Interview: Herberg onder de Linden

De plaatsnaam Aduard; het klinkt meer als een voornaam, en eigenlijk past dat prima bij Geerhard Slenema, een 'grumpy old man' (BBC) met een gulle lach. Vanaf de straatkant oogt zijn Herberg onder de Linden onopvallend, ware het niet voor de drie lindebomen met monumentenstatus. Aan de zijkant van deze uit 1735 stammende voormalige boerderij bevindt zich - aan het oog onttrokken - een fraaie tuin. Het eveneens beschutte parkeerplaatsje is slechts gemarkeerd met een bescheiden groene banier. Ook dat is tekenend voor deze herberg-met-Michelinster. Hier geldt namelijk nog het aloude adagium 'goede wijn behoeft geen krans'.

Geerhard en Petra Slenema hadden twaalf jaar lang een restaurant in de binnenstad van Groningen. Leuke stad, veel aanloop, veel lof en waardering. Toch zijn ze er weg gegaan, gewoon vanuit de behoefte aan wat meer ruimte, niet zozeer binnen het restaurant, maar eromheen. Zoekt en gij zult vinden, zegt men, doch in de ommelanden van de stad Groningen viel dat absoluut niet mee. Gelukkig bevond zich in Aduard een bouwval die op de nominatie stond om afgebroken te worden. Het echtpaar greep in en begon aan een twee jaar durende restauratie die in 1991 voltooid was.

In Aduard - genoemd naar een klooster - staat een paaltje met richtingaanwijzers; vier om precies te zijn: kloostermuseum, abdijkerk, begraafplaats, geldautomaat. Dat is het. Vier bordjes. Meer smaken zijn er niet. Geen wonder dat de vrienden van Geerhard zeiden: 'Je lijkt wel gek. Waar begin je aan?'We blijven nog even in het verleden; niet van Aduard of het boerderijtje, maar van Geerhard Slenema. Hij komt uit een Drentse boerenfamilie. 'Slachten, uitbenen, bereiden... We deden het allemaal zelf,' vertelt hij. 'Een koe deelde je destijds met de buren. Schapen, kippen... We hadden alles rondlopen en alles werd gegeten. Iedereen was altijd met voedsel bezig.'


"Lees het volledige artikel in dit nummer van Hospitality Management.":http://www.hospitality-management.nl/blad/9/