Rens van de Berg en Bart Oosterholt zijn de oprichters van Social Deal, het platform waar consumenten met korting de beste deals voor vrijetijdsbestedingen kunnen scoren. En ja, de horeca is een zeer grote doelgroep voor Social Deal. Rens: “We bestaan nu zo’n achteneenhalf jaar en zijn in die tijd uitgegroeid tot het grootste platform in Nederland waar je deals kunt kopen die variëren van wellness tot horeca.” Een succesverhaal dus, en voor veel horecaondernemers een partner van grote waarde. Want Social Deal zorgt er immers voor dat lege tafeltjes gevuld worden, zelfs last minute.
Natuurlijk zijn er tegenstanders van Social Deal, veelal horecaondernemers van de ‘oude stempel’, zo benadrukken de ondernemers. “Misschien komt dat nog door de beginperiode van de kortingssites, toen iedereen helemaal anti was. Maar ze vergeten dat horecaondernemers bij ons direct euro’s verdienen, er gaat echt niks onder de kostprijs weg. Dat is de grootste misvatting die er bestaat over ons platform, de prijs bepalen we samen met de ondernemers, zodat er een mooie winstmarge overblijft”, aldus Bart. “Sorry, ik word even weggeroepen”, zegt Rens dan. Er blijkt een landelijke storing bij iDeal te zijn. Voor een bedrijf dat iedere drie seconden een voucher verkoopt is dat natuurlijk van het grootste belang.
Zo begon het allemaal
Bart grijpt de kans aan om te vertellen hoe het allemaal begon. Het duo blijkt de Maastrichtse Hotelschool te hebben doorlopen en tijdens een stage tot het briljante idee kwamen dat nu zo’n succes blijkt. “We zaten in Zuid-Afrika voor onze laatste managementstage. Iedere dag moesten we vroeg op en waren we laat pas weer klaar. In Nederland vinden we het de laatste tijd heet, maar daar was het erger, en dan moesten we ook nog eens in driedelig pak werken. Daar verdienden we ieder dan negentig euro per maand mee. Omdat dit zo weinig was, hadden we een theorie bedacht, waarmee we in het casino iedere keer een beetje wonnen. Deze strategie werkte voortreffelijk, we hadden het helemaal uitgedacht. Op die manier pakten we ieder weekend 300 euro mee, voor ons in die tijd heel veel geld. Op een gegeven moment maakten we een tripje naar Swaziland, waar we zouden gaan raften. Eenmaal aangekomen bleek de stroming niet sterk genoeg, waardoor we het water niet op konden. We besloten dus maar naar een casino te gaan en na een aantal inzetten stonden we ineens een paar duizend euro in de plus. Ongekend. We raakten door het onverwachte succes misschien een beetje overmoedig en bleven inzetten. En toen gebeurde het… Ineens viel alles steeds op zwart, wel dertien keer achter elkaar, waardoor al ons geld op was. We hadden zelfs onze creditcards leeggetrokken en hadden werkelijk niets meer over. We schaamden ons kapot, dat snap je wel, en hadden net genoeg om op de weg terug een kop koffie te bestellen. Toch was dit voor ons een breekpunt, het moment dat we besloten zoiets negatiefs om te zetten in iets positiefs. We zeiden tegen elkaar: ‘Nu is het tijd om ons eigen bedrijf te beginnen’, het was immers een droom van ons beiden. Juist in die tijd kwam Groupon in de Verenigde Staten opzetten en we besloten zoiets ook in Nederland op te zetten, maar dan net anders.”
