De kogel is door de kerk. De eigenaar van het laatste christelijke hotel van Nederland, Aart van Gent, gooit het bijltje erbij neer. Hotel Eureka is al bijna veertig jaar binnen de familie, maar het jubileum wordt niet gehaald. “Nieuwe aanwas is er niet meer, de gemiddelde leeftijd van onze gasten is al gauw tachtig plus en de mensen die vijftig, zestig zijn, maken buitenlandse reizen of gaan met de caravan op pad”, aldus de gelovige hotelier.
Het hotel is voor de niet-religieuze gast niet een voor de hand liggende keuze. “We hebben hier een aantal huisregels. Op zondag kun je niet in- of uitchecken. Er wordt hier niet gekaart en er is geen muziek of tv in de recreatiezaal. Ik had het hotel rendabel kunnen maken door af te stappen van de regels en de christelijke identiteit, maar dan zou ik mijn principes overboord gooien, en dat doe ik niet.”
Samenzang bij het orgel
Hotel Eureka verandert op zondag in een oase voor (streng) religieuze christenen: “Op zondag doen we eerst het ontbijt; daarna gaat iedereen naar de kerk of luistert op zijn eigen kamer naar de dienst, want dat kan tegenwoordig ook. Er zijn ouderen die op hun kamer luisteren naar een dienst op een bandje of via internet de dienst van hun eigen kerk volgen. Er wordt op zondag niet betaald, dus de bestelde drankjes noteren we, eigenlijk gewoon heel ouderwets, op een papiertje met van die streepjes. In de middag serveren we het warme eten, dat op zaterdag al voor een groot deel is klaargemaakt en ’s avonds is het tijd voor het lunchbuffet. Als afsluiting zitten we met de gasten om half negen in de avond bij het orgel, waar we de dag gezamenlijk afsluiten. Dit zijn de ouderen namelijk zo gewend van vroeger, maar het is geen verplichting. Wie wat anders wil doen, mag dat uiteraard ook doen. Overigens zitten we heus niet de hele zondag met de armen over elkaar en de lippen stijf dicht; we gaan ook lekker een potje sjoelen of zo.”
De tv als redding
De reden om te stoppen, is van financiële aard. “Er wordt inderdaad minder besteed in het hotel. “Aan de hotelkamers ligt het niet; in 2009 hebben we voor bijna een miljoen gerenoveerd. Toen hebben we ook tv’s op de kamers geplaatst, want die waren er niet toen mijn ouders het hotel nog runden. We kiezen er ook bewust voor om niet de nadruk op het restaurant te leggen. Ook lopen er geen obers of serveersters rond die vragen of de gasten nog wat te drinken wensen. Dat vinden we niet huiselijk. Bovendien zijn de ouderen al tevreden met een glas water en valt er niet veel meer omzet uit te halen.
Vroeger ging dat nog verder; mijn ouders boden de gasten vroeger ook nog een gratis kopje koffie aan na het ontbijt. Dat doen wij niet meer, want dat gaat ons te ver. Ik had trouwens nog even door kunnen gaan met het hotel; het water staat me niet aan de lippen. Voor volgend jaar stonden er al voldoende boekingen. De tv op de kamer heeft mijn bedrijf wel gered; hadden we die niet gehad, dan was het al eerder einde verhaal geweest. Wat de christelijke ouderen graag kijken? Blauw Bloed kijken ze graag, verschillende programma’s van de EO en het journaal. Verder eigenlijk niet zoveel.
Daarnaast is dit echt een seizoensbedrijf. Zakelijke gasten heb ik niet en de tarieven zijn laag. Voor 99 euro boek je bij mij een driedaags arrangement. Dat is inclusief twee keer ontbijt en een driegangendiner. In Amsterdam kost dat je een paar keer zoveel. En dan nog zijn er ouderen die aan de telefoon een over een korting proberen te onderhandelen.”
