Het is alsof de monumentale ingangspoort van dit landgoed, aan het begin van een schaduwrijke oprijlaan, het jachtige leven buitensluit. In de kasteeltuin zorgt een hoog spuitende fontein - zelfs in coronatijd - voor een welhaast jubelend welkom. Kasteel De Hooge Vuursche… Het contrast met ‘horecadorp’ Lage Vuursche is groot. Daar bieden de lege terrassen van gesloten restaurants, eethuisjes en pannenkoekenhuizen een trieste aanblik. In het kasteel is van dergelijke treurnis weinig te bespeuren. Natuurlijk, er is minder bedrijvigheid, maar alles staat klaar voor een te verwachten stormloop.
Kasteel De Hooge Vuursche is in 1910-12 gebouwd door een oud-officier van de Koninklijke Marine, genaamd Van den Bosch. (Zijn vader was ooit minister van Oorlog.) In de westgevel werd een steen met een zeilschip opgenomen; in de oostgevel een steen met een stoomschip. De windvaan kreeg de vorm van een galjoen. Eind 1939 werd dit ‘kasteel’, dat net een horecafunctie gekregen had, door brand grotendeels verwoest. Gelukkig werden de herbouw en restauratie voortvarend ter hand genomen door de toenmalige hotelier. Daarna verwierf vooral het hotel-restaurant regionale naamsbekendheid.
Begin jaren zeventig nam Heineken het landgoed over. De open horeca-exploitatie verdween toen in 1975, na een zeven maanden durende verbouwing, het kasteel een bestemming kreeg als (intern) opleidingscentrum van onze grootste bierbrouwer. Ieder jaar zakte het landhuis een stukje verder weg voor de markt buiten Heineken.
Dat veranderde toen de exploitatie van het hotel-restaurant in 1987 werd overgenomen door Postiljon. Na een grondige renovatie was iedereen weer welkom. Heineken was evenwel nog altijd de eigenaar. Het Koetshuis bleef in gebruik voor interne opleidingen en de cursisten vonden nog steeds een geriefelijk onderdak in het kasteel. Lange tijd had het restaurant een eigen identiteit. Een identiteit op hoog niveau, mogen we gerust zeggen, want de man die eertijds de scepter in de keuken zwaaide, werd later chef de cuisine op paleis Soestdijk.
En dan is er nog die kogelvrije VIP-ruimte: een zitvertrek, een vergaderzaaltje, een slaap- en een badkamer. Deze ruimte werd gecreëerd in 1983, na de ontvoering van Freddy Heineken. (Persoonlijke noot van de auteur: toentertijd allerminst gezellig; nu in gebruik als kantoor.)
Postiljon werd in 1998 ingelijfd door Accor. Deze keten zag zeven jaar later (2005) geen heil meer in De Hooge Vuursche, dus de huurovereenkomst met Heineken werd beëindigd. In 2006 kocht Event Company het landgoed.
Erfgoedlocaties
“Dit was een vreemde eend in de bijt voor Accor,” vertelt Rozella de Klaver, Communicatie Manager en mede-eigenaar van Event Company. “Het was te kleinschalig, met slechts 19 kamers. Wij hebben het landgoed toen samen met een investeerder kunnen aanschaffen.”
In 1997 heeft Rozella’s echtgenoot Mirco Cuppens, samen met zijn compagnon Stephan van den Akker, het fundament gelegd voor Event Company: zij begonnen voor zichzelf op de eerste locatie, te weten De Lindenhof in Delft. Dat was voorheen een personeelssociëteit van Gist-Brocades, gelegen in het beschermd stadsgezicht Agnetapark. In 2000 volgde Landgoed Te Werve (Rijswijk); dat was van Shell. Momenteel behoort De Lindenhof nog wel tot de groep, maar deze evenementenlocatie wordt verhuurd. Event Company exploiteert Landgoed Te Werve, Te Werve Buiten en Kasteel De Hooge Vuursche (Baarn).
Mirco, Stephan en Rozella hebben elkaar op de Hogere Hotelschool Den Haag leren kennen. Mirco werkte na de hotelschool voor Postiljon Hotels en Shell; Stephan deed ervaring op binnen het wereldje van de automatisering; Rozella koos voor marketingcommunicatie. Zij was in dienst van diverse business-to-business en BtoC bureaus. Sinds 1999 versterkt Rozella de gelederen van Event Company. “Ik heb ook wat aandelen,” onthult zij lachend, “maar het is niet zo dat deze onderneming drie bazen kent.”
