Wie heeft er een pretpark om de hoek nodig als het hotel zelf al midden op een pretpark staat? We hebben het hier dan wel over een ‘pretpark voor volwassenen’, zoals Dinesh Chotoe, adjunct-directeur van Dorhout Mees, het zelf noemt. “Eigenlijk bieden wij alles wat mannen boeit”, vertelt de sympathieke directeur.
Een echt hotelbedrijf is Dorhout Mees niet. Sterker nog, het hotelbedrijf had lange tijd enkel een ondersteunende functie voor de rest van het bedrijf. “Ik zal je meer vertellen over de geschiedenis van Dorhout Mees”, vertelt Dinesh. “Van oorsprong is Dorhout Mees een wapenhandel uit Utrecht. De winkel was gevestigd aan de Nobelstraat in Utrecht en een begrip bij jagers. Toen werd er opeens dat ‘nieuwe land’ ontwikkeld, dat we nu kennen als Flevoland en waar je veel wild kon vinden. In de zeventiger jaren is daar de schietbaan ontwikkeld en die liep meteen als een trein, want zo ging dat toen… Je zette iets neer en het liep. Gedurende de jaren zeventig zijn er wel wat wisselingen geweest: de familie Pon nam het geheel over en verlegde de focus naar sportschutters en aan het eind van de zeventiger jaren kwam het bedrijf in handen van de familie Ketelaar, waarna de groei explodeerde. Dorhout Mees werd een walhalla voor jacht, sportschutters en recreatie.”
Meer dan alleen schieten
Een pretpark voor volwassenen dus, en er is duidelijk ook meer dan schieten alleen. Dinesh: “Natuurlijk is schieten nog belangrijk voor ons. Wij combineren vooral business en pleasure, veel bedrijfsdagen, congressen, vergaderingen en productpresentaties. Kijk maar eens naar de faciliteiten die we hebben op dat gebied en de schietsportwinkel op het terrein. Jaarlijks doen 1000 aspirant-jagers hier hun examen, want je bevindt je nu op de officiële examenlocatie van Nederland. Daarnaast kan men hier terecht voor de enorm grote golfbaan met 54 holes. Er worden hier 60.000 golfrondes per jaar gedaan! We hebben ook een adventureterrein, waar je bijvoorbeeld quad kunt rijden, kunt abseilen en mountainbiken en ons restaurant is een begrip op het gebied van wildgerechten.” Wanneer we een rondje over het terrein doen, dan blijkt al snel dat Dorhout Mees een plek is waar men gezien wil worden. Ik spot enkele zogenaamde ‘BN’ers’ op het terras bij de golfclub en bij de schietbaan. Overigens is het beter om het terrein per auto te verkennen (wat wij dan ook deels doen). 180 hectare aan oppervlakte doe je niet zomaar even.
Lage bezettingsgraad
Het hotel was altijd het zorgenkindje voor Dorhout Mees. Is dat nog steeds zo? “We werken nu vier jaar met Princess samen. De crisis heeft hier ook sporen achtergelaten en ons aan het denken gezet. In het verleden had het hotel slechts een bezetting van 18 of 19 procent, maar dat maakte toen totaal niet uit. Er werd gewoon gekeken naar het totaal van de onderneming: wat blijft er onder de streep over? Als je echter de bedrijfsonderdelen individueel onder de loep nam, wat destijds nodig was om het bedrijf door de crisis te loodsen, kwam je tot de conclusie dat het hotel een zorgenkindje was. Met zo’n lage bezettingsgraad en 13 medewerkers in dienst was er nergens een gevoel van urgentie bij het personeel; bovendien was alles in eigen beheer. Het idee was om het hotel te gaan franchisen, en toen kwam ik in contact met Jan Roersma en Tim Vissers van Princess Hotel Collection. Nog steeds is Tim, nu directeur van de keten, general manager van het hotel hier en is hij iedere woensdag op deze locatie te vinden. We opereren nu op 59 tot 60 procent bezetting. Dat resultaat is behaald in vier jaar tijd en geeft aan dat de samenwerking met Tim heel goed is. Hoe we het hebben aangepakt? Ten eerste de franchise doorgezet, ten tweede de efficiëntie drastisch verhoogd en ten derde marketing en sales een boost gegeven. Het is een kwestie van focus en expertise. We groeien nu flink in leisure en in arrangementen, maar ook in business groups.”
