Dit is het tweede artikel uit een reeks van vijf artikelen over ESG en CSRD. In deze tweede bijdrage gaan we in op wat bedrijven wettelijk moeten en wat ze zouden moeten willen op ESG-gebied en waarom. Intrinsiek. Niet vanwege wetgeving. Of waartoe ze zelf (nog) niet verplicht zijn, maar wel door hun klanten en toeleveranciers opgelegd gaan krijgen.
Willen of moeten - intrinsieke motivatie en wetgeving
Meer dan veertig jaar nadat de Club van Rome een alarmerend rapport publiceerde, kwam het Klimaatverdrag, het Akkoord van Parijs, in beeld. Alle seinen staan inmiddels op rood: het gaat verre van goed met het klimaat. Daarom zijn in Europa afspraken gemaakt om in 2050 in Europa klimaatneutraal te zijn, de zogenaamde Green Deal. Dit heeft te maken met de E, de ecologische kant van ESG. Maar ook op maatschappelijk vlak (S) is het broodnodig een aantal zaken te verbeteren, net als op governance gebied (G). Blijkbaar zijn we als mens niet in staat dat zelf te doen of lopen de meningen hoe dat te doen te ver uiteen. Vandaar dat er verplichte regelgeving komt, de CSRD.
Environment
Over de ecologische kant, de milieuaspecten wordt het meest gesproken. En dat is misschien het makkelijkst inzichtelijk te maken. Bovendien valt daar ook een kostenplaatje op te plakken of verdienmodel aan te hangen. De acute energieproblemen door de oorlog in Oekraïne maakten pijnlijk duidelijk dat afhankelijkheid van fossiele bronnen, zeker wanneer deze niet in eigen bezit zijn, prijzen explosief doet stijgen. Een hotel met 100 kamers en bezettingsgraad van 95 procent kan al snel 3.312 euro besparen wanneer elke gast 15 seconden korter gaat douchen in plaats van 7,5 minuut* Zo zijn er vele voorbeelden te noemen, van de bekendere tot allerlei recente, innovatieve ontwikkelingen.
Social
De sociale kant van ESG gaat over medewerkers. Eigen medewerkers én inhuurkrachten, die de nieuwe regelgeving gemakshalve als eigen personeel meetelt. Naast de gebruikelijke verplichtingen zoals het volgen van de CAO, Arbowetgeving, personeelshandboeken en dergelijke worden steeds hogere eisen gesteld aan tal van andere aspecten. DEI, de Engelse afkorting voor diversiteit, gelijkheid en inclusie op de werkplek, lijkt een vanzelfsprekendheid. Echter geldt dat zeker niet voor iedereen. Als werkgever moet je steeds meer doen om een sociale en veilige werkplek te garanderen. En niet alleen voor medewerkers. Ook het welzijn van de medewerkers van een toeleverancier is een punt van aandacht. Als je als klant het vermoeden hebt van misstanden bij een leverancier, dan kan je daar op afgerekend worden in de nieuwe wetgeving. Valt dit redelijkerwijs te controleren? Dat ligt eraan. Je kunt een verklaring vragen bij het afsluiten van overeenkomsten. Net zoals je zelf als bedrijf steeds vaker gevraagd zal worden helder en transparant te rapporteren over de sociale kant van de bedrijfsvoering. Niet op de laatste plaats door je klanten die al wel CSRD-plichtig zijn.
Zonder volledig te zijn, benoemen we hier een paar punten waar een werkgever op moet letten vanuit regelgeving. Is er een interne en eventueel een externe vertrouwenspersoon? Weten de medewerkers van de klokkenluidersregeling? Hoe wordt discriminatie en racisme tegengegaan, en gebeurt dit proactief? Wat gebeurt er bij grensoverschrijdend gedrag? Voelt men zich veilig om klachten te uiten en is het helder wat daarmee gedaan wordt? Hoe maak je je medewerkers weerbaarder en hoe bevorder je teamwork, ook wanneer de druk hoog is? Het lijken allemaal open deuren, maar toch. Het recent gelanceerde initiatief ‘Hospitality Pact’ is niet uit luxe geboren. Het moet de hospitality-industrie als een aantrekkelijke werkgever positioneren en daarmee haar reputatie op dit terrein aanzienlijk opvijzelen.
