“Hee, met Gijs!” Ik moet even nadenken, maar dan valt het kwartje. Het is Gijs Hendrikx, de veelbelovende en succesvolle hotelier uit Venlo die mij belt. “Ik bel je even om te vertellen hoe het hier in Venlo allemaal is gegaan tijdens de coronacrisis. Volgens mij mag ik van geluk spreken als ik de verhalen over andere hoteliers bij jullie lees, want we hebben het zeker zwaar gehad, maar niet zo zwaar als bij sommige collega’s.”
Wat blijkt? Gijs betaalt huur op basis van zijn verkoop en voor andere diensten wordt er ook op die manier gewerkt. “Ik ben destijds met de pandeigenaar overeengekomen dat ik huur betaal op basis van verkochte hotelkamers. Verkoop ik geen hotelkamer, dan betaal ik ook geen huur. Sowieso ben ik van het outsourcen en het samenwerken, dus dat soort afspraken heb ik ook met de housekeeping en met de receptie.” De receptie? Hoe werkt dat dan? Gijs verklaart een en ander: “We werken samen met de receptie van theater De Maaspoort, want er is een doorgang gecreëeerd van het theater naar het hotel. Door de coronacrisis moesten zij helaas ook sluiten en kon de receptie niet doordraaien. Maar nu zijn wij samen weer volop bezig met het creëren van nieuwe kansen."
Amsterdamse hoteliers hebben het zwaar(der)
Inderdaad, Gijs heeft het geluk dat hij op deze manier tijdens de crisis de kosten laag kan houden, in tegenstelling tot veel van zijn collega’s. “Ik sprak een bevriende hotelier uit Amsterdam, en die betaalt een forse hoge huur. Dan sta je best wel voor een uitdaging tijdens de crisis, want een dergelijk hotel draait voor tachtig procent op Amerikanen, en die zie je voorlopig niet terug in de hoofdstad. Daarbij is het voor een Amerikaan niet vreemd om 500 euro voor een nacht te betalen, maar die doelgroep zal wel op korte termijn weer terug moeten komen, want anders staan de Amsterdamse hoteliers voor een nog groter probleem."
Het voorbeeld tekent wel de scheiding binnen de hotellerie. Amsterdam, de stad waar de geldbomen voor hoteliers lange tijd tot aan de wolken reikten, is voor hoteliers nu een dorre vlakte, terwijl in de provincie de hotellerie wel weer wat oppikt. “Van hotels weet ik het niet zo precies, maar ik weet dat hier in Noord-Limburg de huisjes op vakantieparken voor het dubbele worden verhuurd vergeleken met vorig jaar.”
Zware tijd, maar niet onoverkomelijk
Terug naar de realiteit. Het zijn absoluut zware tijden geweest voor Gijs, maar hij vindt het tijd om op een positieve manier vooruit te kijken. “Ik heb, zoals ik net vertelde, dus goede afspraken met mijn partners gemaakt drie jaar geleden. Die afspraken heb ik gemaakt met een situatie zoals in Düsseldorf in het achterhoofd. Je weet wel, toen er een gek de kerstmarkt opreed met zijn auto. Dan valt ineens alle business weg. Wat als dat hier in Venlo zou gebeuren? Diezelfde afspraken als in het Theaterhotel heb ik gemaakt voor mijn nieuwe hotel, dat in augustus opent op de plek van het voormalige Stationshotel in Venlo."
