“Toegang tot het internet hoort thuis in het rijtje stromend water en elektriciteit; niet in het rijtje internet, roomservice en inhouse movies.” Veertien jaar geleden schreef ik die zin voor het eerst en ik sta er nog steeds achter. Het is ongelofelijk dat in 2013 nog steeds hotels ervoor kiezen dit principe te negeren, en hun gasten veel te langzame, slechts met onpraktische codes toegankelijke en vaak ook nog dure verbindingen aanbieden.
Ja, ik ken hét argument: de enorme investering. En inderdaad, de gegevens moeten beveiligd worden, want het hotel is aansprakelijk. En de maandelijkse kosten zijn hoog. En: "We kunnen de revenue niet missen." En: "Het wordt nog steeds verkocht, dus kan het."
Ik geloof het allemaal, maar voor mij blijft het een teken van tekortschietend ondernemerschap. Onlangs moest ik in een hotel 25 Euro betalen voor 24 uur internet. Geen bijzonder snelle verbinding, maar een gewone DSL lijn. Ik hoefde het weliswaar niet zelf te betalen, maar toch stond die 25 euro mij enorm tegen. Hetzelfde gevoel van bestolen worden bekruipt mij wanneer ik acht (!) euro moet betalen voor een half flesje minibar water.
“Houd toch eens op met dat gezeur over gratis internet”, krijg ik vaak voor de voeten geworpen. Ik ben blij met die formulering: het gaat mij immers niet om gratis internet; ik wil gewoon dat het in de prijs inbegrepen is. En met mij ruim 93% van de reizigers. Was het inspelen op klantbehoeften niet de kern van onze business?
Genoeg gezeurd. Laten we eens even kijken naar het internetgebruik in hotels. Waar het in de begintijd een puur zakelijke voorziening was, is een internetverbinding inmiddels voor alle gasten van primair belang geworden. Wie met kinderen reist, weet maar al te goed: een verblijf boeken in een hotel zonder Wi-Fi is vragen om problemen. Toch is de 'tegentrend' al waarneembaar: digital detox, ofwel het bewust kiezen voor een omgeving waar de mobieltjes, tablets, laptops, palmtops en gamepads worden weggeborgen en er een 'live chat' - ook bekend als een gesprek - plaatsvindt. Dus zonder de hinderlijke tussenkomst van elektronica.
De horeca blijkt een uitstekende plek om dat te bewerkstelligen. Zo biedt restaurant Eva in Los Angeles de gasten een korting wanneer zij vrijwillig afzien van het gebruik van mobieltjes. Restaurant Perry’s Deli in Chicago gaat nog een stapje verder en verbiedt het gebruik van mobiele telefoons gewoon. Op de menukaart staat doodleuk: "Wie zo belangrijk is dat hij steeds bereikbaar moet zijn, gaat maar in een luxe restaurant eten." Ook eco resorts en safari lodges kiezen er steeds vaker voor om hun gasten te verleiden tot achterlating van de technologie; daardoor kunnen ze weer in contact te komen met de natuur.
Dus wellicht is dát de redding voor hoteliers die hun technologie nog steeds niet op orde hebben: noem jezelf een 'digital detox resort' en je kunt technologieloos blijven, met de kop heerlijk diep in het zand.
