In Amerika is alles veel groter. Na een vakantie in New England, een ‘Indian Summer’ door zes staten, heb ik geleerd dat die stelling vaak klopt, maar toch ook vaak niet. De afstanden zijn mega: je kunt uren op een snelweg rijden en met cruise control aan tussendoor een boek lezen. Dat is in het geval van New England niet slim, omdat je dan juist al je tijd wilt gebruiken om naar buiten te kijken naar de schitterende kleuren en natuur. Langs die route zijn ook verbazend veel kleine hotels, Inns, met bijzondere charme en door families gerunde hotels van 20 of 30 kamers. Ik wist niet dat zoiets een levensvatbaar concept zou kunnen zijn in de VS. Zowaar vaak een uitstekende keuken ook! Ook weer zoiets vreemds. Wanneer je in een meer stedelijke omgeving terechtkomt, krijg je namelijk weer het intens smerige voer dat bij Amerikanen hoort. Veel, vet en smakeloos. Als je niet uitdrukkelijk aangeeft dat je bij je ontbijt geen gebakken aardappels, uien en tomaten wilt, dan krijg je er een bord vol van.
Tot mijn verbazing kwamen we op het eilandje Martha’s Vineyard de ‘gingerbread houses’ tegen. Nu hebben we op de Waddeneilanden ook heel kleine huisjes, maar dat lijken Amerikaanse kastelen vergeleken bij deze, bijna werkelijk uit gemberkoek opgetrokken, huisjes met dat verschil dat er daadwerkelijk mensen in wonen. Een heel dorp van die krengen, op zo’n poppenhuisschaal dat je er acuut claustrofobische visioenen van krijgt. Op geen enkele manier had ik me dergelijke kleine huizen voorgesteld in de VS. Dat leidt dan toch ook weer tot reflectie. Als ‘gewone’ Amerikanen naar Nederland en vooral Amsterdam komen, dan verbazen zij zich op hun beurt over het feit dat hier alles zo bijzonder kleinschalig is en vragen zich net zo hard af hoe wij in dat soort huisjes en grachtenpandjes kunnen wonen.
Ook moet ik nog mijn verbazing kwijt over de hotels en de badkamers. Nieuw gebouwde, bijzonder luxe bedoelde hotelkamers, waar kennelijk volstrekt niet is nagedacht over geluidisolatie. De kieren bij de kamerdeur zijn zo groot dat je ’s nachts eigenlijk zo’n ogenbedekker uit het vliegtuig voor wilt doen om een beetje te kunnen slapen. En waar wij allang zijn overgestapt op een luxe uitgevoerde douche, is het daar nog gewoon om in een veel te klein bad te staan douchen, met als klap op de vuurpijl het hier ook al vrijwel verbannen douchegordijn! Maar goed, de bezettingsgraden en kamerprijzen zijn daar toch al wel jaren hoger dan hier, dus wie doet het beter?
HM302014
