Als zogenaamde prioritaire instellingen zijn hotels in Nederland verplicht om legionellarisico’s goed in kaart te brengen en een uitgebreid legionellabeheersplan op te stellen. Veel hoteleigenaren zien dit als noodzakelijk kwaad en laten hun waterbeheerstrategie over aan de technische dienst en externe adviesbureaus. Hierin schuilt een gevaar.
Mike Spetter, ruim 60 jaar actief in de hotelbranche en op dit moment onder meer directie-adviseur bij Fletcher Hotel Group, beaamt dat waterbeheer niet de hoogste prioriteit heeft voor veel hoteldirecteuren en general managers: “Je hoofdtaak als GM is om een organisatie neer te zetten die in iedere vezel gastgericht is. Dit behelst dingen die de gast direct ervaart zoals een vriendelijke receptionist, een smakelijke maaltijd of een schone kamer. Maar gastgerichtheid gaat verder – ook zaken als brandpreventie en veilig drinkwater doen we voor onze gasten, en dienen door de GM te worden begrepen en aangestuurd. Niet alleen gezien het grote belang en afbreukrisico, maar ook omdat er veel winst valt te behalen op het gebied van operationele kosten en duurzaamheid.”
Helaas kampen veel hotels, ondanks naleving van geldende beheersregels, met halsstarrige legionellaproblemen. Rogier van den Brink, CEO van watertech specialist Holland Water, licht toe hoe dat komt. “De wet- en regelgeving rond drinkwaterbeheer is ruim 20 jaar geleden ontstaan toen er grote zorgen over legionella bestonden (door de ramp in Bovenkarspel in 1999), maar er tegelijkertijd weinig inhoudelijke kennis en geschikte oplossingen voorhanden waren. Inmiddels weten we dat veel gereguleerde beheersactiviteiten hun doel voorbij streven of het probleem zelfs erger maken. Neem bijvoorbeeld het paardenmiddel thermisch beheer. Door de warmwatervoorziening continu op 60 graden te houden, voorkomen we weliswaar legionellaontwikkeling in het warme water, alleen warmen de gloeiendhete warmwaterleidingen vaak onbedoeld de koudwaterleidingen op. Boven de 20 graden gaat het vervolgens mis. Ander grof geschut zoals spoelregimes en installatieaanpassingen doen ook vaak meer kwaad dan goed.”
Volgens het bedrijf uit Driebergen-Rijsenburg moet en kan dit anders. “Traditioneel waterbeheer is voor veel hoteleigenaren een lose-lose-lose situatie. Je geeft bakken geld uit aan een batterij grove beheersmaatregelen, je creëert daarmee een enorme milieubelasting, en uiteindelijk zit er nog steeds legionella in je hotel,” schetst Van den Brink het probleem alvorens een oplossing aan te dragen.
"Modern waterbeheer is slim, verfijnd en doelgericht. Ieder hotel is uniek en behoeft een oplossing op maat. Het begint met waterdata verzameld door slimme meters en sensoren. Vervolgens wordt er gericht watertechnologie ingezet, zoals ultraviolet licht als preventieve poortwachter of koper- en zilverionisatie als duurzame bestrijdingstechniek. Tot slot – met de juiste waterbewaking op z’n plek – kunnen maatregelen zoals installatieaanpassingen, thermisch beheer, spoelen en bemonsteren tot een minimum worden beperkt. Niet alleen waarborgt slim waterbeheer een legionellavrije waterinstallatie, het verkleint ook nog eens de ecologische voetafdruk en verlaagt de doorlopende beheerskosten.”
Spetter vult aan: “Ook ik heb jarenlang de regeltjes blindelings gebruikt als blauwdruk voor het waterbeheer in mijn hotels. Omdat er simpelweg niets anders was. Maar er zijn nu betere, slimmere oplossingen en ik hoop dat GM’s de kans zullen grijpen om hun waterbeheer te moderniseren en verduurzamen. En daarom help ik Holland Water graag om hun vooruitstrevende visie over de bühne te krijgen.”
Van den Brink: “Wij zijn vereerd dat Mike onze kijk op waterbeheer heeft omarmd en wil uitdragen. Een betere ambassadeur kunnen we niet wensen – Mike zit al langer in het hotelvak dan dat de legionellabacterie haar naam draagt.”
