De periode van terugblikken en vooruitblikken is weer voorbij. Het einde van het jaar en de daarbij horende filosofische levensbeschouwingen hebben we weer achter ons gelaten. Na een aantal diepzinnige overpeinzingen moet ook ik in januari weer gewoon verder, maar makkelijk maakt u het me niet.
Dit keer kwam ik tot een - voor mij persoonlijk - ongelooflijk inzicht. Ik, een zichzelf respecterend mens, ben totaal niet boeiend voor de horeca. Ik ben een ‘nobody’. Zo, die kwam dit jaar hard aan. Heb ik mijzelf jarenlang wijs gemaakt dat ik toch een leuk inkomen had; dat ik graag en veelvuldig mijn geld uitgaf in de horeca; dat ik dus gewoon iets betekende in de wereld, zeker als het om mijn bestedingen ging... FOUT! MIS!
Ik ben voor de horeca totaal oninteressant. Hoe een mens zichzelf in de maling kan nemen. Hallo, wakker worden!
Autofabrikanten, beleggingsinstellingen, banken, wijnleveranciers, luxe winkels, reisorganisaties et cetera zijn de oorzaak van dit totaal verkeerde zelfbeeld. En tegelijkertijd verzachten zij gelukkig mijn persoonlijk leed. Al deze leveranciers geven mij soms zelfs wekelijks het gevoel dat ik interessant ben. Zij herinneren mij via de post, de telefoon, de fax en internet telkens eraan dat zij graag zaken met mij willen doen. Niet zelden zijn het bedrijven waar ik nog nooit van gehoord heb. Dan denk ik altijd: Wat knap dat zij weten waar mijn interesses liggen. Natuurlijk, ik zal ooit wel eens een vragenlijst hebben ingevuld, die daarna op een juiste wijze in een databestand is opgenomen. Of men heeft op basis van de auto waarin ik rijd, of iets dergelijks, een behoeftenprofiel gemaakt.
Één ding is echter zeker: ik zit altijd ingedeeld in een groep die niet interessant is voor de horeca. Toch geef ik altijd een fooi, en ik gedraag mij netjes. Ik ga meer dan vijftigmaal per jaar uit eten; bezoek hotels - zowel zakelijk als privé - een aantal keren per jaar... Maar nooit eens een berichtje. Wat moet ik doen om wel interressant te zijn voor de horeca? Natuurlijk kan ik zelf reageren op advertenties, de gouden gids erbij pakken, of het telefoonboek. Maar dat bedoel ik eigenlijk niet. Dan maak ik mezelf interessant door een actie te ondernemen. Uiteindelijk doe ik dat toch wel, want ook ik wil graag interessant gevonden worden.
Vreemd dat ik, voor wat betreft de horeca, overal buiten val. Ik kan er nog steeds niet over uit. Nou vertelde iemand mij laatst dat de horeca nog niet werkt met ‘deze technieken’. Ik begreep echter onmiddellijk dat deze persoon mij een warm hart toedraagt en mijn gevoelens wilde sparen. Het kan toch niet echt waar zijn dat de horeca niet op deze wijze nieuwe klanten zoekt? Nee, waarschijnlijk moet ik op zoek naar de workshop ‘Hoe word ik ongevraagd interessant voor de horeca’.
HM302002
