Peperduur!

Hotels zijn hot. Dat wisten wij met ons allen natuurlijk al lang. Maar voor het algemene publiek is nieuws over hotels, en in het bijzonder over de kamerprijzen, immens populair geworden.
Ik ben er de afgelopen maanden sterk in gaan geloven dat Nederland niet meer zonder dagelijks hotelnieuws kan.

Dat komt door het volgende. Iedere ochtend als mijn wekkerradio gaat - afgestemd op nota bene een populaire muziekzender; ik luister geen zakenzenders in periodes van laagconjunctuur - dan zit er zowat in ieder krantenoverzicht wel een berichtje over het wel en wee met betrekking tot hotelkamerprijzen. Als je alle berichten direct achter elkaar zou horen, dan schommelen ze sterker dan de momenteel toch al zeer volatiele beurskoersen op het Damrak. "Hotels in Nederland zijn duurder geworden"; "kamerprijzen Nederlandse hotels dalen sterk". Dikwijls wordt er geen oorzaak gegeven, en al helemaal wordt er nooit teruggegrepen op het inmiddels tegenstrijdige nieuws dat eerder te berde is gebracht.

Wij zien op de redactie ook al het nieuws en alle persberichten over kamerprijzen langskomen. Sommige partijen publiceren met zoveel regelmaat ‘nieuws’ dat er voor het vandaag de dag zeer vluchtig werkend journaille ook haast geen touw aan vast te knopen is. Als ze dat dan al proberen, dan worden feiten en cijfers liefst uit het verband getrokken en staat er in het dikste lettertype een moord en brand schreeuwende kop boven het artikeltje.

Zo was het de afgelopen maand weer raak. De algemene media plaatsen artikelen over "peperdure hotelkamers in Nederland". Hoteliers zouden in tijden van crisis niet hun prijzen verlagen. Wij zeggen daarop: hulde! Dumpen is dom. Daar zullen ze in Griekenland, Frankrijk en Italië over een paar jaar wel achterkomen. Daar verlaagden hoteliers wél hun prijzen drastisch. Als de eurocrisis voorbij is en de economie weer op stoom ligt (en ik weer naar BNR durf te luisteren), lopen de hoteliers daar tegen een fenomeen uit het consumentengedrag aan. Consumenten - in dit geval hotelgasten - wennen namelijk heel makkelijk aan lagere prijzen, maar snappen prijsverhogingen niet, of in ieder geval moeilijk. Prijzen zijn simpel te verlagen, maar niet of zeer moeizaam te verhogen. Beter is het dus de prijzen op niveau te houden, of te verhogen. Zijn ‘onze’ hotelkamers dus niet te betalen? Wij vinden juist dat hoteliers in ons land zeer goed bij de les zijn en na de crisis liever weer volle hotels hebben bij acceptabele prijzen, in plaats van een vol hotel waarbij iedere verhuurde kamer door het huidige paniekvoetbal feitelijk omzetverlies betekent.

Laten we de kamerprijzen maar per kwartaal, half jaar, of nog beter per heel jaar vergelijken en daarover conclusies trekken; dat is veel beter dan het dagelijkse kortetermijndenken. In Nederland blijven de kamerprijzen hopelijk tot in de eeuwigheid peperduur!

~Frank Lindner, hoofdredacteur Hospitality Management~