Floris van Vliet werd in 2017 de jongste hoteleigenaar van Nederland. Op z’n 21ste nam hij de exploitatie in handen van het hagelnieuwe Hotel Maassluis in de gelijknamige stad. Een Van der Valk-telg met ambities én een no-nonsense mentaliteit. “Niet lullen maar poetsen.”
Die overname ging vrij snel. Het pand is in 2016 al enige tijd in handen van ondernemer Gerrit Malipaard, die zijn vermogen bij elkaar heeft verdiend met de verkoop van toiletpapier, als hij besluit om een hotel te ontwikkelen in het iconische pand dat in 1890 is gebouwd. Het voormalig hoofdkantoor van het Loodswezen Nederland en rederij Smit en Co. is een eyecatcher langs de oever van de Maas. Malipaard ziet kansen voor een hotel in het dan vervallen pand en zoekt een exploitant.
Op dat moment is Floris van Vliet werkzaam in het hotel dat zijn ouders runnen: het Van der Valk-Hotel in de Zeeuwse stad Goes. Hij heeft wel oren naar het exploiteren van zijn eigen hotel en na gesprekken met pandeigenaar Malipaard en twee investeerders, de bank en de ouders van Van Vliet is de financiering van de exploitatie rond. “Maar daar zijn wel goede en lange gesprekken aan vooraf gegaan”, vertelt de nog altijd pas 26-jarige hotelier in het restaurant van het hotel. “In het najaar van 2017 ben ik officieel aan boord gekomen. Alleen de buitenmuren en de fundering stonden overeind. Het hele pand is volledig gestript. In de tussentijd hebben we 9000 foto’s genomen om het proces te documenteren”, vertelt hij terwijl hij zijn telefoon uit zijn broekzak haalt. “Kijk, dan heb je een beetje een beeld.” Van Vliet laat een foto zien waarin alleen de gewelven en de betonnen muren staan en een wenteltrap zichtbaar is. “We zitten nu in de ruimte op de foto. De wenteltrap is de vluchttrap geworden die we buitenpandig hebben weggewerkt.” Het restaurant telt 160 couverts met prachtige bekleding en een serre als grote blikvanger. “Dit hebben mijn moeder en ik ontworpen, daar is geen architect aan te pas gekomen”, vertelt de jonge hotelondernemer terwijl de gigantische zeecontainers over de Maas de Rotterdamse haven verlaten richting de Noordzee. “Ach, dat is nog niks. Er zijn schepen die 14.000 van die zeecontainers kunnen dragen. Kan je het geloven?”
2500 vierkante meter
Het volledige pand is van top tot teen gestript en gerenoveerd. Dienst als hotel heeft het pand hiervoor nog nooit gedaan. Hotel Maassluis telt veertig hotelkamers variërend van twintig tot ruim zestig vierkante meter. Het restaurant Hven telt bij een maximale bezetting ongeveer 160 couverts. Het hele hotel beslaat een slordige 2500 vierkante meter. “Maasluis wordt omringd door de Rotterdamse havens, de deltawerken en de glastuinbouw in het Westland. De zakelijke markt is voor ons dan ook de grootste doelgroep, hoewel we hier in Maassluis ook leisuregasten ontvangen. In de weekenden ligt onze bezettingsgraad lager dan doordeweeks, maar een slaapfabriek zijn wij absoluut niet. We hebben met de aankleding van het hotel de keuze gemaakt om een boutique hotel te zijn voor de zakelijke markt en we ontvangen voornamelijk gasten die in het hogere management zitten van bedrijven die hier projecten uitvoeren.”