Volgens Rozella is het concept met erfgoedlocaties gaandeweg gegroeid: “Aanvankelijk had Mirco het uitrollen van een pastaketen in gedachten, maar daar leende De Lindenhof zich niet echt voor. Op die plek is echter wel de liefde voor historische gebouwen opgebloeid. Van het één kwam het ander. Kasteel De Hooge Vuursche is een locatie pur sang voor evenementen; de ene helft van de omzet komt uit de particuliere markt, de andere uit de zakelijke. Normaal gesproken wordt hier gefeest met zo’n honderd tot honderdvijftig huwelijksgasten, en gedineerd met circa zestig personen. De afgelopen zomer, voordat alles dicht moest, konden we nog dertig gasten op een terras bedienen…” Rozella valt even stil en zegt daarna bedachtzaam: “Er zit veel veerkracht in het DNA van een ondernemer. En creativiteit. Maar wat konden we doen? De zomermaanden waren voor ons best wel oké; zakelijk gezien mochten we nog wat. We hadden veel kleine groepen, voor trainingen, cursussen en dergelijke. In het weekeinde openden we het restaurant. Dat lag dicht bij ons normale product, want de bruiloftsgasten dineerden hier ook. Toen de tweede lockdown kwam, was dat niet meer mogelijk.”
Zolang het mocht organiseerde het team van Rozella buitenactiviteiten op het landgoed. “Veel bedrijven wilden toch, in een tijd van coronamaatregelen, dat de werknemers elkaar zo nu en dan even zagen,” verklaart Rozella. “Maar dan in de buitenlucht, op anderhalve meter. Tot aan het einde van het jaar hadden we meer in de boeken staan dan in 2019. Wat er nu nog mogelijk is? Voor take-away en delivery is de ligging van dit kasteel niet geschikt. Daar hebben we ook niet de naam voor in de regio. Gelukkig bestaat bij trainingsbedrijven nog steeds de behoefte aan onze faciliteiten. Opleidingen op besloten locaties mogen nog, áls de anderhalve meter in acht genomen kan worden. Idem essentiële vergaderingen voor kleine groepjes, en de hybride meetings natuurlijk.”
Waar werd oprechter trouw
Dan tussen man en vrouw
Ter wereld ooit gevonden?
Twee zielen gloeiende aaneen gesmeed,
Of vast geschakeld en verbonden
In lief en leed.
(Joost van den Vondel)
Al die uitgestelde huwelijken… De Hooge Vuursche kan zich opmaken voor een stormloop. Toch? Rozella houdt prudent een slag om de arm: “Een huwelijk wordt ongeveer een jaar van tevoren geregeld. Wij hadden begin vorig jaar zo’n 120 huwelijken in de boeken staan; daarvan is circa 85 procent verschoven, 10 procent geannuleerd, en 5 procent heeft in een kleinere vorm, op kleinere schaal plaatsgevonden. Dat betekende hooguit 30 personen met een diner eraan gekoppeld. Soms alleen de ceremonie ‘en de rest doen we volgend jaar’. Er is dus heel veel verschoven naar 2021, maar we zitten nu al in de fase dat we daarvan weer 20 procent moeten verplaatsen.”
Desalniettemin hebben ook veel stelletjes de trouwerij uitgesteld, zonder dat ze al besproken hadden. Zij moeten zich nog melden. “Dat is waar,” geeft Rozella toe, “maar die bruidsparen moeten er snel bij zijn, want in maart waren al veel data grotendeels volgeboekt. Het is een soort van stuwmeer geworden.”
Kasteel De Hooge Vuursche staat als nummer 2 genoteerd in de Top Drie van meest populaire trouwlocaties. Dat heeft natuurlijk te maken met het plaatje: de façade van het kasteel, de fontein en de tuin, maar daarmee is lang niet alles gezegd, want in heel Nederland zijn fraaie trouwlocaties te vinden met een romantische, historische uitstraling. “Wij onderscheiden ons met onze medewerkers en de service,” benadrukt Rozella. “Dat proberen we natuurlijk naar voren te brengen door middel van de reviews die op een onafhankelijke site staan. Een fantastische dag wordt niet alleen gemaakt door een mooie foto met een kasteel op de achtergrond. Het begint al met het eerste gesprek dat we met een bruidspaar hebben. Op de dag zelf moet aan alle details worden gedacht. Ook de culinaire invulling is superbelangrijk. De ambiance, de aandacht die je krijgt… Het is altijd fijn als mensen vooraf aangeven wat voor hen belangrijk is, maar door onze jarenlange ervaring voelen we ook aan wat de cruciale punten zijn.”