Ik heb nog 35 jaar om geld te verdienen
De coronacrisis heeft de bezettingsgraad ook in Venlo doen kelderen: “Zo'n flinke daling van de bezetting, dat hakt er wel in. Ik heb het team, dat bestaat uit vijf werknemers, ook openheid gegeven over de financiën; daardoor groeide het besef over de situatie en werd er veel beter meegedacht over manieren om de crisis het hoofd te bieden. Eén ding weet ik wel; wie nu in de parkeergarage parkeert, krijgt geen ‘dealtje’ meer; iedereen betaalt nu gewoon 15 euro. We willen ook meer omzet genereren in de bar, want we willen dolgraag de schade inhalen. Ik heb ondanks de recente tegenslagen toch besloten om een nieuwe lading van onze eigen gin te gaan stoken, want mijn visie is gericht op de lange termijn en ik laat me door een crisis niet van dit pad af leiden. Die visie van 15 jaar voor het Theaterhotel, daar hangt voor mij alles aan vast. Mijn tweede hotel opent hopelijk op 1 augustus haar deuren en het derde hotel wordt gebouwd als alle vergunningen rond zijn. Die paar maanden coronacrisis moeten wij met het team wel kunnen opvangen; ik heb nog 35 jaar werken voor de boeg om geld te verdienen en de crisis te boven te komen. Zo kun je het ook bekijken natuurlijk.”
Nu alweer Italianen onder de pannen
Gijs heeft met belangstelling de blogreeks gelezen die ik schreef samen met hotelier Bart Reints Bok. “Hij vertelde vaak over de NOW-regeling en dat deze niet voldoende was. Dat begrijp ik wanneer je een groot team hebt, maar de regeling heeft me wel geholpen om mijn mensen gewoon te kunnen betalen. Het bestaan van de regeling lost niet alles voor je op, maar het zorgt wel voor minder stress. Ik heb liever een glas in de hand dat vol is dan halfvol. Halfleeg zal een glas bij mij zelfs nooit zijn, want er zijn altijd lichtpuntjes, zoals de twee Italianen die ik nu alweer in de longstay heb zitten. Wie had dat twee maanden geleden gedacht? We zijn tijdens de crisis gewoon op bezoek blijven gaan bij onze zakelijke klanten. We hebben doorgezet, en dat zal beloond worden. Eén ding maakt me echter wel verdrietig: dat twee van de acht gemeenten in Noord-Limburg zijn gaan samenwerken met Midden-Limburg voor de toeristische campagnes. Er liggen veel mooie initiatieven in de regio op toeristisch vlak en er is een mooie toekomstvisie neergelegd voor de regio. Door verschil van mening duurt het naar mijn idee veel te lang dat men in actie komt en onze regio gaat promoten. In mijn hotel komen heel veel Duitsers, en velen van hen komen uit Noordrijn-Westfalen; deze mensen zijn het gewend om lekker naar onze regio te komen. In die deelstaat wonen meer mensen dan in heel Nederland, dus kun je nagaan wat daarvan de potentie is!”
Festina lente
Het positieve verhaal van Gijs is, ondanks dat ook hij een zware tijd heeft gehad, een lichtpuntje. Het laat zien dat voor creatieve en slimme hotelondernemers veel mogelijk is. Gijs: “Kijk vooral ook verder dan corona. Kijk vooruit, en niet achterom, want dan ga je kansen zien. We hebben tijdens de crisis ook de overstap gemaakt naar een ander PMS-systeem, waardoor we met een lagere bezetting meer inkomsten hebben gegenereerd uit upselling dan ooit tevoren. Een crisis kan ook leiden tot nieuwe inzichten en verbeteringen.” Dat Gijs ook gelooft in langdurige partnerships blijkt uit zijn werkzijze. “Ik steun VVV Venlo ondanks de tegenslag nog steeds als sponsor en ik ben voor het nieuwe hotel in zee gegaan met dezelfde mensen die het Theaterhotel tot zo’n succes hebben gemaakt.” Gijs maakt zich niet zo snel druk, en is de belichaming van de spreuk ‘Festina lente, cauta fac omnia mente’. Als telg van een lange rij Venlose voorouders weet ik als geen ander wat dat betekent: ‘Haast je langzaam, doe alles met je verstand’. Als er iets van toepassing is op Gijs en zijn filosofie, dan is het deze spreuk wel…
Lees via deze link meer over Gijs op onze website.
