Abbe Plijnaar is general manager van het Star Lodge Hotel in Utrecht, een hotel zónder traditioneel f&b-aanbod. Een hotel met een general manager die uit de vleeshandel komt. Een hotel waar de gast zelf zijn biertje tapt. En dat in Hotel & Food & Beverage, zult u denken? Juist daarom. Om te laten zien dat het ook anders kan.
Wanneer we de parkeerplaats van het hotel oprijden, zien we inderdaad een ‘lodge’ opdoemen. Wie zich een lodge voor de geest haalt, denkt immers direct aan een bouwwerk voor recreatief gebruik, veelal gemaakt van hout. Aan hout geen gebrek aan de buitenkant van het hotel. Wanneer je het Star Lodge Hotel betreedt, ben je dit beeld direct weer kwijt: strak, modern, eigenwijs en tegelijkertijd gezellig ingericht.
Zo vader, zo zoon
“Abbe is er nog even niet; hij is zijn zoontje aan het ophalen van school. Mag ik u wat te drinken aanbieden?”, vraagt Bert Plijnaar, de vader van Abbe. U kent Bert misschien al wel: hij is één van de gebroeders Plijnaar, van Hotel Mitland in Utrecht. Abbe komt dus overduidelijk uit een horecanest, alhoewel dit pas zijn eerste schreden in de hotellerie betekenen. “Hiervoor heb ik in de vleeshandel gezeten en reisde ik de hele wereld over. De vleeshandel lijkt heel anders dan de hotellerie, maar dat is het helemaal niet. Je werkt immers ook met centen, vertelt Abbe wanneer hij binnenkomt. “Ik ga me wel even gauw omkleden voor de foto. Kan dat?” Abbe heeft het druk, dat is duidelijk. Een jonge vader met een zojuist geopend hotel; Abbe werkt hard aan het succes van zijn onderneming.
Bediend door de machine
Ondernemend dus. En niet belemmerd door gewoonten, zoals zoveel andere hoteliers. Vandaar ook de keuze om f&b compleet anders te doen. Geen obers, chefs, of zelfs gehele keukenbrigades. Nee, alles komt uit de automaat of machine. Het is anders, maar op eigenwijze, eigen wijze efficiënt, gastvrij en eigentijds. “De mensen vinden het leuk,” zegt Abbe. “Kijk, het werkt zo. De gasten krijgen hun deursleutel bij het inchecken. Dat is zo’n plastic kaartje. Daarop kun je tegoed opwaarderen bij onze zuil; met dat tegoed kun je zelf een biertje tappen, een wijntje schenken, koffie pakken, et cetera. Lekker snel, voor ons is het gemakkelijker en de gast kan dag en nacht bediend worden. Door de machine welteverstaan.’’
Breken met tradities
Dat Plijnaar wil breken met tradities, blijkt ook uit zijn visie op het interieur. ‘’Het interieur is, zoals je ziet, helemaal niet zo ‘hotel-achtig’. Hier vind je geen plinten die bekleed zijn met tapijt en je vindt hier geen formica. We hebben zelf de stoelen en bedden ingekocht, gewoon ‘af-fabriek’. Voor de rest zijn we in zee gegaan - leuke woordspeling hé? - met een interieurbouwer die uit de scheepvaart komt. Die hebben veel ervaring met bekleding die tegen een stootje kan en ‘hufter-proof’ is. Dat heeft een hotel ook nodig, naar mijn mening. De tv’s op de kamers zijn van Philips, gewoon omdat die volgens mij de beste zijn. De gast kan op de tv alles streamen vanaf zijn eigen device; het is een smart-tv. Een telefoon op de kamer? Hebben we niet. Tegenwoordig neemt toch iedereen zijn eigen mobieltje mee? We krijgen van onze gasten te horen dat ze dit hotel beleven als een viersterrenhotel, terwijl we twee sterren hebben. Dat we die vier sterren niet hebben, geeft niet, want volgens mij kijkt niemand meer naar die sterren.”
Wonen in het hotel
Het hotel ziet er geweldig uit. Strak en eigentijds, met tegelijkertijd een geheel eigen karakter. “De lamp bij de trap is ontworpen door pa,” vertelt Abbe. “Dat is een beetje ‘zijn kindje’. De trap is gemaakt door een siersmid, en wist je dat alle verlichting uitgevoerd is met LED-lampen? We breken letterlijk met tradities, want de bedden hebben we zelf uit Litouwen gehaald; dat leverde eerst wat scheve blikken op van collega’s, maar moet je eens voelen wat een topkwaliteit dit is. Soft line bedden met pocketveren: dat ligt heerlijk.” Abbe vertelt enthousiast en gedreven. Niet zo gek wanneer je bedenkt dat Abbe en zijn gezin letterlijk in het hotel wonen. Zij hebben een appartement betrokken in het hotel, zodat Abbe dag en nacht paraat is. “Ik werk vaak achttien uur per dag, maar dat is ook nodig in deze fase”, legt Abbe uit. “We zijn echt pas net open en het is even wennen. Toch hebben we nu al een bezetting van veertig procent en over de gehele linie zien we dat er een leuke mix is van gasten. Van moeder en dochter tot zakenman. Misschien ook door de prijs, de ligging en de uitstraling van het hotel; onze kamers kosten zo’n tachtig euro en je zit vlakbij het centrum en de uitvalswegen. Dit wordt dé hotspot van Utrecht, let maar op. Met de plannen die er nu liggen voor dit gebied kan het alleen maar de goede kant op gaan, want hier komt het ‘Silicon Valley’ van Utrecht, en wat dacht je van de Tour de France? De organisatie heeft alle kamers al geboekt. Oh ja, bijna vergeten: Danone komt hier ook. Dat wist ik niet toen we hier gingen bouwen; echt een kwestie van geluk hebben. Utrecht is écht in opkomst.”
