In 2002 spraken we over de goudlokje-economie. Terecht, want zelfs nu het in de hotellerie boven verwachting gaat - en de eerste tekenen van zelfgenoegzaamheid zich weer aandienen -, halen we in geen velden of wegen de resultaten van 2002. De REVpar was in 2002 81 euro; in 2006 78 euro, Gecorrigeerd voor inflatie is dat misschien 71 euro. In 2002 spraken we nog nauwelijks over revenumanagement; een beetje hotel anno 2007 heeft toch zeker een professioneel revenumanagementsysteem op de computer. De anderen worden meewarig aangekeken bij de regiovergadering. Sterker nog, de grotere hotels en de ketens hebben revenuemanagers die de hele dag niets anders doen dan het volgen van de prijzen op vijf schermen - alsof ze in de 'dealersroom' van ING stonden.
Enerzijds transparantie, dankzij ratetiger, bookings en hotelsonline; anderzijds strijd, waarbij Optims, Amadeus en de eigen systemen van de ketens als oorlogstuig ingezet worden. Nou dat helpt! We hebben veel geleerd van de luchtvaartindustrie; daar zijn de prijzen tenslotte ook stevig gekelderd na het introduceren van dit soort yieldmanagementsystemen. Goed voorbeeld doet goed volgen.
Met het HOSTA rapport geven we inzicht in wat er het afgelopen jaar is gebeurd. Achteraf dus. Een hotelier kan zichzelf op de borst slaan, dan wel ‘de focus leggen op de toekomst’, maar iets veranderen aan wat er gebeurd is, kan hij niet. De actuele transparantie van een revenumanagementsysteem is daarentegen een prima middel om de markt om zeep te helpen, zo lijkt het. En het vreemde is, niemand durft meer zonder die dingen. Er is geen zichzelf respecterende hotelier die zegt: ‘Donder die hele boel maar in de prullenbak, want de gasten betalen bij mij altijd hetzelfde. Dat is dan meestal meer dan bij de concurrent, maar bij mij weten ze ook precies wat ze krijgen.’
Toch zijn we volgens mij op een punt beland waar dat weer eens zou moeten gebeuren. Alle technologische hoogstandjes leveren een vluchtige precisie op, die op een bepaald moment werkelijk 'het best gewogen getal' kan zijn. Maar het heeft ook iets van het verschil tussen de meest doorgewinterde analisten van de New York Stock Exchange en chimpansees die met pijltjes naar een bord gooien. De analisten - vertrouwend op de meest geavanceerde systemen - schijnen met hun prognoses nogal eens te verliezen van de pijltjes gooiende primaten.
Het wordt tijd dat de hotelgasten zich verenigen en zich mengen in de strijd. Grote zakelijke klanten, de banken, de accountants, multinationals... Zij kunnen hun eigen reserveringsbureau oprichten en met een kostenmanagementsysteem de strijd aangaan met de ketens, hotels, revenumanagers en hun revenumanagementsysteem.
Eigenlijk zou het direct vertaald moeten worden naar een goede computergame. In plaats van Monopolie en het ouderwetse bordspel Hotels, een echt digitaal gevecht op leven en dood tussen de hotelier en de gast. Jawel, de inkoopmanagers mogen ook meedoen! We gaan op Second Life met die handel!
HM302007