Een ‘echt’ Van der Valk-hotel exploiteren was niet de wens van Van Vliet als het gaat om het ondernemerschap. Geen toekan op het dak van Hotel Maassluis. “Ten eerste past deze plek, het pand en de locatie niet bij het concept van Van der Valk. Er is hier geen snelweg in de buurt en er zijn te weinig kamers om te exploiteren. Wat ik wilde was een boutique hotel waarin ik veel persoonlijk contact kan hebben met de mensen die hier komen eten en slapen. Veel van onze gasten werken aan projecten in deze regio. Van maandag tot en met vrijdag zitten we vol met zakelijke gasten. Aan de ene kant hebben we hier de haven en de deltawerken, maar ook het Westland trekt zakelijke gasten van over de hele wereld. Vanuit China, Oezbekistan en Polen komen mensen hierheen omdat wij in Nederland koploper zijn wat betreft glas- en tuinbouw en het ontwikkelen van zaadjes. We hebben corporate contracten met grote bedrijven hier uit de buurt zoals Rijk Zwaan, Priva en Lely. De terugkoppeling die ik krijg van die grote klanten is juist dat ze die kleinschaligheid die we bieden zo waarderen. We hebben hier twee vrij kleine banquetingzalen. De bedrijven waar wij contracten mee hebben zijn dusdanig gestructureerd dat ze veel met kleine teams werken. Dan is juist hier vergaderen, eten en slapen voor hen de ideale locatie.”
Vastgoed
De kans om zich te ontwikkelen als hotelondernemer heeft Van Vliet met beide handen aangegrepen. En bij een ambitieuze ondernemer horen ambitieuze plannen. “In het contract hebben we afgesproken dat ik het alleenrecht heb op de aanschaf van het pand. Daarmee hebben de investeerders hun investering eruit door de huur die ik tien jaar heb betaald en heb ik mezelf in een positie gebracht waarin ik het alleenrecht heb op de aanschaf van het pand en is het niet mogelijk dat iemand met meer geld het voor mijn neus kan wegkapen. In mijn ogen is het altijd verstandiger dat als je de exploitatie in handen hebt, je ook de eigenaar van het vastgoed bent. Dat komt misschien ook door mijn achtergrond. Als je huur betaalt, maak je iemand anders rijker. Waar ik wel kritisch naar moet kijken is het feit dat vaak na tien jaar groot onderhoud moet worden gedaan aan een pand. Nu zijn die kosten nog voor de pandeigenaar, maar op het moment dat ik de stenen in handen heb komt dat kostenplaatje ook op mijn bordje.”
Kostenplaatje. Het woord is gevallen. Want natuurlijk is de huidige inflatie een zorgenkindje. “In mijn initiële berekeningen moest ik boven 65 procent kamerbezetting draaien om uit de kosten te komen. Als ik een snelle berekening maak, moet ik nu minimaal 75 procent draaien.” Grote kostenpost is natuurlijk de energierekening. “Daarin heb ik het voordeel dat ik energie kan inkopen via Van der Valk. Die kopen we in op de dagprijs, met korting. Dat heeft normaal gesproken natuurlijk veel voordelen, maar nu die dagkoers zo hoog is, stijgen de kosten ook mee. De problemen op de energiemarkt zijn voor veel hoteliers natuurlijk niet nieuw. We zien al sinds januari een exponentiële groei in die kosten. Ik betaalde voorheen 2700 euro in de maand. Dat is inmiddels 14.000 euro geworden. Doorbereken is een hoofdpijnpunt. Want wil ik dezelfde marges blijven draaien dan moet ik in plaats van 100 euro ongeveer 400 euro voor een hotelkamer gaan vragen, dan concurreer ik mezelf uit de markt. Wat ik wel heb gedaan is de prijs van mijn tournedos verhogen. Ik kocht in januari een kilo tournedos in voor 28 tot 30 euro inmiddels is dat bijna 80 euro per kilo.”
