Onlangs was ik ruim een week op de Azoren en voor iedereen die van natuurschoon, en een torenhoge luchtvochtigheid, houdt kan ik deze eilanden enorm aanraden. Ik heb er, in de meeste gevallen, tweemaal per dag heerlijk gegeten in verschillende restaurants en de vis en ananas zijn nergens verser.
Wat ik wel opmerkte is dat het hospitality-niveau vaker wel dan niet negatief afstak bij de gerechten die op tafel verschenen. Het uitblijven van een begroeting bij binnenkomst, bediening die zonder een woord te zeggen met een kladblokje naast je verscheen, lange wachttijden en geen ‘heeft het gesmaakt?’ bij het afruimen. Natuurlijk waren er genoeg plekken waar de bediening open, gastvrij en leuk was, maar dit viel juist op omdat het op veel plekken ontbrak.
Nu is het zo dat de Azoren te maken hebben met een uitstroom van jongeren naar het Portugese vasteland. Voor degenen die wel besluiten op de eilanden te blijven, zijn generaliserend gesproken drie opties: landbouw, visserij en alles wat met toerisme te maken heeft. Hierdoor komt het voor dat mensen in de horeca terechtkomen zonder dat zij echt affiniteit hebben met het vak en passie voelen om het gasten naar hun zin maken. Dit kan leiden tot een lagere intrinsieke betrokkenheid bij het werk en daardoor een verminderd serviceniveau. De werkdruk in het hoogseizoen, lange dagen en stress zullen eveneens niet meehelpen, net als mogelijk het gevoel dat buitenstaanders steeds meer hun stempel drukken op de economie en cultuur van de eilanden.
De Azoren worden steeds bekender als toeristische bestemming, maar het zijn bij lange na nog geen Canarische Eilanden of Costa Brava. Wel zal het aantal bezoekers in de komende jaren toenemen en daarom is het zaak voor ondernemers om van horeca een serieuze carrière-optie te maken. Dit kan door trainingen en cursussen op het gebied van gastvrijheid, maar vooral door de werkcultuur te verbeteren en ervoor te zorgen dat personeel zich meer gewaardeerd voelt. Ook interne promotiekansen en een duidelijk groeipad kunnen ertoe leiden dat medewerkers zich meer betrokken voelen bij werkgever en gasten.
Waar men deze dingen duidelijk op orde had was bij een geweldig Italiaans restaurant. Wij werden ontvangen door een supervriendelijke en attente gastheer, die de servetten met een tang op tafel legde en elke keer als hij bij iemand iets wilde neerzetten of weghalen een ‘excuse me’ bezigde. Een poging van een tafelgenoot om de ‘afogato di giandua biscotti’ op z’n Italiaanse uit te spreken werd ontvangen met een heerlijk onderkoelde ‘all wrong, sir’. Hierna volgde meteen een lesje hoe het wel moest.
Robin Bruggeman is hoofdredacteur van vakblad Hospitality Management.
Reageren? Graag! robin.bruggeman@uitgeverijps.nl of via LinkedIn.
Blijf op de hoogte!
Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in uw mailbox? Registreer hier voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