Leven op pasta met ketchup
Eenmaal terug in Nederland startten de mannen het bedrijf op in Maastricht, de stad waar ze beiden studeerden. Bart: “De opstartfase van ons bedrijf betekende een periode van kei- en keihard werken, van ’s ochtends heel vroeg tot diep in de nacht. We kunnen zelf programmeren, dus we deden alles zelf. Onze werkwijze is heel anders dan we bij hotelketens zagen; daar moest je een marketingplan indienen, laten beoordelen en dan adverteren via kanalen waarvan het bereik meestal niet te meten was. Niet van deze tijd, want je moet gewoon dingen doen en kijken of het wat oplevert. De tijd van uitgebreid plannen maken en eindeloos doorrekenen bestaat niet meer, want de ontwikkelingen gaan zo hard. Degenen die vroeger bedrijfskunde hebben gestudeerd of een managementopleiding hebben gedaan, hebben aan dat papiertje feitelijk niets meer, als je het mij vraagt. Omdat wij zo snel konden schakelen, en dat doen wij trouwens nu nog steeds, konden we iets verkopen dat er eigenlijk nog niet was. Overdag gingen we in Maastricht bij horecaondernemers langs om ze warm te maken voor ons platform en daarna gingen we verder met programmeren. Om de kosten te drukken, gingen we in Lanaken wonen, dat is net over de grens in België, waar de huren een stuk lager zijn. We leefden op droog brood, spaghetti met ketchup en noodles en staken elke verdiende euro weer terug in het bedrijf. Bij de lokale Aldi kenden ze onze gezichten maar al te goed. We keerden onszelf in de beginperiode geen loon uit, zelfs niet toen we de eerste werknemer in dienst namen. Ons bedrijf is gebouwd op toewijding en goed luisteren naar de markt. En nu, nu we ruim 200 medewerkers hebben, zijn we nog steeds flexibel. Absoluut geen log bedrijf. Alles kan hier en we werken nog steeds niet met ondernemingsplannen. Als zo’n plan eenmaal is uitgewerkt, kan het direct weer de prullenbak in, zo snel ontwikkelt de wereld zich, en zeker onze markt. Onze kracht ligt in flexibiliteit, dat zal altijd wel zo blijven.”
Tafels vullen
Inmiddels schuift Rens weer aan. Het online betaalgevaar is geweken, zo lijkt het. Het verdienmodel van Social Deal? Commissie. “Dat vinden we het eerlijkst”, aldus Rens. “Hoe duurder, hoe moeilijker te verkopen, dus daar mag wat tegenover staan.” Klinkt logisch. Uiteindelijk kun je als horecaondernemer dus prima sturen op de prijs en het succes van je actie. Rens: “Wij zien dat deals onder de twintig euro het beste scoren, maar als ondernemer is er geen sprake van een minimale korting die je moet geven. Alles gaat in overleg en we kijken samen naar wat je doel is. Richt je je op een selecte doelgroep of juist op een groot publiek? Het is een misvatting dat je als horecaondernemer veel weggeeft, want je neemt wel veel vrijheden weg bij de consument. In ruil daarvoor ontvangt hij de korting en jij bepaalt wat hij eet en wanneer hij eet; op die manier krijg je stoelen vol die anders absoluut leeg zouden zijn. Natuurlijk wil iedereen uit eten op zaterdagavond om zeven uur, half acht, maar de tafels op dinsdagavond om half zes vullen is een ander verhaal. En dat kun je via ons invullen door mensen met een voucher enkel in de vroege shift een tafel aan te bieden. Op die manier kun je die tafel om half acht nog eens verkopen. In dat gat zijn wij gesprongen, met succes!” Het verhaal is duidelijk. De vaste lasten zijn er op die bewuste dinsdag ook. Denk aan gas, water en licht, maar ook personeelskosten en huur. Rens: “De variabele inslagkosten zijn in de horeca gemiddeld 25 procent, de huur blijft uiteraard gelijk. Een restaurant kan via Social Deal gemakkelijk 20.000 euro winst per actie meepakken en als zo’n restaurant dat drie, vier keer per jaar doet, dan kan dat een verdubbeling van de winst van een restaurant betekenen. Steeds meer ondernemers zien dat. Deze zomer bijvoorbeeld, tijdens de hittegolf, toen zagen we dat veel ondernemers zonder terras een mooie actie gingen inzetten om mensen binnen te krijgen.”