Het project ‘Hotel Maassluis’ voert Van Vliet inmiddels vier jaar uit. Het hotel opende haar deuren in 2018. “De eerste 18 maanden gingen goed, maar die periode hebben we ook gebruikt om alle kinderziektes uit de operatie te krijgen. We namen niet meer dan 50 man aan in het restaurant om te ervaren waar de bottlenecks zitten. De coronaperiode heeft een flinke dreun gegeven. Als startende ondernemer heb je een groeiscenario voor je en dan gebeurt dat. We draaiden in de lockdowns bezettingsgraden van ongeveer 10 procent. Ik heb nachten wakker gelegen. Een aantal dagen voordat de salarissen betaalt moesten worden had ik nog 3000 euro op de rekening. Dan kan je er wel vanuit gaan dat je dat niet gaat kunnen betalen. Ik kreeg 90.000 euro NOW per kwartaal, daar kon ik net niet de nettolonen van betalen. Ik heb bijzonder veel geluk dat ik met Gerrit (Malipaard, red.) een pandeigenaar heb die begreep in welke situatie ik zat. In de eerste lockdown is de huur kwijtgescholden. Vervolgens zijn we om de tafel gaan zitten en hebben we kunnen afspreken dat ik huur zou gaan betalen op het moment dat ik weer geld zou gaan verdienen. We spelen volledig open kaart naar elkaar. Het is een goedzak en hij zag mij het snot voor de ogen werken toen het hier helemaal stilviel. Op de momenten dat het hier weer ging draaien ben ik weer huur gaan betalen. Hij heeft zich bijzonder coulant opgesteld richting ons. Wat hij wil, is dat ik slaag als ondernemer, en daar geeft hij mij de ruimte voor. Hij gunt het mij. Daar ben ik hem ontzettend dankbaar voor. Het heeft er onder andere toe bijgedragen dat ik de opgebouwde schulden in die coronaperiode alweer heb kunnen terugbetalen. Vraag me niet hoe, maar het is gelukt.”
Personeelsmanagement
Ongeveer de helft van de vijftig man die op de payroll staan, werken in het restaurant of in de keuken. Daar zitten ook de flexibele medewerkers bij. Problemen met het vinden van medewerkers in de bediening heeft Van Vliet weinig. De grootste zorg gaat naar het vinden van gekwalificeerde koks. “Ik vind het jammer om te merken dat er koks zijn die alleen kijken naar hoeveel geld ze ergens kunnen verdienen. Er zijn inmiddels veel ZZP’ers op de markt die ergens anders aan de slag gaan omdat ze twee euro bruto meer kunnen verdienen, maar ze kijken niet verder naar bijvoorbeeld het opbouwen van een pensioen en onkostenvergoedingen, die je bij mij wel krijgt.”
De omzet in de maand januari van dit jaar was nog slecht, maar vanaf maart draait Van Vliet een bezetting waar hij tevreden op terugkijkt. “Vanaf maart tussen de zeventig en de tachtig procent en sinds de zomer eigenlijk rond of over de negentig procent. Het gaat weer goed. Voorlopig ziet de rest van het jaar er goed uit, maar ik heb wel geleerd dat er veel kan gebeuren in een korte tijd, maar ik kijk ook verder vooruit. Het pand dat hiernaast staat is van het recent failliet verklaarde bedrijf Dirkzwager. Ik ben voorzichtig aan het aan het onderzoeken of het mogelijk is om dat bij aan ons hotel toe te voegen, of zij het willen verkopen weet ik nog niet. Of daar markt voor is? Ik denk het wel, maar vaak kun je ook markt creëren. Ondernemen op emotie is veel mooier. Natuurlijk moeten de cijfers kloppen, maar als je ergens in gelooft, je er energie van krijgt en er keihard voor werkt moet het lukken.”
Die energie kenmerkt het ondernemerschap van de jonge hotelier. Hij kijkt anders naar het fenomeen directe boekingen in vergelijking met veel van zijn collega hoteliers. “Het klinkt misschien gek, maar als ik een dikke rekening krijg van Booking.com en veel commissie moet betalen ben ik hartstikke blij. Het betekent namelijk dat ik een uitstekende bezetting heb gedraaid. Ik heb mijn linnenbeheer uitbesteed aan Moderna en betaal per item. Voor dat geld kan ik het zelf absoluut niet doen. Mijn boekhouder belde laatst en zei dat de rekening van mijn linnenbeheer hard omhoog schoot. ‘Mooi toch?’, dacht ik. Het betekent dat er veel hoofden op die kussenslopen hebben gelegen. Dat betekent een hoge omzet voor mij.”
