Techno trekt jonge hotelgasten aan

Berlijn. De stad die in het verleden een perfecte voedingsbodem bleek voor de geniale muzikale uitspattingen van David Bowie, Iggy Pop en Nick Cave en tegenwoordig Europa’s hoofdstad van de technoscene is. De lage kosten van levensonderhoud, de hoge mate van anonimiteit en de gemakkelijke verkrijgbaarheid van drugs zorgen ervoor dat vrije geesten de stad als ideale uitvalsbasis beschouwen.

Hotels willen niet graag geassocieerd worden met drugs, maar tegelijkertijd weet ook iedere Amsterdamse hotelier dat een event als ADE (Amsterdam Dance Event) een complete run op hotelkamers betekent. Dance- en technoliefhebbers gebruiken vaak drugs, terwijl bezoekers van pop- en rockfestivals het doorgaans bij een biertje houden. Creatieve hotspots doen het goed bij toeristen en strakke teugels passen niet bij een creatieve broedplaats. Wanneer ‘underground’ mainstream wordt, gaan de scherpe randjes er vaak af en wordt een breder publiek bereikt. Om die reden verklaarde Joost van Bellen, de bekende DJ, house 26 jaar geleden al dood, maar niets bleek minder waar. Het ADE en de Berlijnse technoscene tonen aan dat de electronische muziek nog wel even blijft. Hotels doen er in Berlijn en Amsterdam hun voordeel mee.

]Berlijn kent een enorme variëteit aan muzikale stromingen; van jazz tot noise en van punk tot techno. De stad is het technowalhalla van de wereld en de superclubs trekken in het weekend veel bezoekers uit de hele wereld. In die zin zijn Amsterdam en Berlijn totaal niet te vergelijken. Tegelijkertijd is er een strijd gaande tussen vastgoedinvesteerders en locals en kunstenaars die hun ‘cheap way of living’ willen behouden. Juist de aanwezigheid van betaalbare (huur)woningen en kraakpanden is een stimulans geweest voor de ontwikkeling van Berlijn als culturele hotspot. Wanneer geld het wint van idealen, bestaat er de kans dat Berlijn afglijdt op de lijst van cultureel interessante steden; hetgeen op zijn beurt de investeerders ook niet tevreden stemt. In 2010 was de creatieve industrie verantwoordelijk voor 20 procent van de inkomsten in Berlijn; tel daarbij de inkomsten van bedrijven (zoals hotels) op die daar weer van profiteren, en je weet dat Berlijn grotendeels afhankelijk is van cultuur. Berlijn bevindt zich echter op een kantelpunt; de hoge werkloosheidscijfers passen niet bij de rest van Duitsland en in een stad waar het sexy is om arm te zijn en waar ‘weirdo’s’ normaal zijn, ligt verdeeldheid op de loer.

Hotels passen zich aan aan locatie, doelgroep en ambiance. Zo ook in Berlijn. In Friedrichshain bijvoorbeeld; het stadsdeel dat zich na de ‘Wende’ heeft ontwikkeld tot een zeer hip gebied met veel jonge bewoners. Het gebied is nu een populair leefgebied voor de betere middenklasse, terwijl het enkele jaren nog een punkers- en krakersbolwerk was. Jonge toeristen kiezen de wijk vaak als uitvalsbasis wanneer ze Berlijn bezoeken. Bekende clubs, zoals het befaamde Berghain, vind je eveneens in de wijk.

Underground. Is underground de nieuwe mainstream? Voor techno lijkt dit in Berlijn wel op te gaan, en ook het hotelaanbod reflecteert deze beweging. Zeker in Friedrichshain. We zien ook binnen de Nederlandse hotellerie de hang naar ‘non-branded’ en unieke hotels en vele Amsterdamse hotels profileren zich tijdens het ADE als ‘place to be’. Underground, techno, kunst en hotellerie zijn zeker goed te combineren, als het maar oprecht is. De grootschaligheid van een dergelijk evenement kan tegelijkertijd ook de ondergang betekenen. De bezoeker van het eerste uur is immers op zoek naar een ‘genuine’ beleving, en vindt die niet in een ‘branded’ omgeving. Dan liever gele muren en een grenen bed.

HM302015