Voor de horeca is de app van Social Deal uiterst handig, aldus Bart: “Zelfs als je op vakantie bent, kun je voor dezelfde dag nog gasten genereren via de app. Je kunt het dus zelf ‘druk maken’ in je zaak.” De kritiek op het platform komt vanuit zowel horecaondernemers als vanuit de brancheorganisatie, maar Bart wuift dit weg. “Als marketinginstrument zijn we ‘unbeatable’. We besteden op dit moment wel een half miljoen euro per maand aan marketing en gaan dit jaar nog meer investeren via massamedia. Tegelijkertijd is de schaamte om uit te gaan eten of een hotel te boeken met een voucher ook weg bij de mensen, dat scheelt ook. Bovendien gaan mensen liever eten in een volle zaak, dus als ze om half zes zien dat het al druk is in je restaurant, dan moet het wel goed zijn.”
Concurrentie werd weggevaagd
Hoteldeals, restaurantdeals, een mooie high tea…. De horeca is goed vertegenwoordigd op de website en app van Social Deal. Cafés zien we wat minder vaak. Klopt dat? “Tja, een hotelketen als Fletcher is een enorme klant.” Rens kijkt even in de app: “Ik zie dat ze deze maand al op 4000 overnachtingen staan. Voor hen zijn we belangrijk, we zijn immers de grootste beleveniswebsite van Nederland. In het geval van cafés zijn we wat terughoudend met betrekking tot alcoholdeals, maar een borrelplank met een speciaalbiertje doen we bijvoorbeeld wel. Dat is een mooie kans voor een café om bijverkoop te realiseren, want als je de borrelplank net even later serveert dan het biertje, dan bestellen je gasten vast en zeker een nieuwe. Wijnproeverijen en beer tastings worden ook regelmatig aangeboden, dus kansen zijn er genoeg. Wie onze grootste concurrent is? Het mooie weer. Want dan gaat iedereen naar het strand of steekt in de eigen tuin de barbecue aan.” Over concurrentie gesproken. De meeste concurrenten zijn al lang failliet, terwijl Social Deal uitstekend presteert. Hoe kan dat? “Het is meer dan een website omhooghouden… We werken hier met zo’n 200 man en hebben alleen al een development team van 20 man. Daar hebben partijen als Sanoma en SBS zich op verkeken. Groupon is ook al weggevallen en Vakantieveilingen werkt in een ander segment dan wij. Bovendien werken wij hyperlokaal, wat ons weer uniek maakt. De ‘dichtbij-functie’ is nieuw en voegt weer een extra dimensie toe. Zo kun je altijd zien wat er dichtbij te doen is voor een leuke prijs.”
In Nederland is Social Deal de grootste, de concurrentie is weggevaagd. In België en Duitsland is het platform ook actief, al is het in kleinere vorm. “Duitsland is een terughoudende markt, online betalen vinden ze er nog spannend. We zijn er in vier steden actief. Er zijn zelfs nog restaurants zonder wifi in Duitsland, kun je het je voorstellen? In België zien we een gezonde groei, we zijn er sinds kort ook in het Franstalige deel aanwezig. Binnen Nederland zijn we in het zuiden en de Randstad goed vertegenwoordigd, in het noorden is het wat rustiger. Hoe dat komt? In het noorden kijken ze de kat meestal uit de boom, maar dat komt wel hoor.”
Horeca moet wennen aan variabele prijzen
De horeca heeft nog wel een slag te slaan, aldus Bart. “De horeca loopt nog achter met variabele prijzen. Kijk eens naar airlines bijvoorbeeld… Het koopmoment is altijd van invloed op de prijs. Het is toch gek dat een stoel in een restaurant op dinsdag net zo duur is als op zaterdag? Het kan op zaterdag zomaar dertien keer zo druk zijn, maar net zo duur als op dinsdag. Dat is in de wereld van de vliegmaatschappijen ondenkbaar. Voor jou als horecaondernemer is er geen risico, je krijgt de afgesproken prijs, die we in termijnen aan je betalen. Zo heb je genoeg voor de inkoop, maar dekken wij ons wel een beetje in voor onvoorziene omstandigheden. Afgelopen jaar genereerden we op deze manier 90 miljoen euro voor onze partners. Niet verkeerd toch?”