Groei als ondernemer
Ondanks alle tegenslagen groeide hij als ondernemer. “Er komt in een korte tijd zoveel op je af. In het hotel van mijn ouders kon ik redelijk gemakkelijk partijen van een paar honderd man managen. Operationeel alles regelen is heel wat anders dan een complete ondernemer zijn. Als kind zag ik mijn moeder in het kantoor in het hotel zitten en dacht ik: wat doe jij daar de hele dag? Nu weet ik welke formaliteiten er allemaal bij komen kijken: aanvragen, betalingen, reserveringen, boekhouding… Het is veel. Ik had geen flauw idee hoe ik een bezwaarschrift tegen loonheffingen moest schrijven. Nu wel. Ik wist niet hoe ik uitstel van betalingen bij de Belastingdienst moest aanvragen. Nu wel. Dat soort kleine dingetjes die dus in het kantoor gebeuren en niet binnen de operatie vallen. Dat zijn zaken waarin ik ontzettend ben gegroeid. Je leert om pragmatisch in oplossingen te denken omdat je met veel problemen wordt geconfronteerd.”
Die problematiek kan hij bespreken met zijn verloofde Brit, ze is verantwoordelijk voor de personeelszaken, overziet de receptie én is restaurantmanager. Werk en privé gescheiden houden gaat dus niet. Moeite heeft hij daar niet mee. Integendeel. “Weet je, het is ontzettend prettig dat je met iemand je uitdagingen kan bespreken en dat diegene dan ook meteen weet waar je het over hebt. Dat je niet hoeft uit te leggen waar je mee zit. We hebben aan een aantal woorden genoeg. Ik krijg nooit de vraag, waarom ben je nou zo laat thuis? Ze snapt het en ik begrijp het van haar. Ik vind het prettig en zou niet anders willen. Wat ik wel anders zou willen? We wonen in het hotel en zijn wel op zoek naar woonruimte elders om wat meer balans te krijgen.”
Vijf jaar is Floris van Vliet hotelondernemer. Als die jaren als rommelig worden gekenmerkt, mag dat een understatement heten. De grote droom is meerdere zaken, zowel hotels als restaurants. “Maar een stabiel jaar draaien waarin geen gekke dingen gebeuren, zou ik ook bijzonder prettig vinden”, besluit hij met een lach.
Floris van Vliet
Floris van Vliet groeide op in het Van der Valk-hotel dat zijn ouders nog altijd bestieren in het Zeeuwse Goes. Hij volgde de Hotelschool in Maastricht, maar werd na teleurstellende resultaten naar huis gestuurd. “Laat ik zeggen dat ik wat eigenwijs was”, zegt hij daar nu over. Een studie International Business Management volgde en aan het eind van zijn studie kwam hij in contact met zijn oom Rob van der Valk, die eigenaar is van het Van der Valk-hotel in Goes. Want de droom om ooit zelf een hotel te runnen bleef. In 2017 bracht Rob van der Valk de pas 21-jarige Van Vliet in contact met ondernemer en investeerder Gerrit Malipaard en twee andere investeerders die een hotelexploitant zochten voor Hotel Maassluis. In september van dat jaar werd Van Vliet officieel eigenaar van het hotel en volgde een volledige renovatie. In oktober 2018 gingen de deuren open. Van Vliet exploiteert Hotel Maassluis samen met zijn verloofde Brit.
Fact&Figures
Hotel: Hotel Maassluis
Plaats: Maassluis
Aantal kamers: 40
Aantal couverts: 160
Aantal vierkante meters: 2500
Aantal banquetingzalen: 2
