Fenna Bijlsma kijkt anders naar F&B

Auteur: David Bakker

Op jonge leeftijd een hotelonderneming runnen, het is niet veel mensen gegeven. Ondernemen is vallen en opstaan, fouten maken en groeien. In de serie Jonge Honden portretteert Hospitality Management jonge hoteliers. Dit keer Fenna Bijlsma (30) hotelmanager van het Dikker & Thijs Hotel in Amsterdam. Een monoloog.

“Ik kom uit Brussel en ben mijn carrière daar ook gestart nadat ik in Zwitserland de hotelschool heb afgerond. Na stages in Genève, Hong Kong en Londen ben ik in mijn geboortestad Brussel gaan werken bij Starwood als Sales Accountmanager. Vervolgens Deputy Manager bij Pillows Grand Hotel Place Rouppe geworden om door te groeien naar de rol van hotelmanager. Hotel Des Galeries was mijn laatste werkgever in de Belgische hoofdstad.”

“De coronapandemie heeft Brussel flink geraakt. De stad is voor een groot deel afhankelijk van zakelijke reizigers die door de uitbraak van de pandemie de stad niet meer opzochten. De hotels kwamen voor een groot deel leeg te staan. Ik heb niet voor een carrière in de hotellerie gekozen om in een leeg hotel te werken. Ik ben mij gaan oriënteren en ik ben via via in contact gekomen met het Dikker & Thijs Hotel, op de hoek van de Prinsengracht en de Leidsestraat in het hart van de hoofdstad. Het ging allemaal vrij snel en sinds juni dit jaar ben ik officieel in dienst. De maanden voorafgaand aan mijn officiële overstap heb ik de tijd genomen om het bedrijf goed te leren kennen. Daarbovenop ben ik veel in andere Amsterdamse hotels gaan slapen om de sfeer en het karakter van de stad te leren kennen.”

Brussel

“Op mijn 27^ste werd ik hotelmanager van het Pillows Grand Hotel Place Rouppe in Brussel. Dat is vrij jong, maar ik was erg ambitieus en het bedrijf geloofde in mijn kwaliteiten. Op dat moment kom je erachter dat niet iedereen binnen het bedrijf dezelfde ambities heeft als jij. Ik was er altijd en overal. Daar ging niet iedereen in mee. Het is een erg leerzame periode geweest. Misschien ben ik daarin nu iets rustiger. De coronaperiode heeft in Brussel veel veranderd in de gastvrijheidsbranche. Brussel is een internationale stad, maar niet voor leisure doeleinden. Op leisure gebied wordt Brussel gezien als een tussenstop tussen Amsterdam en Parijs. De aanwezigheid van de Europese Instellingen zorgt voor veel reisbewegingen, maar de uitbraak van corona heeft ervoor gezorgd dat er veel minder naar Brussel werd gereisd en dat maakt de stad ook kwetsbaar. De laatste periode bij Hotel Des Galeries was ik de enige die dagelijks in het hotel was. Ik wilde weer in de bedrijvigheid werken die de gastvrijheid zo kenmerkt.”

“In Amsterdam hangt een andere sfeer. De binnenstad heeft voornamelijk de focus op leisure. Dat zie je ook terug in de cijfers. In Brussel wordt er gemiddeld 1,4 nacht per verblijf geboekt. In Amsterdam ligt dat cijfer rond de drie nachten. Ik werk nu met een relatief klein team. Het is erg moeilijk om mensen te vinden, voornamelijk in housekeeping. We hebben het team nu redelijk op orde en dat koester ik, want ik weet hoe lastig het is om het compleet te krijgen én te houden.”

“Van origine heeft Dikker & Thijs een rijk F&B-verleden en hebben we zelfs een Michelinster in het restaurant gehad, maar een aantal jaar geleden heeft de eigenaar (Janny Nijhof, red.) besloten F&B af te stoten. In de stad is er zo ontzettend veel concurrentie dat F&B lastig te exploiteren is. Ik vind het ook de meest stressvolle factor van het hotel. In mijn tijd in Brussel kreeg ik van de F&B de meeste stress. Er gaat relatief veel aandacht naartoe en de opbrengsten zijn vaak niet in verhouding met de aandacht die het krijgt. De F&B die we nu aanbieden – in de vorm van room service – organiseren we met partners in de stad. In die zin hebben we dat uitbesteed en dat bevalt mij erg goed. Ik kan mij zo focussen op de wensen van de gast.”

Leidinggeven

“Op het gebied van leidinggeven ben ik iemand die tussen de mensen staat. Uiteindelijk maak ik wel de beslissingen, maar ik wil niet het gevoel geven dat ik ver boven de anderen sta. Het geeft een goed signaal naar de mensen waarmee je werkt als je zelf benaderbaar en zichtbaar bent. Zo weet ik ook wat er speelt. Ik denk ik dat ik erg ‘down to earth’ ben.”

“De prijzen in Amsterdam liepen in de zomer nog niet richting het tijdperk van vóór corona maar toeristen wisten de hoofdstad wel te vinden. Voornamelijk Nederlanders, Duitsers, Belgen en Fransen. Mensen die met de auto naar Amsterdam konden komen. Beleid uitstippelen is tegenwoordig reageren op wat er van verschillende overheden wel of niet mag. We zien dat snel terug in het aantal boekingen. Versoepelt de Duitse overheid de regels omtrent reizen naar Nederland, dan gaan de Duitse boekingen direct omhoog. Andersom werkt het ook zo dat bij negatieve adviezen de annuleringen binnenkomen.”

“Op dit moment in mijn carrière ben ik ontzettend blij met de kans die ik hier gekregen heb. Ik zie mezelf niet cluster manager worden bij een internationale grote keten. Het kleinschalige van een boutique hotel is juist hetgeen wat mij trekt in de gastvrijheidsindustrie. Ik ben pas een aantal maanden in Amsterdam en wil Dikker & Thijs in de periode na corona uitstekend in de markt zetten. Ik kan op dit moment veel van mezelf eisen. Ik heb geen kinderen en veel tijd. Ik ben veel met mijn werk bezig. Voor nu gaat alle aandacht naar Dikker & Thijs en in de toekomst zou ik een aantal boutique hotels onder mijn hoede willen hebben, maar groter ook niet.”

“Als ik naar mijn opleidingen en verleden kijk dan heb ik altijd een internationale blik gehad. Ik heb in Brussel op een internationale school gezeten, de hotelschool in Zwitserland afgerond, stages gelopen in Genève, Hong Kong en Londen en nu werkzaam in Amsterdam. Voor mijn komst was Amsterdam voor mij nog een vreemde stad. Ik denk dat ik mij makkelijk aanpas. Ik spreek vloeiend Nederlands, Engels en Frans. Misschien heb ik door mijn internationale ervaring een manier gevonden waarin ik mezelf snel aanpas.”