Iedereen welkom
De wereld verandert, en blijkbaar is er minder vraag naar een christelijk hotel. Zijn niet-christenen überhaupt welkom in het hotel? “Iedereen is welkom, maar een groep van tien Brabanders, die hier in de buurt een weekendje willen stappen, zullen moeite hebben zich aan onze regels te houden. Bovendien zal dat botsen met de groep zwaar-christelijke gasten die ik mogelijk over de vloer heb gedurende dat weekend. Moslims mogen hier natuurlijk ook komen; geen enkel probleem. In de praktijk zien we echter enkel christelijke gasten in ons hotel.”
Vrouwen hebben binnen verschillende zwaar-christelijke stromingen weinig in te brengen. Hoe werkt dat in het hotel? Aart: “Van ons mag een vrouw de Bijbel lezen, alhoewel er oudere heren zijn die nog denken in de ouderwetse cultuur. Ik heb weleens meegemaakt dat zij een vrouw beletten om uit de Bijbel voor te lezen na het afsluiten van de maaltijd. In dat geval laat ik mijn vrouw uit de Bijbel voorlezen, want zij mag dat wel. Dat was vroeger ondenkbaar: als een man bezwaar had, dan had je daar – zeker als vrouw – niets tegenin te brengen. Binnen het Christendom zijn bovendien zoveel stromingen… Je maakt echt van alles mee.”
Wat doen ze eigenlijk?
Die oudere christenen. Wat doen die nou zoal als ze op vakantie zijn? “De arrangementen zijn meestal inclusief de uitstapjes. Daarbij kun je denken aan een boottochtje, een uitstapje met de bus of een huifkartocht. Jongeren kiezen niet voor ons, want die kiezen liever voor een regulier hotel of een camping. Ik denk ook dat bij hen de overtuiging leeft dat een hotel duur is, maar ik ben toch echt goedkoper dan een B&B. Ach, mijn eigen kinderen gaan ook hun eigen weg. Die jongelui doen en denken zoals ze zelf willen; mijn dochter werkt bij de politie, mijn andere dochter studeerde SPH en mijn zoon werkt in een winkel. Voor hen was overname van het hotel geen optie.”
Annuleren en niet betalen
De bezettingsgraad van het hotel ligt om en nabij de veertig procent en het is een echt seizoensbedrijf, waar in de drukke periode, van mei tot en met oktober, het geld voor het hele jaar verdiend moet worden. “Rond de christelijke feestdagen is het ook nog wel druk, maar ik moet het inderdaad van die periode hebben. Daarom is het ook zo vervelend dat er gasten zijn die annuleren. Regelmatig word ik gebeld door een oudere gast met de vraag of we de reservering niet even kunnen doorschuiven. Ik heb een klein hotel, met maar 25 kamers, en alle omzet komt uit de hotelonderneming. Dat is voor mij een strop. Bovendien zijn de rondvaartboot en de bus al besteld en andere kosten gemaakt. Soms loopt het aan de telefoon hoog op. Wat ik dan doe? Dan krijgt de gast zijn geld gewoon terug. Ik zet duidelijk op de reserveringsafspraak dat een annuleringsverzekering gewenst is, want dit kost mij 20.000 tot 30.000 euro per jaar.”
Uithuilen en verder kijken
En nu dan de verkoop van het familiebedrijf. Was dat zwaar? “Voor veel vaste gasten kwam het als een schok. Binnenkort komen we bij elkaar om even rustig te praten. Dan wordt er vast een traantje weggepinkt. We gaan het allemaal rustig verwerken en goed afwikkelen. Wat ik weet over de plannen van de koper? Dat ik er zonder schulden uitkom. Mijn vader zegt altijd: ‘Als principe geld kost, dan vallen veel kerkmuren neer’. In ons geval is het geen kerkmuur die omvalt, maar een hotelmuur en wanneer je in deze tijd kunt stoppen met je hotelbedrijf zonder in de schulden te raken, dan ben je spekkoper. En nu ga ik op zoek naar werk, naar een nieuw huis en een nieuwe bestemming in het leven. Misschien word ik wel kok, want ik werk graag in de keuken, of ik ga de uitvaartbranche in.” Ach, er zijn meer huizen dan kerken (om maar even in de stemming te blijven). Aart komt vast goed terecht, net als zijn vaste gasten.
HM302016
