“Beroof gasten niet, benader ze niet op straat en neem geen prostituees, pooiers, dieven of overvallers in huis”, zo stond het geschreven in de Statuten van de herbergiers van de stad Florence in 1334.
De stad wilde een duidelijk onderscheid maken tussen de gilden der herbergiers (albergatores) en slagers (beccarii), wijnhandelaren (vinacterii) en bakkers (pistores) en dus kreeg elk gilde een eigen symbool. Voor de herbergiers werd dat een ster. Volgens de kenners de eerste keer dat het sterrensymbool gebruik werd in de context van hotels (de ster boven de stal naast de overboekte herberg in Bethlehem in het jaar nul, laten we kennelijk buiten beschouwing).
Het was de Duitser Karl Baedeker die in de 19e eeuw begon met het aanduiden van de kwaliteit van de door hem bezochte hotels met 1 tot 5 sterren. En dat was het begin van de sterrenclassificatie die tot op de dag van vandaag gebruikt wordt in onze sector. Eerlijk gezegd behoorde ik tot de mensen die ervan uitgingen dat de sterrenclassificatie in onze tijd overbodig is geworden. Een classificatie is immers een modelmatige vervanging van detailinformatie. Bovendien was het een instrument met soms hilarische consequenties. Zo mocht het Amsterdamse Lloyd hotel bij de opening in 2005 de naam ‘hotel’ niet gebruiken. Het revolutionaire hotel bood kamers in alle categorieën, waaronder kamers zonder stromend water en daarmee voldeed het niet aan de regels van de heersende hotelclassificatie.
Inmiddels is er in Europa een breed gedragen flexibel systeem: Hotelstars Union. Markus Luthe, president van Hotelstars Union, is uiteraard vurig pleitbezorger van de sterrenclassificatie. Hij presenteert onderzoeksresultaten die het belang van de sterrenclassificatie voor hotels ondersteunen. Zo deelt hij het voor mij verrassende inzicht dat de sterrenclassificatie bij OTA-gebruikers de meest gebruikte search tool is. Onderzoek toont aan dat het in eerste instantie wordt gebruikt als preselectie tool voor een veel te groot aanbod. Vervolgens laat de zoekende boeker een serie andere selectiecriteria los op het aanbod, waarbij prijs en beoordeling een belangrijke rol spelen. En bij de finale selectie blijkt de reiziger de sterrenclassificatie toch weer te gebruiken om tot een uiteindelijke keuze te komen. Tel daarbij op dat hoteliers het huidige flexibele systeem lijken te omarmen en met name de 5 sterrenkwalificatie zeer weten te waarderen. En dus blijven we een sector met een zelfgekozen systeem van stralende sterren, al was het alleen maar om Europese wetgeving te voorkomen.
Meer weten over hotelsterren? Wij spraken onlangs met Ron de Bruijn van Hotelsterren over de nieuwe classificering achter het waarderingssysteem.
Meer Allegro?
Sander Allegro is een vaste columnist van Hospitality Management. Zijn columns hebben we hier gebundeld.
Blijf op de hoogte!
Twee keer per week het actuele en relevante hotelnieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