Jehova’s te gast
Dorhout Mees biedt ‘meer voor mannen’, is een pretpark op zich. Heeft de nabijheid van Walibi dan geen enkele invloed op de bezettingsgraad? “Tijdens de FrightNights rond Halloween zitten we gegarandeerd vol”, vertelt Dinesh. “Vaak zie ik hier ook vaders zitten die hun kinderen hebben afgezet bij Walibi. Vervolgens komen ze hier om te werken of met vrienden te golfen. Vergeet ook niet dat het Dolfinarium om de hoek is, dat Lowlands ervoor zorgt dat we ieder jaar helemaal vol zitten, dat Mud Masters voor een hoge bezetting zorgt en dat er in Swifterbant een congrescentrum voor Jehova’s Getuigen is geopend. Ik wist daar niets van, want ik zit niet zo in die religieuze hoek, maar ineens kregen we op de gekste momenten veel reserveringen binnen. Toen ben ik maar aan een aantal van die gasten gaan vragen met welke reden ze hier verbleven. Bleken ze naar een bijeenkomst in dat congrescentrum geweest te zijn. Binnenkort heb ik daar een afspraak om te kijken hoe we intensiever samen kunnen werken, want we krijgen er aardig wat business van binnen. Ik wist nooit dat daar zoveel mensen op afkwamen…”
Focus op sales
Met zoveel recreatieve mogelijkheden op het eigen terrein en de groei van de kamerbezetting is Dorhout Mees op het goede pad. Er zijn vast plannen voor de toekomst? Dinesh: “We hebben nu een sterk eigen kanaal, sterke sales. Het hotel is de groeiparel binnen ons bedrijf op dit moment en binnen nu en vijf jaar willen we de capaciteit van het hotel verdubbelen. Wat betreft revenue komt zo’n 65 procent uit de schietbaan, 25 procent uit golf en 10 procent uit het hotel. Het aandeel van het hotel moet omhoog. De zakelijke markt komt nu uit de dip en om de groei door te zetten, hebben we geïnvesteerd in sales. De afdeling heeft nu vier fte.”
Invloed van Leeuwarden
Dinesh heeft zelf gestudeerd aan de Hogere Hotelschool in Leeuwarden. Enkele van de werknemers ook. Heeft dat een reden? “Persoonlijk wist ik niet veel van Leeuwarden toen ik naar Nederland kwam om te studeren. In 1996 kwam ik rechtstreeks vanuit Paramaribo naar dit koude kikkerlandje; ik was er alleen een keer op vakantie geweest. Ik wilde zo ver mogelijk van Den Haag vandaan om te studeren, en zodoende kwam ik in Leeuwarden terecht. Dat was wel even schrikken, want toen ik in de eerste week de stad uit fietste, kwam ik gelijk tussen de weilanden terecht. Leeuwarden bleek heel klein te zijn. Tijdens mijn studie ging ik als afwasser bij Dorhout Mees aan de slag, want ik wilde gewoon uren maken tijdens mijn studie. Vijf jaar geleden werd ik directeur. Volgens mij passen de mensen die in Leeuwarden hebben gestudeerd bij ons; zij hebben een hands-on-mentaliteit en buiten de Randstad zijn mensen toch vaak wat gereserveerder. Dat past bij ons, want als er bijvoorbeeld leden van het koningshuis hier komen, past daar een zekere gereserveerdheid bij. Daarnaast biedt de aansluiting bij een keten kansen voor de werknemers die nog studeren. Kijk maar naar Riemer Wierda, die nu general manager is bij CSmart in Almere. Hij is ook hier begonnen. Op dit moment lopen er hier ook talenten rond die na hun studie als general manager aan de slag gaan.”
HM302016