Governance
Op het gebied van governance, goed bestuur, zijn er ook meerdere onderwerpen te noemen die straks wettelijk gereguleerd zijn. De bekendste is het verplicht verschaffen van transparantie. Maar ook hier is er weer een vrije keuze voordat er verplichtingen zijn. Hoe is het gesteld met de toetreding van vrouwen tot het topmanagement? Er is een absoute disbalans ten voordele van mannen, terwijl lager in de hiërarchie meer evenwicht tussen man-vrouw lijkt te bestaan**. Snijdt de industrie zich hiermee niet in de arbeidsvingers? Diverse onderzoeken, nationaal en internationaal, laten de kansen of zelfs het economisch gewin zien bij meer gendergelijkheid op de werkvloer.
Vraagstukken over risico’s behoren ook tot het domein van goed bestuur. Risico’s zijn er in diverse soorten en maten. Zolang er niets gebeurt, is er geen vuiltje aan de lucht. En zolang iets niet naar buitenkomt, is er geen stress. Maar stel er ligt plotsklaps een explosief op je bedrijfsstoep? Klinkt onwaarschijnlijk, maar de Harbour Club Amsterdam kreeg er mee te maken. Naast het risico dat het bedrijf op last van de burgemeester voor korte of langere tijd dicht moet, is er ook grote reputatieschade. Om nog maar niet te spreken van angstige buren die de sluiting van een onderneming kunnen eisen. Risico’s die de bedrijfsvoering in gevaar kunnen brengen, en daarmee de continuïteit aan het wankelen, moeten gemeld worden. Daarmee wordt het ingewikkelder (zo niet onmogelijk) voor een accountant om een continuïteitsverklaring af te geven.
Verplicht rapporteren of intrinsiek willen
Vaak is het heel duidelijk wat wettelijk verplicht is en waarover gerapporteerd moet worden. Ingewikkelder is het schemergebied. En misschien nog moeilijker het dilemma-gebied: een heel pand energiezuiniger maken tegenover enorme investeringen; hard-plastic afwasbare cups in plaats van kartonnen bekers; het goedlopende en winstgevende vleesaanbod vervangen door minder populaire duurdere vegan of biologische opties.
De verplichtingen komen eraan, alleen niet voor iedereen op hetzelfde moment. Het is daarom belangrijk te weten wat voor jouw bedrijf wanneer gaat gelden. Daarnaast is het belangrijk te weten wat grote klanten van je gaan verlangen, en wanneer en waarom. Tot slot, is het vooral belangrijk een eigen visie te hebben over wat jij gaat doen om een duurzamer, socialer en rechtvaardiger bedrijfsbeleid te hebben.
Samenvattend, definieer wat voor jouw bedrijf:
1) Wettelijk verplicht is of wordt, en wanneer dat dan is.
2) Moet omdat je belangrijkste stakeholders (klanten, banken, accounts) het vragen dan wel eisen.
3) Zelf wil om bij te dragen aan een groenere, socialer en rechtvaardigere hospitality branche.
*Maak een berekening bij Made Blue Foundation https://madeblue.org/bijdragen/
**Deze disbalans maakt dat er een promotieonderzoek naar zal worden uitgevoerd
|
ELAN - ESG in Hospitality is opgericht door Elvira Wilthagen en Angelique Lombarts. De twee oprichters brengen jarenlange kennis en ervaring mee binnen de hospitality, recreatie en toerismebranche. Zij zijn gespecialiseerd in organisatiekunde, marketing & sales en governance. Daarnaast werken ze samen met partners die hun kennis en ervaring verder aanvullen. |