Een trouw team
Volgens Rozella is de moderne inrichting van dit kasteel een pluspunt: “De Hooge Vuursche is geen kasteel met stoffige harnassen. De ambiance is eigentijds en tevens een beetje intiem. Om te voorkomen dat mensen zich enigszins verloren voelen in dit grote gebouw, worden in het eerste gesprek de diverse mogelijkheden nauwgezet besproken. Veel bruidsparen kiezen voor een dagdeel waarin alleen de familieleden en goede vrienden aanwezig zijn, gevolgd door een dagdeel waarin de overige gasten hun entree maken. Zowel kleine, intieme ruimtes als grote zalen staan daarvoor ter beschikking.”
De sfeer wordt natuurlijk ook gemaakt door het team dat al vele jaren trouw is aan deze locatie. “De meesten zijn al lang bij ons,” zegt Rozella niet zonder enige trots. “Zij zijn opgeleid op de vloer, in de dagelijkse praktijk. Alleen ons salesteam is extern opgeleid. Daarnaast werken we met leerlingen van hotelscholen. Die stagiaires hebben soms verfrissende ideeën. Zij zijn meestal niet bang om ‘outside the box’ te denken.”
En ‘outside de pandemie’? Hebben de corona-perikelen het team op ideeën gebracht om straks een paar zaken anders aan te pakken? Rozella: “Het restaurantconcept waaraan we anders waarschijnlijk nooit begonnen waren, zou best weer eens ingezet kunnen worden. Ik denk daarbij aan de maanden waarin het normaliter iets rustiger is, bijvoorbeeld tussen januari en april. Dan hebben we een product erbij. Het hele communicatietraject - veelal via de sociale media - bestaat al. We hebben er vorig jaar in geïnvesteerd én we hebben voldoende medewerkers in dienst gehouden.”
Voor alle duidelijkheid: we hebben het over arrangementen. In het voorjaar van 2020 werd een autorally voorzien van picknickmanden; wandel- en fietstochten werden gecombineerd met een driegangenmenu en overnachting. “Het is natuurlijk niet onze ‘core business’, maar het was de afgelopen periode leuk om daarmee bezig te blijven,” aldus Rozella. “Het was tevens de beste manier om medewerkers binnenboord te houden. Als de bedrijvigheid weer losbarst, mag het niet zo zijn dat we op zoek moeten naar personeel. We worden geroemd omdat we een eigen keukenteam hebben; veel trouwlocaties maken gebruik van cateraars.”
De keuze voor een eigen keukenbrigade kwam voort vanuit bezieling. En dan is er nog de culinaire traditie waarvan gerept werd aan het begin van dit verhaal. Toch zal het pop-up restaurant van de coronatijd niet het ‘ja-woord’ en de zegen van continuïteit krijgen. Rozella: “Ik denk dat het de trouwmarkt behoorlijk in de weg zou staan. Een huwelijksfeest leg je immers maanden van tevoren vast, en dan heb je circa 60 personen te eten. Daarnaast nog een feest met 150 gasten…”
Een gering aantal (19) kamers en een restaurant dat niet bedoeld is voor passanten; we mogen stellen dat een zekere mate van exclusiviteit gewaarborgd is. Slechts een paar procent van de hotelgasten die jaarlijks in dit kasteel overnachten, is niet gerelateerd aan een huwelijk, training of meeting. “Vroeger had het kasteel meer kamers,” memoreert Rozella, “maar een aantal bevond zich op de zolderverdieping. Dat kan niet meer, vandaag de dag. De overige kamers zijn gerenoveerd tot prima zakelijke kamers. Wel sfeervol, want zowel een trouwerijgast als iemand die de hele dag vergaderd heeft, wenst zich een warme omgeving.” (De bruidssuite heeft een bubbelbad.)
Het oude normaal
Gevraagd naar recente ontwikkelingen in de trouwmarkt, wijst Rozella onmiddellijk op een trend die waarschijnlijk via films en tv-series uit Amerika overgewaaid is: de huwelijksvoltrekking die in de buitenlucht plaatsvindt. Nodeloos te zeggen dat het gazon en de fontein van De Hooge Vuursche zich bij uitstek lenen voor mooie plaatjes. (Die vervolgens hun weg vinden via de sociale media.) “En er wordt tegenwoordig veel gebruik gemaakt van styling,” vult zij aan. “Stylisten hebben in de loop der jaren een steeds belangrijker rol gekregen. Alles wordt fraai aangekleed en op elkaar afgestemd. Onze gasten zijn daarin vrij om met elke aanbieder van hun keuze te werken. Wij kunnen daar tussen zitten, maar het hoeft niet. Hoe dan ook, alles moet er anno 2021 zo uitzien - ook het culinaire product - dat het mooie foto’s oplevert die op Instagram gezet kunnen worden.”
