De hotellerie is net als iedere andere branche. Veteranen vertrekken en jong ambitieus talent staat te trappelen om hun ontwikkelde visie uit te rollen. Hoe kijkt de jonge generatie hotelmanagers tegen deze dynamische branche aan? In de serie Jonge Honden portretteert Hospitality Management jonge hoteliers. Dit keer Britt Drent (32), die twee weken voor de lockdown Hotel Restaurant Bellevue uit Blaricum officieel overnam van haar vader Loets Drent.
“1 maart 2020 was de officiële dag van de overname, twee weken later moesten we verplicht dicht. Daarvoor heeft mijn vader dit bedrijf van een bruine kroeg met gokkasten in de hoek in 35 jaar tijd omgetoverd tot een prachtig hotel en restaurant middenin Het Gooi met 9 hotelkamers, een groot restaurant met honderd couverts en een vergaderzaal. Ongeveer vijf jaar geleden vroeg hij aan mij en mijn broertje of we geïnteresseerd waren in de overname van het hotel. Het kriebelde bij ons beide nog niet. Ik was halverwege de twintig en net afgestudeerd. Een carrière in een andere branche lag voor mij in het verschiet. Na een aantal jaren een kantoorbaan te hebben gehad, begon het toch te kriebelen. Na een goed gesprek met mijn vader zijn we ruim twee jaar geleden het traject ingegaan waarin ik uiteindelijk het familiebedrijf over zou nemen.”
“Ik heb uiteraard veel van hem geleerd. Met 35 jaar ervaring is er een hoop over te brengen. Daar hebben we ruimschoots de tijd voor genomen en ik ben klaargestoomd voor de overname. 1 maart 2020 was een feestelijke dag, al zagen we de coronacrisis wel steeds dichterbij komen. Twee weken later moesten we dicht. Juist het voorjaar is voor ons een piek in de omzet. Alle feestdagen in het voorjaar leveren ons normaalgesproken veel op. Verjaardagen en partijen werden dit voorjaar geannuleerd. In het begin mocht niets, daarna mochten restaurants open voor bezorgen en uiteindelijk ook voor afhalen. Pas op dat moment hebben we besloten het restaurant open te doen en een afhaalsysteem in te richten. Roomservice mocht en vervolgens mochten hotelgasten in het restaurant eten… Er kwam weer een beetje lucht. Als beginnend hotelier was het onder druk zoeken naar omzetmogelijkheden. In het begin waren we het enige restaurant dat een afhaalsysteem had ontwikkeld, later ging andere horeca in de regio dat ook doen. Dan wordt het marktaandeel kleiner.”
Onzekerheid
“Een leerschool is het zeker ook geweest, maar dit nog een tweede keer meemaken is verschrikkelijk. De onzekerheid in de eerste weken, toen de situatie uitzichtloos was, was frustrerend. Ik stond net op eigen benen en werd geremd in mijn ambities door iets waar ik totaal geen invloed op had. We merken gelukkig dat de boekingen voor het hotel en het restaurant nu weer aantrekken, al ervaar ik nog wel veel angst bij gasten. Vanuit de positieve ervaringen van de andere gasten raken de mensen overtuigd om ook te gaan. In het hotel verbleven voornamelijk gasten die familie hier in de buurt hebben wonen, buitenlanders die familie opzochten en mensen die voor hun werk in deze regio moesten zijn. In de ‘coronamaanden’ hebben we een bezettingsgraad van vier procent gehad. Dat moet dus anders. We hebben een prachtig pand in een prachtige buurt in Het Gooi. Daar kunnen we denk ik meer mee. We zullen ervoor moeten zorgen dat de mensen die dit jaar vakantie vieren in Nederland ons hotel weten te vinden. Marketing is daarbij essentieel en een gebied waarin ik mij nog verder wil ontwikkelen. Zo wil ik met het hotel ook andere markten aanboren. We zullen meer in gaan zetten op arrangementen en het hotel en het restaurant nog meer als één in de markt zetten om zo ook de leisuregasten naar Blaricum te krijgen. Ook als de coronacrisis voorbij is.”
“Dat zijn lessen die je meeneemt vanuit de afgelopen maanden. Onder druk presteren bevordert de creativiteit. Daarnaast heb ik de afgelopen maanden veel tijd gehad om goede gesprekken met de medewerkers aan te kunnen knopen. Daar heb je in een volledig draaiend hotel en restaurant weinig tijd voor. We zijn van 7 uur in de ochtend tot 11 uur in de avond operationeel. We hebben twintig mensen in dienst waarvan vijf met een vast dienstverband en vijftien flex. Tijdens die gesprekken kom je er pas echt achter wat er speelt en waar punten van verbeteringen liggen. Van zowel onze kant als de kant van de medewerker. De totalitaire hiërarchie die lang in de horeca heerste, is denk ik wel voorbij. Op die manier kan ik geen leiding geven.”
“In de nabije toekomst wil ik het hotel verder gaan digitaliseren. In het restaurant ben ik daar wat behoudender in, omdat daar juist de menselijke touch het verschil maakt. Onbewust heb ik de afgelopen drie maanden ontzettend veel geleerd. Als ik over twee jaar terugkijk op deze periode komt daar uit dat ik in het voorjaar van 2020 flexibeler ben geworden, mijn ondernemerschap heb ontwikkeld, in alternatieve oplossingen ben gaan denken en financiële skills heb ontwikkeld. Wat is er wel mogelijk, binnen de beperkingen, om omzet te genereren?”
In de rubriek Jonge Honden worden jonge, ambitieuze hoteliers geportretteerd. Lees hier de andere verhalen van jonge hoteliers.
Blijf je graag op de hoogte?
Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
HM302020
