschap zorgt tevens voor de controle. Dankzij het verplichte karakter van dit systeem is ook het gebruik van de naam ’hotel’ wettelijk beschermd.
De meer dan tien jaar oude normenlijst zal per 1 januari 1999 vervangen worden door nieuwe normen. Tot die tijd zal een beleid worden gevoerd waarin vooruitgelopen wordt op de nieuwe normen (die lichter worden). Een hôtelier hoeft dus geen geld te stoppen in het voldoen aan een norm die straks is vervallen of lichter is geworden.
De belangrijkste verandering in het nieuwe systeem is, dat ook kwalitatieve criteria zijn toegevoegd. De lijst laat per norm zien voor welke sterrencategorie deze geldt.
Subjectief
Het classificatiesysteem kent vier hoofdcategorieën: slaapkamer; gemeenschappelijke sanitaire voorzieningen in het gebouw voor de gasten; gemeenschappelijke diensten en lokalen in het gebouw voor de gasten; algemeen. Deze zijn vervolgens onderverdeeld in twaalf subcategorieën. Voor de slaapkamer: algemeen; meubilair en overige voorzieningen; privé sanitaire voorzieningen; technische voorzieningen. Voor de gemeenschappelijke sanitaire voorzieningen: WC en badgelegenheid. Voor de gemeenschappelijke diensten en lokalen: toegang/bereikbaarheid lokalen; technische voorzieningen; overige voorzieningen. Voor algemeen: staat van onderhoud; properheid; facultatieve normen.
De eerste drie hoofdcategorieën zijn uitsluitend objectieve criteria, terwijl de vierde hoofdcategorie (algemeen) subjectieve omschrijvingen geeft. Voor de subcategorie meubilair (van de hoofdcategorie slaapkamer) gelden bijvoorbeeld de volgende criteria: vier of vijf sterren zijn slechts te verdienen met een kleurentelevisie voorzien van een afstandsbediening; de kamer dient tevens een radio te hebben. Voor drie sterren geldt: radio verplicht en televisie op verzoek. Twee sterren: radio op verzoek. Eén ster: niets.
In de hoofdcategorie algemeen moet men het doen met subjectieve omschrijvingen, zoals: 'De inrichting en uitstraling van het bedrijf dient ten minste in overeenstemming te zijn met de status van een - respectievelijk van één tot en met vijf sterren - eenvoudig / standaard / middenklasse / eersteklas / luxe hotel.'
In een aparte toelichting wordt nader ingegaan op bepaalde normen. In die toelichting is te lezen dat het functionele karakter van de in een norm genoemde voorziening niet verloren mag gaan: aan de norm ’een tafel of salontafel’ wordt alleen voldaan als op die tafel geen televisietoestel staat.
Klachten
Als bedrijven de naam ’hotel’ willen voeren, moeten zij dit aanvragen bij het Bedrijfschap Horeca. Bedrijven worden één keer per twee jaar gecontroleerd door eigen inspecteurs; volgens de verordening hoeft dit slechts één keer per drie jaar. Bij klachten van gasten of van andere bedrijven - bijvoorbeeld wegens het onterecht voeren van een aantal sterren - worden extra controles uitgevoerd. Het bedrijf wordt hiervan op de hoogte gesteld en krijgt de gelegenheid de problemen te verhelpen. Mocht er geen oplossing komen dan raakt het bedrijf de classificatie kwijt. De classificatie is, bij ongewijzigde omstandigheden, in principe onbeperkt geldig.
Bedrijven betalen voor het lidmaatschap jaarlijks een basisbedrag plus een bedrag dat gerelateerd is aan de totale loonsom. Tevens kunnen ze gebruik maken van de overige diensten die het Bedrijfschap biedt.
HM30JAAR HM301998
