Ook in de horeca wordt vaak gewerkt met nulurencontracten. Een nulurencontract is een oproepcontract waarbij aan de werknemer geen minimum aantal arbeidsuren wordt gegarandeerd. De werkgever kan de werknemer flexibel oproepen en betaalt in beginsel alleen loon over de daadwerkelijk gewerkte uren. Werkgevers staan er vaak niet bij stil dat de wijze waarop aan het nulurencontract uitvoering wordt gegeven, kan leiden tot het ontstaan van een arbeidsovereenkomst voor een bepaald aantal uren per week.
Het Hof ’s-Gravenhage heeft zich gebogen over de vraag hoe de omvang van de arbeidsduur wordt bepaald bij een nulurencontract. De werknemer in kwestie was op basis van een nulurencontract werkzaam in de functie van Restaurantmedewerker. Op een zeker moment is hij op staande voet ontslagen, maar dit ontslag hield geen stand. De arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd eindigde daardoor niet vroegtijdig, maar pas na het verstrijken van de overeenkomen duur. Omdat het ontslag op staande voet onterecht was verleend, is de werkgever in eerste aanleg veroordeeld tot doorbetaling van salaris tot het einde van het contract. In hoger beroep heeft de werkgever zich op het standpunt gesteld dat hij geen loon verschuldigd is vanaf het moment dat de werknemer geen werkzaamheden meer heeft verricht; er is immers sprake van een nulurencontract.
Naar het oordeel van het hof betekent het feit dat de werknemer op basis van een nulurencontract werkzaam was, niet zondermeer dat hij geen aanspraak maakt op loonbetaling wanneer geen arbeid wordt verricht. Indien een arbeidsovereenkomst ten minste drie maanden heeft geduurd, wordt de arbeidsduur in een bepaalde maand op grond van artikel 7:610b BW vermoed een zekere omvang te hebben. Deze omvang wordt vastgesteld op basis van het gemiddeld aantal arbeidsuren in de drie maanden voorafgaand aan de maand waarvoor de arbeidsomvang wordt bepaald. Een nulurencontract kan op basis van de praktijk dus toch leiden tot recht op een vast aantal arbeidsuren per week. De werkgever in kwestie dient om die reden het gemiddelde salaris tot het einde van de arbeidsovereenkomst door te betalen, terwijl de werknemer in de laatste maanden geen werkzaamheden heeft verricht. Het eenvoudigweg niet oproepen van een werknemer werkzaam op basis van een nulurencontract, betekent dus niet altijd dat geen loon is verschuldigd.
Dit artikel staat in de nieuwe editie van Hospitality Management. Klik hier om deze te downloaden!