Kwaliteit koffie en thee bepalend
Even terug naar de f&b, want daarvoor zijn we immers hier. Abbe demonstreert hoe de koffiemachine wordt bediend. “Zelf heb ik in de koffie gezeten en weet ik het kaf van het koren te scheiden; bovendien weet ik als geen ander dat een goed ontbijt bepaald wordt door de kwaliteit van de koffie en thee. De inkoop doe ik zelf, en ik heb dus geen contracten. We serveren wel ‘sjieke’ koffie en thee, dus dat is wel wat aan de prijs, maar zoals ik al zei: de kwaliteitsbeleving van het ontbijt wordt bepaald door de koffie en thee. Ontbijt is trouwens altijd inbegrepen bij ons; dit houdt in dat de installatie zo is ingesteld, dat er tussen zeven en elf uur vrije uitgifte is van koffie en thee. De sappen liggen mooi gepresenteerd in bakken met schilferijs en bij de koffie heb ik in de automaat alle keuzes weggehaald tijdens het ontbijt. Anders duurt het zo lang voordat zo’n speciale koffie klaar is: dat houdt alleen maar op. De ‘sjieke’ thee wordt bij het ontbijt vervangen door een wat goedkoper alternatief. Brood bakken we zelf af en is van topkwaliteit. Waarschijnlijk zijn wij het enige hotel dat het zo doet, maar het gaat perfect en we zijn er blij mee. De installatie is gemaakt door Van Duijnen en werkt vlekkeloos. Na elf uur draaien we trouwens de sleutel (letterlijk) om en moet de gast weer betalen voor uitgifte. Dat kan dan weer met de speciale roomkey van Hotek.”
Pizzabezorger in het hotel
Een hotel dat dranken en ontbijt goed geregeld heeft voor de gasten, dat klinkt goed. Maar missen we dan niet iets? Het diner bijvoorbeeld? “We zijn pas tien dagen open en bepaalde zaken zijn nog even wennen. Ik had er bijvoorbeeld niet bij stilgestaan dat mensen een pizza zouden bestellen om op de kamer of in de lobby op te eten. Over het beleid moeten we nog even nadenken, maar voorlopig is het gewoon toegestaan, mits ze de drankjes maar bij ons kopen. Overigens hebben we genoeg alternatieven. Hiernaast zit Loft 88, dat is een ‘strandtent-achtige’ zaak en aan de andere kant zit Brasserie Vink. Keuze genoeg en dus heb ik eigenlijk geen reden om diner aan te bieden.” [EINDE KADERTJE]
De keuze weglaten
Abbe Plijnaar ziet een alles-of-niets-trend in de hotellerie. “Of je gast wil het allemaal, van fitness tot diner, of hij wil het helemaal niet. Het tussenstuk vervalt, daar ben ik van overtuigd. Bij ons is iedereen tevreden, want we halen de keuze weg en dat bevalt: iedereen weet waar hij aan toe is.” Toevallig komen er net twee dames langs, die een biertje gaan tappen. We zien hoe ze de roomkey voor de scanner houden en met een perfect, (zelf)getapt biertje terugkeren naar hun comfortabele zitplek. Natuurlijk vragen we even of het hen hier bevalt. “Het is hier fantastisch,” zegt één van de Zwitserse dames. Het systeem met de kaart vinden ze geweldig en ook over de hotelkamer hebben ze niets dan lof. “We hebben nu al gasten uit meer dan tien landen gehad, geweldig vind ik dat. We zijn pas tien dagen open! Ik vind het fantastisch.”
Techniek
Technisch gezien is het allemaal dik in orde. We mogen een kijkje nemen aan de achterkant en Abbe legt uit hoe het werkt. “Zie je die kleine fusten hier? Daar gaat de sterke drank in. We gieten daar zelf de flessen drank in en onder druk wordt het door de leidingen geperst. Zo gaat dat ook met de wijn. De wijn wordt overigens gekoeld; de sterke drank niet. Bier komt uit fusten van twintig liter; dat moet genoeg zijn, want we zijn toch geen disco? Tot nu toe hebben we met dit systeem geen enkele storing gehad. Het werkt goed. De gasten zijn blij, wij zijn blij en het gaat de goede kant op.” De Star Lodge in Utrecht kan zonder f&b in de traditionele zin, dat blijkt. Sterker nog: het ontbreken van de traditionele f&b-voorzieningen prikkelt de gast, is efficiënt en voor veel gasten nog leuk om te bedienen ook. De toekomst start hier, net als de Tour de France in 2015. In Utrecht.
HM302014