Een andere trend is, dat veel mensen pas op latere leeftijd in het huwelijksbootje stappen. Zij hebben vaak al kinderen, en zitten sowieso in een andere levensfase dan twintigers. Rozella: “Dan zie je 70 tot 80 gasten de hele dag. Dus geen gescheiden ceremonie en feest. Niet 150 personen ’s avonds, maar een intiemere groep de hele dag, voor het héle feest.”
Enige weemoed klinkt door in Rozella’s stem als zij in haar verhaal terugblikt op een tijd zonder lockdown en avondklok. “Natuurlijk zouden wij nu open kunnen,” betoogt zij. “Zonder staande recepties natuurlijk. En geen dansmuziek; dat spreekt vanzelf. Ik denk dat het horecaproduct na de lockdown des te meer gewaardeerd gaat worden. We zagen de laatste jaren al een stijging van het uit-eten-gaan. Als het straks weer kan, zal men niet alleen massaal de horecagelegenheden opzoeken, maar er - zeker de eerste tijd - in volle teugen van genieten. Daar moeten de ondernemers hun aanbod zo goed mogelijk op afstemmen. We moeten het genieten optimaal faciliteren. Daarna is het natuurlijk de vraag: hoe gaat het met Nederland, met de economie? Ik hoop dat zo veel mogelijk banen behouden blijven en heel veel bedrijven deze crisis goed te boven komen.”
Dat onze minister-president diverse malen sprak over het toekomstige ‘nieuwe normaal’ vervulde Rozella met boosheid. “Zo zitten mensen niet in elkaar. We gaan echt wel weer terug naar het oude normaal.” Lachend: “Maar misschien hoef ik niet meer iedereen langs het voetbalveld van mijn zoon een zoen te geven. Dát is eigenlijk wel fijn.”
Rozella de Klaver
Na de Hogere Hotelschool Den Haag koos zij voor de marketing. Rozella deed twaalf jaar lang ervaring op als accountmanager bij diverse BtoB en BtoC bureaus. Vanaf 1999 werkt zij voor Event Company, de onderneming die is opgezet door haar echtgenoot Mirco Cuppens, samen met Stephan van den Akker. Voor Event Company heeft zij aanvankelijk de verkoopafdeling opgezet, nu houdt zij zich bezig met de marketing en communicatie.
Mirco en Rozella hebben twee zonen (20 en 16). De oudste is een leerling van de middelbare hotelschool in Den Haag, de jongste is nog havoscholier. Beide jongens willen de hotellerie in. Om voldoende tijd te kunnen besteden aan haar gezin, werkt Rozella niet voltijds. Tennis en de sportschool houden haar in conditie. Liefhebberijen: lezen (thrillers, historische romans), koken en wijn. Een van haar voornemens is het volgen van de opleiding tot vinoloog. Verder besteedt zij graag veel tijd aan haar vriendinnenclub.
CBS ziet aantal bruiloften kelderen
Het aantal huwelijkssluitingen was in de weken na invoering van coronamaatregelen in maart vorig jaar lager dan in dezelfde periode in 2019, blijkt uit cijfers van het CBS. Vooral op vrijdagen en zaterdagen trouwden minder stellen. In week 12 van 2020 (16 tot en met 22 maart) werden maatregelen ingevoerd om de verspreiding van het coronavirus te beperken. Bij huwelijken mochten maximaal dertig personen aanwezig zijn. Na invoering van de maatregelen werden minder huwelijken gesloten dan in voorgaande jaren. In week 12 tot en met 20 trouwden gemiddeld bijna de helft minder stellen per week dan in dezelfde periode in 2019. Toch gaven elke week gemiddeld ruim 500 stellen elkaar het ja-woord.
Vrijdag is al jaren de populairste trouwdag. Vooral op vrijdag trouwden in de periode na invoering van de coronamaatregelen minder stellen. In 2019 traden in week 12 tot en met 20 gemiddeld ruim 300 stellen op een vrijdag in het huwelijk, in 2020 waren dat er ruim 100. Relatief gezien was de daling het grootst op de zaterdagen; er trouwden nauwelijks nog stellen op zaterdagen in week 12 tot en met 20. Na vrijdag vinden de meeste huwelijken plaats op maandag. Veel gemeenten bieden op maandag de mogelijkheid om goedkoop of gratis te trouwen. Ten opzichte van 2019 nam het aantal maandag-huwelijken het minst af, van gemiddeld ruim 200 naar 175 per week.
